Kościół wspomina 3 czerwca św. Karola Lwangę i 21 jego towarzyszy męczeństwa z Ugandy, którzy mimo straszliwych tortur dali przykład wierności Chrystusowi i Jego Kościołowi.
Kościół obecny był w Afryce Północnej, która stanowiła część obszaru cesarstwa rzymskiego już od I wieku. Od IV w. niemal cała zamieszkała tam ludność była chrześcijańska. Natomiast tzw. Afryka Czarna, a więc centralna i południowa część kontynentu, przed długie wieki pozostawała poza wpływem chrześcijańskim. Tam też na teren dzisiejszej Ugandy przyjechał znany angielski podróżnik Henryk Stanley, który w 1871 r. zawarł z królem Ugandy Mutesą I porozumienie zezwalające na przybycie Europejczyków do tego kraju. Najpierw więc przybyli pierwsi misjonarze anglikańscy, po jakim czasie także katoliccy. Kościół katolicki na możliwość ewangelizacji nowych terenów zareagował szybko. Kardynał Charles Lavigerie, arcybiskup Algieru i prymas Afryki wysłał do Ugandy ojców białych, a więc członków zakonu, który sam założył. Okazało się, że Afrykańczycy są bardzo otwarci na prawdy wiary, a liczba ochrzczonych szybko wzrastała.
Ale król Mutesa I, ten sam co zaprosił misjonarzy, chcąc zachować wielożeństwo, przeszedł na islam. I zaraz potem rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan. Misjonarze musieli opuścić Ugandę (1882), a swój wpływ na wiernych próbowali zachować z krajów sąsiednich.
Po śmierci Mutesa I, jego syn, Mwanga I wypowiedział totalną wojnę chrześcijanom, i to zarówno anglikanom jak i katolikom. W misji anglikańskiej w Natebe wbito na pal i spalono trzech uczniów anglikańskiego misjonarza Mackay’a, który uczył ich wiary oraz czytania i pisania. Z rozkazu samego króla zamordowano też pierwszego w tym regionie biskupa anglikańskiego.
Później, kiedy okazało się że wiarę katolicką i anglikańską przyjęła grupa paziów królewskich z ich dowódcą Karolem Lwangą na czele, król wszystkich uwięził. Dwóch z aresztowanych chłopców miało zaledwie dwanaście lat. W święto Wniebowstąpienia Pańskiego 1886 r. rozpalono wielki stos w Namugongo i po straszliwych torturach wszyscy zginęli w ogniu. Coraz straszniejsze tortury (obcięcie kończyn, podpalanie, przebicie włócznią) miało skutecznie odstraszyć innych. Łącznie poniosło śmierć za wiarę ok. 150 katolików i 40 anglikanów.
Dokładnie sto lat temu, 6 czerwca 1920 r. papież Benedykt XV dokonał beatyfikacji męczenników w Ugandy, a w Niedzielę Misyjną św. Paweł VI zaliczył ich do grona świętych. Św. Jan Paweł II konsekrował kościół niosący ich wezwanie w Rzymie.
Świadectwo dawane Chrystusowi aż do przelania krwi stało się wspólnym dziedzictwem zarówno katolików, jak prawosławnych, anglikanów i protestantów
– mówił św. Jan Paweł II podczas Roku Jubileuszowego 2000 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
