Zarażeni dezercją

W Belgii poddano niedawno eutanazji 17-latka, który cierpiał w ostatnim stadium nieuleczalnej choroby. Przewodniczący krajowego ośrodka kontroli stosowania eutanazji Wim Distelmans podkreślił, że w porównywalnej sytuacji jest niewielu niepełnoletnich, ale że nie oznacza to, iż „wolno nam odbierać prawo do godnej śmierci”. Informacja sugerowała, że mamy do czynienia z pierwszym przypadkiem eutanazji na dziecku. Jednak podobne działania podejmowane są już od dłuższego czasu m.in. w Holandii. W kraju tym stosowane są zapisy pozwalające na zaprzestanie jakichkolwiek działań medycznych i pielęgnacyjnych (w tym pojenia i karmienia) w stosunku do nowo narodzonych, niepełnosprawnych lub ciężko chorych dzieci. Podobnie dwa lata temu została potraktowana 12-letnia niepełnosprawna Nancy. Angielski sąd wyraził zgodę, by zaprzestać jej karmienia i pojenia. Dziewczynka umierała przez dwa tygodnie, co z jakąkolwiek znaną definicją godnego umierania nie ma nic wspólnego.

Nasuwa się wniosek, że Europa przeżywa nie tylko kryzys tożsamości. Europa popełnia samobójstwo. Przeprowadzane jest ono w majestacie prawa nie tylko w związku z coraz powszechniejszym przyzwoleniem na zabijanie chorych kilkunastolatków. Jak podkreślał prof. Bogdan Chazan, mentalność eutanatyczna stanowi podstawę działania także osób zaangażowanych w promowanie aborcji. Wanda Nowicka w jednym z ostatnich wywiadów twierdziła, że możliwość przerwania ciąży to standard medyczny (sic!) należny wszystkim kobietom. Kuriozum owego europejskiego myślenia bioetycznego polega na tym, że działania kończące życie człowieka stały się świadczeniem zdrowotnym.

W Polsce nie obserwujemy na razie podobnych działań. W ciągu ostatnich tygodni można jednak dostrzec pojawienie się nowych, niepokojących zjawisk. Ponownie do debaty społecznej dołączony został temat swobodnego dostępu dzieci do usług ginekologicznych i urologicznych. Pomysł ten, promowany już dwa lata temu przez przedstawicieli rządu Donalda Tuska, obecnie podnoszony jest przez urzędy mające ustawowy obowiązek ochrony praw dziecka. W blisko godzinnej audycji w radiowej Trójce wypowiedziało się kilkanaścioro rodziców, w większości zagorzałych zwolenników zapewnienia ich dzieciom swobodnego korzystania z usług ww. specjalistów. Wygląda na to, że rzetelne działania wychowawcze należą się już nie tylko dzieciom, ale także ich rodzicom, którzy ewidentnie zapomnieli o swojej roli, powierzając ją różnym ekspertom – na co wskazuje papież Franciszek.

W Holandii od dłuższego czasu obowiązują przepisy, zgodnie z którymi niepełnoletni podejmują samodzielne decyzje zdrowotne. Rodzice są coraz częściej tylko obserwatorami, gdy ich dzieci stosują antykoncepcję, poddają się aborcji lub, ukończywszy 16 lat, rezygnują z leczenia ratującego życie. Nie musimy doganiać Europy.

Błażej Kmieciak Autor jest doktorem socjologii prawa, pedagogiem specjalnym i bioetykiem Idziemy nr 40 (574), 2 października 2016 r.