Minęły 4 niedziele kiermaszu parafialnego.
Rozprowadziliśmy Biblie, książki i inne wydawnictwa.
To nie proste zadanie.
Przeciętne wydanie książki katolickiej w Polsce
to kilkaset egzemplarzy.
Bardzo niewiele ludzi współcześnie czyta książki.
Nieliczni połykacze książek kupują je zwykle przez Internet.

Wartość czytania książek drukowanych jest udowodniona
jako wielkie dobrodziejstwo dla mózgu.
A przy książkach wartościowych dochodzi jeszcze
aspekt ubogacenia duchowego.
Dziękujemy Pani Monice za inicjatywę
i ofiarowanie bezpłatne swoich czterech niedziel.
Cały dochód z kiermaszu przeznaczony został
 na dofinasowanie letnich wyjazdów
dzieci i młodzieży z naszej Parafii z ks. Karolem Wejdą.

Kwesty
W sprawie kwest mamy kolejkę.
Dużo osób, chorych, księży się zgłasza.
Staram się już,
żeby przynajmniej były jakieś niedziele bez kwesty.
Żeby kościół nie kojarzył się ze zbieraniem pieniędzy.
Dla mnie jest to wysiłek:
Koordynowanie,
Ogłaszanie,
Ofiarowanie posiłków dla zbierających,
Zmniejszenie tacy parafialnej,
bo ludzie oddadzą pieniądze gościom a nie Parafii.
Jednak kwesta posiada wartość dla Parafii.
Kiedy zbiera ktoś na chore dzieci,
przychodzą rodzice,
którzy mają podobne choroby.
Rozmawiają.
Dzielą się troskami.

 

Odpust
Skończyłem Nowennę do św. Patryka.
W intencji Parafii.
W kościele odmawiałem kawałek Pancerza.
Każdego dnia miałem kłopoty.
Coś się zbiło, cos porysowało,
coś wysiadało, złe słowo padło.
Elektryk poddał się z jedną fazą.
Drugi specjalista stwierdził,
że popsuł się moduł,
Który w Polsce jeszcze nikomu się nie zepsuł.
Kłopoty z wodą, prądem, urzędami, zamówieniami
i ludzkie pretensje.
Jakby osłabła ochrona Boża
a szatan mógł codziennie sobie coś zabrać
i wprowadzić atak.
Szydzić sobie.
Nic sobie nie wybierałem.
Samo przychodziło.
Dołożyłem do tego więcej modlitwy.
Widać potrzebna jest oprócz jałmużny, modlitwy i postu
jeszcze ofiara.
Tylko tak może coś św. Patryk zrobić w swojej Parafii.
Gdy będzie konkretna ofiara proboszcza.
Taka noc paschalna
przed Zmartwychwstaniem.
Ono przyjdzie kiedyś.
Taka jest nasza wiara.
Taka jest wiara Kościoła,
której wyznawanie jest naszą chlubą.
 

Uczestniczyliśmy jako księża w Projekcie Starsi.
Chodzi o godne, wolne od przemocy,
niepotrzebnego cierpienia,
życie osób starszych w naszej Parafii.
W końcu listopada połamała się mocno moja mama.
Przez całą zimę mieszka u nas na plebanii.
Korzysta z rehabilitacji.
Mam więc w zaopiekowaniu teorię i praktykę
W planie cały czas mam zagospodarowanie kawiarenki w dni powszednie
dla osób starszych i ich otoczenia.
Widzę pozytywne postawy wielu ludzi wobec seniorów.
Trwa właśnie u nas remont holu.
Dziś montowanie lamp.
I dobór właściwych żarówek.
Dokupimy lepsze krzesła i stoliki.
I będzie z czasem przestrzeń
na spotkania seniorów.

Modlitwa Azariasza w Biblii zawiera kosztowną perłę.
Skoro nie ma już świątyni w Jerozolimie,
można złożyć nową ofiarę.
Dusza strapiona i serce uniżone przed Bogiem.
Wewnętrzna ofiara.
Składana w ufności wewnętrznej.
Bo tylko Bóg zostaje,
kiedy wszystkie ludzkie działania
wydają się popadać w ruinę.
Od dwóch tygodni mamy problemy z wodą.
Padają stare zawory,
i stale coś naprawiamy.
Kilka dni pracy i wyłączania wody.
Strapienia.
Odbieram to jako zaproszenie do uniżenia swojego serca.
Oddaje to Tobie Panie Jezu,
żebym nie zmarnował tej okazji do pokory serca.
Okazji do naśladowania pokornego Jezusa.

Kiedy jest atak zewnątrz np. czarne marsze,
wtedy osoby wewnątrz kościoła budzą się do ataku 
np. krytkuja księży jako bluźnierców udzielających Komunii na rękę,
modernistaów czy klerykałów.
Teraz, kiedy przyszedł atak na św. Jana Pawła II
co pewnie ma zamącić na Wielki Post i rekolekcje szkolne,
znowu zamiast mobilizacji wierzących,
doświadczam osobistej wrogości osób z wewnątrz wspólnoty parafialnej.
 V kolumna uruchamia się.
Nie chodzi nawet o argumenty, racje
tylko o czas,
w którym zaczyna się obgadywanie,
szemranie i poprawianie.
Pan Jezus został wyrzucony z Jerozolimy.
Na Golgotę.
„Nie jesteś nawet godzien umierać w świętym miejscu”.
Teraz też wyrzucany Pan będzie z instytucji życia publicznego.
A w tym czasie od wewnątrz kościoła przez neofaryzeuszy
będą „przycinani” idący naprawdę za Jezusem.
Dziś pocieszeniem była dla mnie Pani Renata,
która zgłosiła się na wolontariat.
Pomogła mi dzisiaj w sprawach bankowych.
Są to sprawy dla mnie trudne do przejścia.
Dzięki Pani Renacie wcześniej uporałem się z rachunkami.
I mogłem wieczorem więcej czasu spędzić na spotkaniu Odnowy.
Dziękuję tym,
którzy zamiast reformować księży
w czasie ataku świata na nich
przychodzą z realnym wsparciem,
z konkretną pomocą.
W trudnym czasie są szczególnie cenni.
Bogu dzięki.
I Pani Renacie.
I Matce Najświętszej Maryi.
 

