Z oficjalnych danych wynika, że w czołówce najchętniej wybieranych uczelni jest Politechnika Warszawska. Jak co roku jednym z najpopularniejszych kierunków jest architektura, gdzie na jedno miejsce było 8 kandydatów. Ponieważ każdy maturzysta mógł składać aplikacje na 5 kierunków, dlatego rekord to 21 aplikacji na jedno miejsce na mechanice i budowie maszyn na MEL, czyli Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa. Po 19 aplikacji przypadało na jedno miejsce na inżynierii biomedycznej oraz na gospodarce przestrzennej. Ponad 30 procent studentów stanowią dziewczyny, a są kierunki, gdzie nawet połowa uczących się to studentki. Nie to, żebym podkreślał rolę kobiet we współczesnym świecie, w tym także w rządzie, ale to wyraźna i cenna zmiana.
Młodzi ludzie doświadczeni przykrym zderzeniem z coraz trudniejszym rynkiem pracy wreszcie doszli do wniosku, że lepiej postawić na twarde, a przez to poszukiwane przez pracodawców kompetencje. Nie chcą brnąć w lekkie kierunki, które jednak poza przyjemnymi pięcioma latami studiowania niewiele dają w późniejszym poszukiwaniu zajęcia dającego utrzymanie siebie i rodziny.
Młodzi zmienili sposób myślenia. Pytanie, czy uczelnie też się zmienią w szybko zmieniającym się świecie? Odpowiedź na pytanie, jak kształcą dziś polskie uczelnie byłaby trudna i wyczerpałaby zarezerwowane na ten felieton miejsce. Ale nie jest tajemnicą, że większość z nich ma z tym problem. Nie do końca wie, czy chce być czymś na kształt kuźni przyszłych naukowych kadr? Czy tylko wyższą szkołą zawodową?
Prof. Maciej Lewenstein, polski fizyk, dwukrotny zdobywca prestiżowego grantu Europejskiej Rady ds. Badań twierdzi, że Polska może być atrakcyjna dla uczonych z innych krajów. Najlepsze ośrodki oferują coraz lepsze pieniądze i wysoką jakość badań – mówi – zwłaszcza dla uczonych pracujących w naukach doświadczalnych. Pracujący dziś w Barcelonie profesor dodaje jednak, że walkę o zagranicznych badaczy trzeba też wygrywać organizując ośrodki w atrakcyjnych miejscach i robić promocję wspólnie z miastem czy regionem. A z tym już gorzej…
Dobre uczelnie, to w przyszłości dobrzy naukowcy, co oznacza modernizacyjny impuls dla gospodarki. Tylko zaraz przychodzi refleksja – czy gospodarka ich potrzebuje? Czy ma im coś do zaoferowania? I tu stoimy przed kolejnym wyzwaniem – totalnej przebudowy Polski jako kraju, który z montera pracującego za niższe niż na Zachodzie pieniądze musi stać się wizjonerem dającym innym zarobić.
Dziś wiele uczelni, szczególnie tych prywatnych, boryka się także z – aż trudno uwierzyć – niedoborem kandydatów! Powoli zaczynamy odczuwać skutki niżu demograficznego, ale jest to też efekt zwątpienia wielu młodych w sens i celowość studiowania. Warto o tym wszystkim pomyśleć i głośno podebatować na początku października.
 | Krzysztof Ziemiec |
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
