Franciszek podsumował swoją wizytę apostolską w Kanadzie

 Franciszek podkreślił wyjątkowy charakter pielgrzymki do Kanady, której główną motywacją było spotkanie z rdzennymi mieszkańcami, aby im wyrazić swoją bliskość i ubolewanie oraz prośbę o przebaczenie z powodu krzywd wyrządzonych im przez tych chrześcijan, którzy w przeszłości współpracowali w prowadzonej przez ówczesne rządy polityce przymusowej asymilacji i emancypacji. Przypomniał, że z jednej strony niektórzy ludzie Kościoła należeli do najbardziej zdecydowanych i odważnych orędowników godności ludów autochtonicznych, ale z drugiej strony nie brakowało niestety tych, którzy uczestniczyli w programach, które, jak dziś rozumiemy, są nie do przyjęcia i są sprzeczne z Ewangelią. „Była to zatem pielgrzymka pokutna” – podkreślił papież. Ojciec Święty przypomniał, że podczas trzech etapów upamiętniano dzieje ludów rodzimych, drugim krokiem było pojednanie w Chrystusie, zaś trzecim uzdrowienie. Podkreślił, że z tej podróży wypływa nadzieja dla Kościoła, zarówno w Kanadzie jak i na całym świecie.

Franciszek dodał, że w programie jego wizyty było także spotkanie z Kościołem lokalnym i z władzami kraju. Podczas tego ostatniego potwierdził wolę Kościoła promowania kultury mieszkańców rodzimych. Jednocześnie zauważył, że mentalność kolonizacyjna „jest dziś obecna w różnych formach kolonizacji ideologicznej, zagrażających tradycji, historii i więzom religijnym narodów, niwelując różnice, skupiając się tylko na teraźniejszości i często zaniedbując obowiązki wobec najsłabszych i najbardziej wrażliwych. Chodzi więc o odzyskanie zdrowej równowagi, harmonii między nowoczesnością a kulturami przodków, między sekularyzacją a wartościami duchowymi” – wskazał papież. Franciszek dodał, iż zachęcił duchowieństwo do służby Ewangelii i ubogim, oraz aby byli budowniczymi nadziei.

Ojciec Święty zaznaczył, że także ostatnie spotkanie z młodymi i starszymi Eskimosami odbywało się pod znakiem nadziei. „Niech męstwo i pokojowe działanie rdzennej ludności Kanady będzie przykładem dla wszystkich ludów rodzimych, aby nie zamykały się w sobie, ale aby ofiarowały swój niezbędny wkład na rzecz ludzkości bardziej braterskiej, która potrafiłaby kochać stworzenie i Stwórcę” – stwierdził papież na zakończenie swej katechezy.

Streszczenie papieskiej katechezy w języku polskim

Drodzy Bracia i Siostry, pragnę podzielić się z wami krótką refleksją na temat zakończonej kilka dni temu podróży apostolskiej do Kanady. Jej celem było spotkanie z ludnością rdzenną i prośba o przebaczenie krzywd wyrządzonych im przez chrześcijan, w tym także wielu katolików, którzy w przeszłości angażowali się w prowadzoną przez ówczesne rządy politykę przymusowej asymilacji. Była to pielgrzymka pokutna, podzielona na trzy wielkie etapy. Pierwszy z nich odbyliśmy razem, z członkami głównych grup rodzimych – Pierwszych Narodów, Metysów oraz Inuitów. Jego celem było upamiętnienie – zachowanie dobrej pamięci o tysiącletniej historii tych ludów, a także pamięci bolesnej o krzywdach, jakich doznawały z powodu narzuconej asymilacji kulturowej. Drugi etap związany był z pojednaniem – nie jakimś rodzajem kompromisu, ale pozwoleniem, by pojednał nas Chrystus. Za punkt odniesienia przyjęliśmy obraz drzewa, tak ważnego w symbolice ludów rdzennych. Sens tego symbolu objawia się w krzyżu Chrystusa, przez który Bóg pojednał wszystko ze sobą. Na drzewie krzyża cierpienie przemieniło się w miłość, śmierć w życie, rozczarowanie w nadzieję, opuszczenie w komunię, a dystans w jedność. Trzeci etap, to uzdrowienie. Do Chrystusa, który jest źródłem wody żywej, uosabiając bliskość, współczucie i czułość Ojca, zanieśliśmy traumę i przemoc, jakiej doznały ludy rdzenne Kanady; zanieśliśmy rany wszystkich ubogich i wykluczonych, aby uleczył je Pan. Chciałbym, by ta podróż napełniła nadzieją Kościół, zarówno w Kanadzie, jak i na całym świecie.

+++++++

Pełny tekst pozdrowień Polaków:

Pozdrawiam pielgrzymów polskich. Dziękuję wam za modlitewne wsparcie podczas mojej podróży do Kanady. Wiem, że w sierpniu wielu z was pielgrzymuje pieszo na Jasną Górę i do innych sanktuariów maryjnych. Proszę was, ofiarujcie trud waszego pielgrzymowania także za Kościół, o pokój w całym świecie, a szczególnie na Ukrainie. Pozdrawiam siostry elżbietanki, które przeżywają tu w Rzymie czas duchowej odnowy: wiele z nich pracuje na Ukrainie. Niech Matka Boża wyjedna im oraz tym, którym pomagają, obfitość Bożych łask. Z serca wam błogosławi.

+++++++

Na zakończenie dzisiejszej audiencji ogólnej Ojciec Święty przypomniał o drugiej rocznicy katastrofalnej eksplozji w Bejrucie. Wybuch chemikaliów w tamtejszym porcie 4 sierpnia 2020 r. zabił ponad 200 osób, tysiące zostało rannych, dziesiątki tysięcy straciło dach nad głową. Papież wyraził pragnienie, aby przeżywający kryzy polityczny Liban był nadal krajem pokojowego współżycia wyznawców różnych religii.

Słowa Ojca Świętego o Libanie w tłumaczeniu na język polski:

Jutro przypada druga rocznica wybuchu w porcie w Bejrucie. Moje myśli kierują się do rodzin ofiar tego katastrofalnego wydarzenia oraz umiłowanego narodu libańskiego. Modlę się, aby każdy mógł być pocieszony przez wiarę, umocniony sprawiedliwością prawdy, która nigdy nie może być ukryta. Oby Liban z pomocą wspólnoty międzynarodowej nadal podążał drogą odrodzenia, pozostając wierny swojemu powołaniu, aby był krajem pokoju i pluralizmu, gdzie wspólnoty różnych religii mogą żyć w braterstwie.