Chodzenie z wizyta duszpasterską
jest przełamywaniem mojej nieśmiałości.
Jest wyzwaniem dla mojej uparcie tchórzliwej natury
chcącej uciec w coś bezpiecznego i miłego.
Choć kolęda ostatnio jest prostsza,
bo spadła osób przyjmujących po kolędzie.

Przyjmują nas ludzie zazwyczaj z chęcią
i życzliwością.
Przed 5 laty odwiedziliśmy 37% mieszkań.
Obecnie jest to około 19,8%.
Ciekawe jest to, że nie przyjmuje kolędy dużo tych parafian,
którzy przed laty korzystali z materialnej pomocy Caritas.
Przypomina się ewangeliczna scena,
kiedy z dziesięciu uzdrowionych
wrócił do Pana Jezusa tylko jeden,
aby podziękować.
Szanujemy decyzję wszystkich tych,
którzy nam zazwyczaj uprzejmie odmawiali przyjęcia.
W tym roku nikt nie spotkałem żadnego przypadku agresji wobec mnie.
Dziękuję Bogu za kulturę Gocławian.
Oprócz kompozytu wiary
kolęda jest elementem polskiej tradycji,
polskiego krajobrazu.
Jednak głównie jest to okazja do spotkania
i poznania wzajemnego z parafianami.
Kiedy znajomy zażartował,
że chodzimy zbierać pieniądze,
to raczej mówił o swojej sytuacji.

W Warszawie, oprócz parafii budujących się
tradycyjny datek kolędowy jest czymś drugorzędnym.
W dobie antyklerykalizmu
księża chętnie zrezygnują z finansów,
aby nie chodzić przez dwa
i pół miesiąca od drzwi do drzwi.
W perspektywie mojej chodzę do moich…..
W dużej Parafii
poziom anonimowości jest czymś trudnym
dla mnie do przyjęcia
Co to za wspólnota,
gdzie przyjmujemy Komunię,
znak jedności i miłości wzajemnej
a ludzie się nie znają?
Co ze mnie byłby za pasterz,
gdybym nie znał duszy, oczu
osób powierzonych mi przez Jezusa.
Dlatego chodzę po kolędzie,
zapraszam do kawiarenki,
stoję w Wielką Sobotę przed kościołem
i zagaduję przychodzących.
Żeby się spotkać.
Gdzie dwóch lub trzech zgromadzonych jest w imię Boże…..

Zbliża się odpust św. Patryka.
Trwa nowenna.
Św. Patryka wymieniam w Mszy świętej codziennie.
Ja też codziennie powierzam mu troskę o Parafię.
Jedyna w Polsce pod tym wezwaniem.
Więc liczę na pomoc patrona.
Sytuacja ogólna Parafii wymaga wsparcia.
Duchowo i materialnie.
Duch Święty zna stan prawdziwy stan Parafii.
Od strony zewnętrznej przeżywamy kryzys.
Choć przez ostatnich 5 lat Parafia powiększyła się
o kilka nowych bloków,
to z niedzielnych Mszy świętych
ubyło około 500 osób.
To konkretne osoby,
przeważnie takie, które nie w każdą niedzielną Mszę świętą były na Eucharystii.
Np. Pani G., przychodziła na Msze św.
i przestała po przejściu na emeryturę.
Pani J., kiedy był covid,
zaczęła oglądać Msze w internecie…..
Z 2200 uczestniczących w Eucharystiach niedzielnych spadła do około 1700 osób.
Choć o dziwo nie spadła liczba Komunii świętej.
Czy to przez odrobinę więcej praktykujących w dni powszednie?
Rozdaliśmy w 2022 r. 120 000 razy Komunię świętą.
Panie Jezu, dziękuję Ci za te osoby,
które wynagradzają Ci odejście innych.

Minęła kolęda.
Trwała 2,5 miesiąca.
Oprócz dwóch ulic na zamówienie dzwoniliśmy i stukaliśmy.
Często także tam,
gdzie ktoś kiedyś podziękował.
Powiedział nie.
Dzwonię.
Wychodzi mężczyzna i zaprasza.
Wchodzę do mieszkania.
Pomodliłem się i klaryfikuję.
Wiele lat tu było „nie”
Nie udaję, że nie wiem.
Pan odpowiada:
„To był pewien etap życia.
Zakończmy go i zacznijmy nowy”.
Odpowiadam, że ok.
To ma sens.
Rozmawiamy.
Mężczyzna przewyższa mnie inteligencją
i opanowaniem.
Jakieś mega-IQ.
Koncentracja na dobru.
Przy dobrej jego woli dogadujemy się.
Na koniec pytam:
-Jak daleko Panu do kościoła.
-Myślę, że coraz bliżej.
Fajna odpowiedź.