29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Prawdziwa pomoc

Ocena: 0
2473
Od wielu miesięcy nie ma wydania wieczornych wiadomości telewizyjnych niemieckiego państwowego kanału pierwszego lub drugiego bez tematyki dotyczącej imigrantów. Statystyki, zarówno te dotyczące liczby ofiar wśród cudzoziemców próbujących nielegalnie dostać się na kontynent europejski, jak i te dotyczące liczby zgłaszanych wniosków o azyl, są coraz bardziej niepokojące.

Spójrzmy rzeczywistości w oczy: Europa nie ma pojęcia, jak poradzić sobie z tak ogromną liczbą imigrantów z Afryki i Bliskiego Wschodu. Stąd też dochodzi do różnych kuriozalnych propozycji wysuwanych przez polityków. Już w zeszłym roku politycy zarówno niemieckiej chadecji, jak i lewicy wystosowali propozycję wprowadzenia nakazu dla niemieckich obywateli przyjmowania imigrantów do własnych domów i mieszkań. Liczba przyjmowanych imigrantów miałaby być zależna od liczby osób w rodzinie przyjmującego i powierzchni lokalu, jaką posiada. Politycy wysuwający ten pomysł oczywiście żadnego imigranta we własnym domu nie goszczą.

W ostatnich tygodniach pojawiły się jednak bardzo głośne wypowiedzi dotyczące statystyk imigrantów przyjmowanych przez poszczególne państwa europejskie. Już nie tylko niemieckie dzienniki, ale również Bundestag coraz głośniej wytyka, które państwa przyjmują ilu imigrantów. Największa ich liczba trafia do Szwecji, Niemiec, Francji, Włoch. Najmniejsza – do Polski. Informacje przedstawiane są ostatnio już niemal w formie oskarżenia, że Polska uchyla się od partycypowania w pomocy osobom szukającym azylu. Naturalnie, nie wspomina się ani słowem o tym, że imigranci składający wnioski o azyl w rubrykę „kraj” wpisują właśnie Szwecję lub Niemcy, a nie Polskę.

Parlament Europejski już wpadł na pomysł, jak temu problemowi zaradzić, i przegłosował rezolucję o obowiązkowych kwotach osób ubiegających się o azyl i ich rozmieszczeniu we wszystkich państwach europejskich. Sami parlamentarzyści nie wiedzą, jak w praktyce miałoby to wyglądać. Wtedy chyba trzeba by zmusić jakąś liczbę uchodźców, by chcieli wybrać na swój kraj docelowy Polskę i w niej pozostać. Ponadto, nawet gdyby taki absurd jakoś funkcjonował, to i tak nie rozwiąże się w ten sposób problemu setek tysięcy, a już wkrótce milionów imigrantów uciekających do Europy. Nasz kontynent jest po prostu za mały, aby ich wszystkich przyjąć i zagwarantować im godne życie. Nie wspominając już o mozolnie przebiegającej integracji tych osób z naszą europejską cywilizacją.

Racjonalne myślenie, a nie mrzonki serwowane przez lewicowych polityków, nie wyklucza jednak konieczności pomocy uchodźcom, zwłaszcza z terenów objętych wojną i prześladowaniami. Kościół katolicki zawsze wzywał do solidarności z prześladowanymi chrześcijanami z Bliskiego Wschodu czy Afryki oraz do pomocy humanitarnej także wyznawcom innych religii. Tyle tylko, że do pomocy w miejscu, w którym żyją. Nie można przenieść połowy świata do Europy, ale można i trzeba zrobić wszystko, aby ratować ludzi tam, gdzie żyją. To nasz obowiązek. Do tego wzywają lokalni biskupi z miejsc opanowanych przez wojny i islamskich terrorystów. Oni nie chcą, aby ich diecezje się wyludniały, ale by Europa przyszła im z konkretną pomocą tam, gdzie żyją. Pomocą modlitewną, materialną, finansową, a jeśli potrzeba, to również militarną.

Już przed dwudziestu laty arcybiskup Johannes Dyba z Fuldy, który wcześniej przez wiele lat był nuncjuszem apostolskim w różnych krajach Afryki Zachodniej, mówił, że za pieniądze, które kosztuje jeden azylant w Niemczech, można by w Afryce wyżywić całą wioskę. To byłoby jednak nie na rękę lewicowym europosłom, którzy wykorzystują imigrantów do swoich celów. Wśród nich na pierwszym miejscu stoi rozkład tradycyjnej europejskiej cywilizacji, podczas gdy dobro azylantów jest tu na miejscu ostatnim.

Stefan Meetschen
Autor jest dziennikarzem niemieckiego tygodnika
Die Tagespost
Idziemy nr 22 (505), 31 maja 2015 r.


PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter