– Dzisiejszy Kościół potrzebuje odświatowienia – przekonywał bp Piotr Jarecki przemawiając do osób konsekrowanych w ramach uroczystych obchodów w archidiecezji warszawskiej Dnia Życia Konsekrowanego. Dzień ten od 1995 roku obchodzony jest w całym Kościele 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego.
Warszawskie obchody rozpoczęły się w kościele seminaryjnym przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Biskup pomocniczy warszawski najpierw przypomniał – za św. Janem Pawłem II – czym jest życie konsekrowane. Jest ono po pierwsze nie byle jakim darem Boga dla osoby konsekrowanej i dla świata. Dlatego trzeba je pielęgnować. – Nie kryzys jest problemem, ale trwanie w nim – przypomniał w kontekście pojawiania się nieraz pytań: czy dobrze wybrałem i czy moja konsekracja ma sens? Po drugie – życie konsekrowane, które uobecniane jest życiem zgodnym z błogosławieństwami, jest sercem Kościoła i istotą wiary – kontynuował bp Jarecki. W tym kontekście pytał: „Czy kocham Jezusa? Czy jestem z Nim blisko? Jesteśmy zaangażowani w świecie, ale ile jest we mnie i w nas stylu Chrystusa, a ile stylu świata? – Chodzi o równowagę miedzy zaangażowaniem w doczesności a misja transcendentną. Nie dawajcie się uwieść światu, ale bądźcie dla świata zapalonymi świecami – prosił. Po trzecie – bp Jarecki przypomniał, że każda konsekracja ma charakter służebny, a na koniec zaapelował: wracajmy do autentyzmu naszego powołania!
Po swoim wykładzie bp Jarecki przewodniczył wspólnemu odmówieniu Koronki do Miłosierdzia Bożego, a następnie wszyscy – jak w poprzednich latach – procesyjnie przeszli Traktem Królewskim do archikatedry św. Jana Chrzciciela, gdzie celebrowano, znów pod przewodnictwem bp Jareckiego, uroczystą Eucharystię.
Mszalną homilię wygłosił młody kapucyn, o. Szymon Janowski OFMCap, który mówił o swojej drodze powołania do zakonu i przypomniał niedawne spotkanie papieża Franciszka z osobami konsekrowanymi w Panamie. – Ojciec Święty m.in. przestrzegł nas przed herezją naszych czasów, która nas zatruwa. To myśl czy opinia, że nie mamy światu nic do powiedzenia, nic do dania. „Nie dajmy sobie tego wmówić, nie dajmy się oszukać” – prosił papież, i wskazał drogą „odtrucia”. To przychodzenie do Chrystusa, by karmić się Jego Ciałem, trwać z Nim na adoracji, ale i powroty do naszych początków, do czasu, gdy Bóg spojrzał na każdego z nas z miłością, oczarował i pokazał nam nasze powołanie. Odnawiając więc nasze śluby zakonne wspomnijmy na te początki, na naszych duchowych przewodników, założycieli naszych zgromadzeń – zaapelował.
GALERIA
Co? Gdzie? Kiedy?
