Młodzi, robiący karierę, świetnie się prezentujący i głęboko, świadomie wierzący? Dlaczego nie? To trend, który przybiera na sile nie tylko w Polsce. Pewna była rockmanka polska, która przeszła głębokie nawrócenie, mówi, że bycie katolikiem jest obecnie w modzie. Czy to źle? Bynajmniej. Tym bardziej, że żyjemy w czasach, w których przyznawanie się do wiary raczej nie otwiera na oścież drzwi do kariery i spełnienia się w życiu zawodowym.
A jednak coraz więcej młodych odnoszących sukces otwarcie przyznaje się do wyznawanych wartości chrześcijańskich, czyniąc z tego wręcz swój atut. W Niemczech, w których do tej pory moda dyktowana była przez pokolenie ’68, opowiadające się za całkowitym odejściem od wiary, za rozwiązłością seksualną i skrajnym liberalizmem w sprawach etyki, coraz bardziej dochodzi do głosu pokolenie młodych wierzących, aktywnie zaangażowanych na różnych polach życia społecznego i kulturalnego. A są to osoby, które bynajmniej nie odpowiadają stereotypowi zaniedbanego pokutnika w rozciągniętym swetrze.
W Niemczech furorę robi The Cathwalk – strona internetowa tworzona przez młodych, tradycyjnych katolików, promująca rozwój duchowy i intelektualny człowieka oraz modę i zdrowy styl życia; dla nich bycie cool oznacza samodyscyplinę duchową i cielesną. Drużyna Cathwalk to przeciwieństwo tzw. młodych gniewnych. Zarywanie nocy, upijanie się na imprezach, sięganie po substancje psychoaktywne, przygodny seks – nie jest już w modzie. I co intrygujące, takie osoby wzbudzają wśród rówieśników, ale także ludzi ze starszego pokolenia, niemałe zaciekawienie. Sam byłem świadkiem, jak pewien coach personalny dziwił się, że osoba wierząca przyszła do niego na szkolenie postawy ciała i gestykulacji, gdyż, jak dotąd uważał, katolicy bujają jedynie w obłokach, nie dbając o swój intelekt czy ciało. Kiedy jednak usłyszał, że chrześcijaństwo można postrzegać jako religię o wielkim kulcie ciała, był jeszcze bardziej zaskoczony. Bo która religia może poszczycić się tym, że jej bóg przyjął ludzkie ciało? Która religia przeżywa co roku Wielki Post, po którym świętuje zmartwychwstanie ciała? Nie mówiąc już o wierzących pokroju Karola Wojtyły, którzy bardzo dobrze umieli łączyć duchowość i sport.
Czasami najlepszymi nosicielami Dobrej Nowiny są właśnie młodzi, zdolni, atrakcyjni, którzy docierają tam, gdzie ksiądz, siostra zakonna czy osoba z kościelnej wspólnoty dotrzeć nie zdoła. Znam pewną młodą polską panią architekt, która współpracuje ze świetnymi biurami designerskimi z Nowego Jorku, Londynu, Sydney. Wygląda jak zdjęta z okładki „Vogue’a”, szalenie zdolna i kreatywna, ogromnie zapracowana. A jednak w każdą niedzielę, pierwszy piątek miesiąca, w czasie nabożeństw Drogi Krzyżowej czy na majowym zastać ją można w kościele. Codzienny Różaniec i znak krzyża przed posiłkiem to też u niej standard. Osoby z jej środowiska, które po jakimś czasie zauważają, że jest wierząca, zaczynają się tą stroną jej osobowości interesować. I nawiązuje się okazja do dialogu na temat wartości duchowych. Zatem jedno z drugim się nie kłóci. Wręcz przeciwnie.
Zadaniem chrześcijan jest ukazywanie ludziom, że wiara czyni życie piękniejszym i pełniejszym od każdej strony, także tej estetycznej, materialnej. Zadbany katolik to najlepsza wizytówka Kościoła przy pierwszym kontakcie z niewierzącym, bo w końcu najpierw poznajemy oczami, a dopiero potem duszą.
 |
Stefan Meetschen |
Co? Gdzie? Kiedy?
