Wejście na plebanię jest już  z grubsza wykończone.

Odpadał tynk.

Odpadały płytki.

Do naprawy są jeszcze drzwi i kilka rzeczy.

Z domofonami jest tragedia. Czekam, aż Paweł weźmie się za nie.

Jak głosi, wszystko ma już kupione.

Tylko nie może dotrzeć.

Dużo by trzeba zrobić więcej z domofonami, żeby ludzie mogli się dodzwonić.

Ale na razie nie mamy pieniędzy jako parafia i musi być tak, jak jest.

Do zrobienia są też drzwi do kościoła.

Trzeba będzie je zakonserwować i polakierować.

Ale są tak naprawdę za niskie.

Procesja z baldachimem i chorągwiami ma za nisko.

Wejście jest ważną rzeczą.

Reprezentacyjną.

Mówi jak traktujemy gości.

Leży mi to na sercu.

16 września br., czyli w Niedzielę Środków Społecznego Przekazu, odbyła się w naszej parafii  „Niedziela radiowa”.

Gościliśmy przedstawicieli Radia Warszawa, rozgłośni Diecezji Warszawsko-Praskiej, w której regularne audycje prowadzi dwóch księży z naszej parafii, ks. Bartek i ja.

Kazania dziś głosił ks. Mariusz Wedziuk , Dyrektor programowy Radia Warszawa.

Reporter p. Mikołaj nagrywał wywiady z parafianami.

Przy wyjściu z kościoła woluntariuszom do puszek nasi parafianie wrzucili sporo na działalność naszego, diecezjalnego Radia.

 Zwieńczeniem „Niedzieli radiowej” była audycja poświęcona naszej wspólnocie parafialnej pt.: „Portret parafii”.

Audycja trwała 50 minut i nie udało się opowiedzieć o wszystkich podmiotach naszej parafii np. o księgarence, o Wspólnocie Adoracji, o Różańcu, grupie misyjnej, grupie Ojca Pio, Akcji Katolickiej, Centrum Formacji Rodziny im. Matki Kościoła, bielankach, Odnowie w Duchu świętym, katechetkach, współpracy ze Szkoła Podstawową, Oazie Młodzieżowej, bierzmowanych, gazetce, stronie parafialnej, organistach, kościelnym, prawnikach, konserwatorach i innych wolontariuszach.....

Na szczęście nasi parafianie nie mają za bardzo fochów i nie obrażają się, że nie zostali wymienieni w Radio.

A może wiedzą o tym, że z czasem i tak zostaną zaproszeni do Radia na rozmowę.

Bo ten bogaty potencjał parafii trzeba wykorzystać.

Dzisiaj ustawialiśmy dźwięk w naszym kościele.

To początek tych prac.

Wzmacniacz jest poprawny, kolumny są wystarczające.

A skargi na dźwięk były częste: głośno a niewyraźnie.

Wzmacniacz wprawdzie stoi w szafie pancernej, żeby nikt nie ruszał.

Ale i tak potencjometry były ewidentnie poprzestawiane.

Dzięki życzliwym i madrym dwóm panom udało się przeprowadzić pierwszą regulację dźwięku.

Odnowa w Duchu świętym jest drugą co wielkości - po Oazie - wspólnotą w naszej parafii.

W naszej Patrykowej Odnowie w Duchu Świętym odbyły się wybory.

Po 13 latach ciężar odpowiedzialności zdjął z pleców Pan Włodek.

Trud prowadzenia przyjęła pani Ela.

Byłem na pierwszym spotkaniu, aby przekazać Nowej Odpowiedzialnej błogosławieństwo proboszcza, posłanie Kościoła i pocałunek pokoju.

Proboszcz, hierarchiczna część Kościoła, uzupełnia charyzmatyczny wybór wspólnoty.

Duchowo jest w parafii bramą owiec.

Jeśli proboszcz błogosławi dana wspólnotę  i je odpowiedzialnych, brama staje się otwarta.

Jeśliby nie akceptował wspólnoty, wspólnota może kuleć.

Dlatego ważna była moja modlitwa błogosławieństwa nowej Odpowiedzialnej.

Mogłem też podziękować ustępującemu Odpowiedzialnemu.

Kraina życia jest tam, gdzie jest Bóg.

Wszystkie wysiłki, by tworzyć krainę życia bez Boga zawodzą.

Stąd doświadczenie historyczne świata jest negatywne.

Tak indywidualnie, jak wspólnie.

Wszystkie poszukiwania miłości poza Bogiem kończą się niepowodzeniem.

Im większe zakochanie, tym większe nienasycenie potem.

Im większe oczarowanie, tym większe rozczarowanie potem.

Dziś w czwartek i jutro w piątek jest u nas adoracja.

Kończy sie malowanie w kościele i będą coraz lepsze warunki do modlitwy.

Po Eucharystii najważniejsza jest adoracja Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

Ona przemienia człowieka.

Ona pokazuje co jest naprawdę ważne.

Adoracja Eucharystyczna wywraca porządek tego świata.

Ludzie adorujący zmieniają się psychicznie i fizycznie.

Uczą się od Jezusa miłości do Boga Ojca i ofiary.

Piekło atakuje tych ludzi.

Czasem wyrzuca wprost z adoracji.

Ale  mimo przykrości nie wolno mi się bać i zniechęcać.

