fot. Pixabay, CC0
Cóż, taki mamy klimat, z coraz większymi amplitudami i opadów, i temperatur. Ale też powiedzmy, że i polska wieś, i sami rolnicy nigdy nie mieli łatwego życia. Żeby nie sięgać do czasów dziesięciny czy pańszczyzny, wystarczy przypomnieć to, co stało się tuż po wojnie, czyli nieudaną – na szczęście! – próbę kolektywizacji wsi. Polski rolnik nie poddał się w PRL, kiedy chciano, w ramach „rozkułaczania”, odebrać mu ojcowiznę. Nie poddał się i potem, kiedy po 1989 r. musiał zmagać się z walcem reform, które miały zlikwidować małe tradycyjne, uznane za nieopłacalne, gospodarstwa.
Nie wiem czy ta druga nieudana próba likwidacji małych gospodarstw to tylko efekt uboczny zmian, które miały nas zbliżyć do Zachodu. De facto jednak uderzały w polską wieś, gdzie tradycja, rodzina, wiara czy po prostu Polska, zawsze były na pierwszym miejscu. To na wsi przetrwała rodzina jako symbol i jako miejsce, gdzie ludzie od małego uczą się wzajemnego szacunku, do przyrody, poszanowania wartości. Mimo niewybrednych żartów jakimi byli otaczani „wieśniacy”, ci którzy się nie poddali, dziś mogą być uważani nie tylko za wzór społecznego solidaryzmu, ale czasem i nowoczesności!
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 30 (668), 29 lipca 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 8 sierpnia 2018 r.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
