Nie dać się krytyce

Okazuje się, że nawet demokratyczne wybory mogą zostać obrócone w medialnych komentarzach w totalitaryzm. Wyborcy biorący w nich udział są nazywani „głupimi ludźmi”, którym w zasadzie powinno się odebrać prawa wyborcze. O czym mowa? O ostatnich wyborach w Polsce. W zasadzie można było przewidzieć, że jeśli prawica wygra wybory parlamentarne, zachodnie media nie pozostawią na niej suchej nitki. Trzeba jednak przyznać, że twórcy antypolskiej kampanii medialnej, która właśnie przetacza się przez Niemcy, przeszli samych siebie. Nagłówki niemieckich gazet pełne są wręcz nienawiści do nowego prawicowego rządu, a z artykułów wylewają się na polskich prawicowych polityków hektolitry jadu.

„W Polsce rozpoczął się przewrót”, pisze „Die Zeit” i w dalszej części tekstu ostrzega przed zamachem stanu i totalitaryzmem. Niemieckie Radio Kultura podaje za ekspertami, że Polska „znajduje się na skraju bezprawia”. „Süddeutsche Zeitung” bije na alarm, że „Kaczyński depcze demokrację”. „Spiegel” online: „Polska na drodze, by stać się autorytarnym państwem”. Radio Północne Niemcy: „Polska – kraj na manowcach. W Polsce narodowo-konserwatywny rząd wywraca państwo radykalnie do góry nogami”. 

Niemiecka Agencja Prasowa podsumowuje natomiast, że Polska wkrótce stanie się „systemem totalitarnym”. Powody, które wywołały owo tsunami nienawistnych komentarzy, są trzy: zmiana ustawy wprowadzonej przez PO o wyborze sędziów Trybunału Konstytucyjnego, brak europejskiej flagi na posiedzeniach polskiego rządu i odmowa przyjmowania imigrantów przydzielonych przez UE.

Okazuje się, niestety, że czarny PR polskiego rządu i jego poczynań pochodzi od polskiej „Gazety Wyborczej”, którą cytują niemal wszystkie wyżej opisane niemieckie media. Pokazuje to dobitnie, że mainstreamowe – czyli liberalno-lewicowe – media trzymają się razem, powielając w międzynarodowej świadomości swoje z góry przyjęte tezy. Okazuje się jednak, że opinia publiczna też swój rozum ma. Wiele osób, z którymi się spotykam i rozmawiam, zarówno z Niemiec, jak i z Austrii, nie podziela stanowiska prezentowanego przez media w kwestii Polski. Otrzymuję od tych osób gratulacje dla Polski, polskiego rządu i pojedynczych Polaków, że potrafią oprzeć się unijnej propagandzie i robić swoje. Dla dobra kraju i jego mieszkańców. Wielu znaczących publicystów, historyków, a nawet polityków prywatnie przyznaje, że Polska idzie dobrą drogą i że jest nadzieją dla innych krajów europejskich, które znalazły się w sytuacji swoistego potrzasku.

Zresztą, nic innego nie działo się w przypadku prawicowego rządu Viktora Orbana. Był ostro krytykowany, jego politykę porównywano do polityki narodowych socjalistów, a jego samego do Hitlera. Teraz jednak węgierski premier w niektórych mediach cieszy się nawet względnym poszanowaniem. W końcu to właśnie Węgry wygrały na jego prawicowej polityce, a później cała Unia przyjęła plan stosowany przez jego państwo w celu ochrony granic. Bo i samo pojęcie „ochrony granic” Unia też przejęła od Orbana. Jednak taką niesamowitą „elastyczność” Unii widać również w jej nastawieniu do polityków uważanych za zło konieczne: Putina, Erdogana, Assada. Raz Unia się z nimi układa, raz jest w stanie głębokiego konfliktu.

Lubię polskie powiedzenie: Poczekamy, zobaczymy. W tej chwili Unia jeszcze nie uczy się na swoich błędach. Ale tak szybki rozwój wydarzeń, jaki obecnie na Zachodzie obserwujemy, zmusi ją do przyjęcia rozwiązań rozsądnych, a nie ideologicznych.

Stefan Meetschen Autor jest dziennikarzem niemieckiego tygodnika Die Tagespost Idziemy nr 49 (532), 6 grudnia 2015 r.