Zasługa abp. Hosera

Sprawa Medjugorja od ponad czterdziestu lat przypominała węzeł gordyjski. „Nota na temat doświadczenia duchowego związanego z Medjugorjem”, opublikowana 19 września przez Dykasterię Nauki Wiary, jest próbą przejścia ponad splotem kwestii trudnych do jednoznacznego rozstrzygnięcia.

Nadzwyczajne wydarzenia w Medjugorju (chorwackiej wiosce na terenie dzisiejszej Bośni i Hercegowiny) rozpoczęły się 24 czerwca 1981 r. Najpierw dwoje, a potem sześcioro młodych ludzi zaczęło opowiadać, że na zboczu góry Crnica, zwanym Podbrdo, objawiła im się Matka Boża, zwana po chorwacku Gospą (Panią). „Widzący”, chociaż w większości mieszkają dzisiaj poza Medjugorjem, twierdzą, że każdy z nich ciągle doznaje objawień. I tu jest pierwszy problem, bo trudno wyrokować o prawdziwości domniemanych objawień, które wciąż trwają. Pierwszym przesłaniem Gospy było wezwanie do pokoju, co odczytano jako ostrzeżenie przed wojną na Bałkanach, która wybuchła dziesięć lat później.

Na domniemane objawienia władze komunistycznej Jugosławii zareagowały przesłuchaniami i aresztowaniami „widzących” i duszpasterzy. Kordony milicji i wojska uniemożliwiały wiernym dotarcie do wioski. Biskup Mostaru Pavao Žanić, któremu podlegało Medjugorie, początkowo skłaniał się do uznania wydarzeń za wiarygodne. Kiedy jednak przedłużało się to w nieskończoność, nabrał wątpliwości. Negatywnie w sprawie wypowiadali się także jego następcy i specjalne komisje powoływane przez tamtejszy episkopat.

Wobec ciągłego napływu pielgrzymów do Medjugorja papież Benedykt XVI w 2010 r. do zbadania tej sprawy powołał specjalną piętnastoosobową komisję. W jej skład weszli także dwaj Polacy: o prof. Zdzisław Kijas OFM Conv. i ks. prałat (dziś biskup) Krzysztof Nykiel z Penitencjarii Apostolskiej. Wyniki jej prac zostały przekazane cztery lata później papieżowi Franciszkowi, ale nie były upublicznione.

Franciszek 11 lutego 2017 r. mianował swoim specjalnym wysłannikiem do Medjugorja abp. Henryka Hosera SAC. Ten przedstawił Ojcu Świętemu swój raport o duszpasterstwie w Medjugorju w lipcu 2017 r., nie odnosząc się do domniemanych objawień. Niespełna rok później Franciszek mianował abp. Hosera wizytatorem apostolskim w Medjugorju z podporządkowaniem wyłącznie papieżowi. Wcześniej pod wpływem raportu abp. Hosera Franciszek wydał zgodę na organizowanie przez księży i biskupów pielgrzymek do Medjugorja. To był zasadniczy przełom.

Po tej linii idzie także wspomniana nota Dykasterii Nauki Wiary. Jest ona praktyczną realizacją „Norm postępowania w rozeznawaniu domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych”, ogłoszonych przez Dykasterię Nauki Wiary 17 maja br. Nie rozstrzyga ona o nadprzyrodzonym pochodzeniu domniemanych objawień w Medjugorju, ale nie stawia przeszkód w roztropnym korzystaniu z ich treści, a tym bardziej z rozwiniętego w tym miejscu duszpasterstwa, które poznaje się po jego owocach.

Dokument zaznacza, że wiara w domniemane objawienia nie jest obowiązkowa, szczegółowo wylicza sprzeczności i brak precyzji w treściach przekazywanych przez domniemanych wizjonerów oraz zaznacza, że w pewnym momencie mogły dochodzić do głosu osobiste ludzkie słabości, a nawet jakieś interesy. Przechodząc jednak ponad szczegółami, dykasteria uznaje, że jako całość te domniemane orędzia, o ile roztropnie się z nich korzysta, nie stanowią zagrożenia dla wiary i mogą być pomocne w rozwoju duchowym. Nie oznacza to bynajmniej wyrokowania o prawdziwości i wartości orędzi, które mogą się jeszcze wokół Medjugorja pojawić. O tym w pierwszym rzędzie ma decydować bp Aldo Cavalli, następca abp. Hosera na stanowisku wizytatora apostolskiego w Medjugorju.

Możemy mieć w tym szczególny, wręcz osobisty powód do radości, że w delikatnej i trudnej sprawie Medjugorja słuszne okazało się podejście duszpasterskie zaproponowane przez naszego abp. Henryka Hosera SAC.