Naśladowanie Jezusa bezinteresownego.

Sam z siebie nie mam nic do dania

Sam z siebie mam puste ręce.

Eucharystia jest darem nad wszystkie dary.

Codzienna Eucharystia dopiero ubogaca.

Jest szkołą miłości prawdziwej.

Pancerz św. Patryka to modlitwa, która uwalnia od wpływów wszelkiego zła. Jest również pomocą w walce ze zniewoleniami i duchowym przygnębieniem.

I

Związuję się dzisiaj

z wielką mocą, jaką daje wzywanie

Trójcy Przenajświętszej,

z wiarą w Trójcę w Jedność,

ze Stworzycielem wszechświata.

II

Związuję się dzisiaj

z mocą Wcielenia Chrystusa

oraz Jego Pogrzebu,

z mocą Jego Zmartwychwstania

oraz Jego Wniebowstąpienia,

z mocą Jego Przyjścia na Dzień Sądu.

III

Związuje się dzisiaj

z siłą miłości serafickiej,

z posłuszeństwem anielskim,

z posługą archanielską,

z nadzieją w Zmartwychwstanie po nagrodę,

z modlitwą Patriarchów,

z proroctwami Proroków,

z głoszeniem Ewangelii przez Apostołów,

z wiarą Wyznawców,

z czystością Świętych Dziewic,

z czynami prawych ludzi.

IV

Związuje się dzisiaj z mocą Nieba,

z jasnością słońca,

z bielą śniegu,

ze wspaniałością ognia,

z prędkością błyskawicy,

z szybkością wiatru,

z głębokością morza,

ze stabilnością ziemi,

z twardością skał.

V

Związuję się dzisiaj

z Bożą siłą, by mną przewodziła,

z Bożą mocą, by mnie podtrzymywała,

z Bożą Mądrością, by mnie pouczała,

z Bożym Okiem, by nade mną czuwało,

z Bożym Uchem, by mnie wysłuchiwało,

z Bożym Słowem, by mi dało mowę,

z Bożą Dłonią, by mnie prowadziła,

z Bożą Droga, by się stała przede mną,

 z Bożą Tarczą, by mnie chroniła,

z Bożą Armią, by mnie zabezpieczała:

przed sidłami demonów,

przed popadnięciem w wady,

przed pożądaniem ciała,

przed każdym, kto knuje plany, by mi zaszkodzić,

czy jest on blisko, czy daleko,

czy jest jeden, czy też jest ich wielu.

VI

Wzywam dzisiaj te wszystkie cnoty,

przeciw wszelkiej wrogiej bezlitosnej sile,

która mogłaby napaść na moje ciało lub duszę,

przeciw oczarowaniom fałszywymi prorokami,

przeciw czarnemu prawu pogaństwa,

przeciw fałszywym prawom herezji,

przeciw podstępom idolatrii,

przeciw czarom kobiet, kowali i druidów,

przeciw wszelkiej wiedzy, która zaślepia duszę ludzką.

VII

Chryste, chroń mnie dzisiaj

przed trucizną, przed spaleniem,

przed utopieniem, przed zranieniem,

bym mógł otrzymać obfitą nagrodę.

VIII

Chrystus ze mną, Chrystus przede mną,

Chrystus za mną, Chrystus we mnie,

Chrystusa pode mną, Chrystus nade mną,

Chrystus po mojej prawicy, Chrystus po mojej lewicy,

Chrystus, gdy leżę, Chrystus, gdy siedzę, Chrystus, gdy wstaję.

IX

Chrystus w sercu każdego człowieka,

który myśli o mnie ,

Chrystus w ustach każdego człowieka,

który mówi do mnie,

Chrystus w każdym oku,

które mnie widzi,

Chrystus w każdym uchu,

które mnie słyszy.

X

Związuję się dzisiaj

z wielką mocą, jaką daje wzywanie

Trójcy Przenajświętszej,

z wiarą w Trójcę w Jedności,

ze Stworzycielem wszechświata.

XI

Zbawienie przychodzi od Pana,

zbawienie przychodzi do Chrystusa:

Niech Twoje Zbawienie, o Panie,

pozostanie z nami na zawsze.

Jestem księdzem.

Jestem zbieraczem ludzkich kłopotów.

Jestem kolekcjonerem nieszczęść.

Żadnych tam Hiobowych tragedii.

Tylko zwykły rak, rozwód, pogubione dziecko, oskarżenie, choroba psychiczna i dwadzieścia nieudanych rzeczy.

Codzienna porcja kamieni.

Miska kamieni.

Okraszonych jedynie mgiełką dobrych informacji.

Pod jasnym niebem w to niebo wysyłam prośby.

Ufam, że wszystko jest w Twoim ręku.

Ufam, że płaszcz Maryi….

Więc dlaczego czuje się potłuczony ilością tych trudnych spraw?

Moja porcja modlitwy wydaje się taka malutka.

Nieadekwatna, ale stosowna.

Dziś pierwszy piątek dzień Komunii świętej wynagradzającej.

Czego wynagradzającej?

Niewierności panny młodej wobec Pana młodego.

Wadliwej panny, którą Jezus i tak chcę wziąć za żonę.

Śniadą czyli grzeszną, lecz piękną.

Serce pana Jezusa, serce Pana młodego.

Kiedy on jest to dusza cieszy się jak zakochana panna młoda.