29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Dwóch mężów Kościoła

Ocena: 4.6
1108

Joaquín Navarro-Valls, świecki katolik, oraz Joachim Meisner, kardynał – to dwie wybitne postaci najnowszej historii Kościoła. Obydwaj zmarli tego samego dnia, 5 lipca, pierwszy w wieku lat 80, drugi w wieku lat 83.

Navarro-Valls, Hiszpan, lekarz, psychiatra, dziennikarz, członek Opus Dei. Na początku lat 70. przeniósł się do Rzymu, gdzie współpracował z założycielem Opus Dei, Josemarią Escrivą. Pracował także jako korespondent hiszpańskiego dziennika ABC. Tak opisywał swoje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II: „Papież młody, przekonujący, otwarty, radosny, mówiący w sposób pozytywny, to wszystko wskazywało na coś całkiem nowego. I rzeczywiście tak się stało. (…) Pamiętam też, jak po raz pierwszy widziałem go, gdy się modlił. Już wtedy byłem pewny, że to człowiek święty…”.

W roku 1984 Jan Paweł II zaproponował Navarro-Vallsowi, by został szefem Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej. Zaskoczony Hiszpan poprosił o czas do namysłu. „Proszę się zastanowić, jak długo pan potrzebuje” – odpowiedział papież. Na co Navarro-Valls zapytał, do kiedy ma czas. Karol Wojtyła odrzekł: „Jeśli mi pan odpowie jutro rano, to będzie bardzo dobrze”. Tak zaczęła się trwająca 22 lata służba Navarro-Vallsa jako rzecznika Stolicy Apostolskiej. Kompetentny, błyskotliwy, był jednak kimś więcej, niż tylko dyrektorem Biura Prasowego. Należał niewątpliwie do grona najbliższych doradców Jana Pawła II, który powierzał mu niekiedy delikatne, nieformalne misje. Obecny rzecznik Stolicy Apostolskiej, Greg Burke, wspomina znaczącą rolę, jaką Navarro-Vall odgrywał np. na ONZ-owskich konferencjach: „Było zdumiewające widzieć, jak broni wiary, a przy tym nie jest w defensywie. On stał na czele walki”. Natomiast o. Federico Lombardi SJ tak opisuje swego poprzednika: „Miał nie tylko dobrą prezencję, nie tylko mówił wieloma językami, ale potrafił też zrozumieć i przedstawić w sposób zwięzły i przydatny dla mediów istotę wydarzeń i dokumentów”.

Navarro-Valls tylko raz jakby nie zapanował nad sytuacją podczas konferencji prasowej. Było to wtedy, kiedy musiał ogłosić dziennikarzom, że stan zdrowia Jana Pawła II poważnie się pogorszył. Hiszpan po prostu się rozpłakał. Spotykając się ze schorowanym papieżem, rzecznik umacniał go, zachęcał do pokazywania się, na ile to możliwe, publicznie. Wspominał jednak, jak to Ojciec Święty z ironicznym uśmiechem stwierdził: „Myślicie, że nie widzę w telewizorze, co się ze mną stało”.

Dziś można mieć nadzieję, że Navarro-Valls spotkał swojego papieża. Może dołączył do nich na niebiańskiej łące kard. Joachim Meisner, który zmarł odmawiając brewiarz. Wielki przyjaciel Jana Pawła II i Benedykta XVI. Był ważnym, wiernym Ewangelii i Tradycji, głosem w niemieckim Kościele, który niekiedy gubi się w pogoni za „postępowymi” modami.

Meisner urodził się w 1933 r. we Wrocławiu. W roku 1980 Jan Paweł II mianował go biskupem Berlina, który wówczas pozostawał jeszcze podzielony przez słynny mur. Meisner urzędował raz w jednej, raz w drugiej części, ale stałą siedzibę miał w Berlinie wschodnim. Trzy lata później papież Polak powołał go do godności kardynała. W tym okresie nie brakowało oczywiście napięć z komunistycznymi władzami. Kiedyś, podczas zjazdu katolików NRD-owskich w Dreźnie, kardynał wzywał ich, aby „nie podążali za żadną inną gwiazdą poza betlejemską”. W 1988 roku został arcybiskupem metropolitą Kolonii. Misję tę pełnił do 2014 r., czyli również wtedy, gdy przekroczył już 75 lat, gdyż taka była prośba Benedykta XVI.

Media przypominają, że kard. Meisner był jednym z czterech kardynałów, którzy napisali do papieża Franciszka słynne „Dubia”, czyli list z pytaniami dotyczącymi adhortacji Amoris letitae. Szkoda, że nie doczekał się jakiejkolwiek odpowiedzi na sformułowane pytania. Meisner miał prawo dowiedzieć się, czy, w jakiej mierze i dlaczego zostało zmienione dotychczasowe, wyrażone m.in. przez Jana Pawła II, nauczanie dotyczące sakramentu pokuty i Eucharystii w kontekście rozwiedzionych żyjących i współżyjących w nowych związkach.

Kardynał Meisner był przyjacielem Polski, do której często przyjeżdżał, odwiedzając nie tylko miasto, w którym się urodził. Otrzymał doktoraty honoris causa na PAT we Wrocławiu i na KUL. W 2012 roku został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RP. W jednym z wywiadów stwierdził: „Chciałbym podkreślić, że co roku bywam kilka razy w Polsce i jeszcze nigdy nie doświadczyłem żadnych przykrości na tle rasowym czy narodowym. Nawet w najmniejszym stopniu, wręcz przeciwnie”.


Idziemy nr 29 (615), 16 lipca 2017 r.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Profesor teologii na Wydziale Teologicznym Papieskiego Uniwersytetu Gregorianum w Rzymie
dkowalczyk@jezuici.pl

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter