Im dłużej żyję, tym bardziej się w tytułowym przekonaniu utwierdzam. W czasie ferii udało mi się odwiedzić tzw. słoneczną stronę Alp. Widoki piękne, stoki zadbane i długie, kuchnia smaczna. No i pogoda! Myślę że głównie ze względu na nią większość Polaków decyduje się na morderczą, bo dwudniową jazdę. Włoskie Alpy to właściwie gwarancja przynajmniej kilku słonecznych dni. Czy to znaczy, że nasze polskie góry stoją na przegranej pozycji?
My też mamy się czym pochwalić i mamy wiele do zaproponowania. Może nie narciarzom ekspertom, ale poszukującym tak dziś deficytowej w sytym świecie „inności” na pewno tak. Wprawdzie wiem, że jak długo nasze góry będą narciarskim skansenem, tak długo mało kto będzie chciał je odwiedzić. Dopóki tak silną pozycję będą mieli u nas wszyscy „zieloni” i „ekologopodobni”, tak długo nic się nie zmieni. Nasze ośrodki staną się obiektem muzealnym chronionym przez UNESCO. Czy tego chcemy?
Pewnie niejeden czytelnik powie: i dobrze! Niech tamci szpecą swoje góry wyciągami, niech im porysują skały! Ale czy szpecą ten promil górskich stoków narciarskie wyciągi? W okresie letnim niemal niewidoczne! Jak bardzo cierpi na tym przyroda? Jak bardzo boją się tego ptaki? A taki jest argument „ochroniarzy”, którzy od lat blokują budowę nawet nie nowego wyciągu, a zaledwie drugiej trasy narciarskiej w Świeradowie. Co w takiej sytuacji mają powiedzieć swoim lokalnym wyborcom samorządowcy? Że to nie oni za to odpowiadają? Ale za odpływ i potencjalnych inwestorów, i nowych turystów odpowiemy my wszyscy. Odpływ za granicę także miejscowych, bo będą zmuszeni emigrować za chlebem, który mogliby im dać turyści. A ci zawsze wybiorą takie ośrodki, gdzie będzie im najlepiej, co wcale nie musi znaczyć luksusowo. I tam zostawią swoje dutki. Tylko czy ktoś już o tym wiele lat temu nie pisał i nie mówił?
 |
Krzysztof Ziemiec |
Co? Gdzie? Kiedy?
