Po opublikowaniu przez Kancelarię Prezydenta fotografii w internecie rozgorzała dyskusja dotycząca tego, w jaki sposób głowa państwa rozmawiała z królem Jordanii. Wątpliwości budziło podłączenie widocznego na zdjęciu telefonu do sieci.
Pół biedy, gdyby część znanych dziennikarzy ograniczyła się tylko do żartobliwych komentarzy. Niestety, były to zazwyczaj mocne inwektywy. Usprawiedliwiane przez innych, tylko dlatego że „wpadka” dotyczyła „nielubianego” przez nich prezydenta.
Wątpliwości nie rozwiały tłumaczenie i zapewnienia prezydenckiego rzecznika. Do kpin przyłączyło się również grono doświadczonych polityków. Sytuację zmieniło powiększenie zdjęcia i przeprosiny jednego z dziennikarzy za to, że dał się „oszukać”. Sprawa ucichła dopiero na drugi dzień. Choć ta „historia” zapewne będzie żyła długim życiem.
Sytuacja ta pokazuje stan, w jakim znalazła się dziś duża grupa mediów, dziennikarzy i polityków. Nasz świat podzielił się na obozy i sekty, dla których, jeśli fakty nie zgadzają się z prawdą, to tym gorzej dla faktów! Żyjemy w czasach, kiedy mówiąc żartobliwie, rząd nie ma czasu na rządzenie, bo musi non stop odpierać ataki opozycji. A opozycja nie ma czasu choćby na przygotowanie własnych czytelnych i konkurencyjnych pomysłów na rządzenie, bo musi co kilka godzin ogłaszać wszystkim jeszcze nie przekonanym, „jak jest źle”.
Co najgorsze, przeciwnikom próbuje się już odebrać nie tylko godność, ale wręcz prawo do istnienia. Dehumanizuje się tych, którzy się z wielu powodów nie podobają. Widzimy to co roku w okolicach 10 kwietnia. Myli się ten, kto uważa, że to minie. Dotyczy to nie tylko „tych na górze”, którzy próbują rządzić. Ten, kto obserwuje młodzież, wie, z jaką łatwością dziś np. w internecie obrażają się rówieśnicy.
Ale nam nie wolno nigdy tracić nadziei, trzeba znaleźć siły, by ten zły stan rzeczy zmienić. Niech za puentę posłużą mądre słowa biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-praskiej. Przy ołtarzu polowym Domu Świętej Faustyny w Ostrówku w Niedzielę Miłosierdzia Bożego bp Jacek Grzybowski podkreślał, że „świata na swoich barkach nie trzymają wielcy politycy z pierwszych stron gazet, wielkie koncerny i armie, ale czciciele Bożego Miłosierdzia. Zazwyczaj anonimowi”. Starajmy się zatem w tej wspólnocie być, a wtedy zmienimy wszystko.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
