29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Circolo San Pietro

Ocena: 0
1361

Rzymianie nie ukrywają dumy ze związków swojego miasta ze św. Piotrem. Przekłada się to na przywiązanie, jakim darzą, każdego urzędującego Ojca Świętego.

fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Wyraża się ono także poprzez wiele działających w Wiecznym Mieście stowarzyszeń, którym patronuje św. Piotr, a które za misję wyznaczyły sobie służenie Następcy Księcia Apostołów. W 1869 r., w mrocznych czasach niechęci wobec papieży i papiestwa, który doprowadził do upadku Państwa Kościelnego, z inicjatywy młodych zamożnych rzymian i członków arystokratycznych rodów pod przewodnictwem kard. Lodovica Jacobiniego powstał Krąg św. Piotra – Circolo San Pietro. W tym roku obchodzi 150-lecie niestrudzonej działalności na rzecz Stolicy Apostolskiej, co zwieńczyła audiencja u papieża Franciszka.

Circolo San Pietro zrodziło się z entuzjazmu młodych katolików i ich niezgody na wydarzenia w Rzymie, na odejście od wiary i wierności Kościołowi. Swój zryw i nową inicjatywę nagłośnili w prasie katolickiej, zbierając podpisy oraz manifestując solidarność z Ojcem Świętym. Na tronie Piotrowym zasiadał wówczas bł. Pius IX, który bardzo docenił to zaangażowanie i od razu przekuł je na pracę charytatywną na rzecz ubogich Rzymu. Swoją wolę wyraził podczas audiencji udzielonej pierwszym członkom, o czym przypomniał obecny papież.

– Byli prowadzeni pragnieniem dawania świadectwa i konkretnego wsparcia oraz niewzruszoną wiernością papieżowi Piusowi IX , która wyraziła się poprzez gesty solidarności wobec ubogich Rzymu i w ten sposób Krąg stał się longa manus papieża wobec warstw najuboższej ludności – powiedział.

Od tamtego trudnego czasu niestrudzenie i nieprzerwanie Circolo San Pietro wpisuje się w historię Rzymu.

– Bieda się zmieniła, ale „ubogi” pozostaje zawsze ten sam, bezbronna osoba, która wyciąga rękę, by otrzymać uśmiech, słowo i coś do jedzenia. Dziś „ubogi” ma wiele twarzy, są to osoby starsze bez wsparcia ekonomicznego, młodzi bez pracy, zdesperowani mężczyźni, a także ci, którzy wchodzą i wychodzą z więzienia lub ten, kto po prostu żyje na skraju nędzy – zauważa sekretarz generalny Riccardo Rosci.

Bezpośrednio pielgrzym ma okazję spotkać się z członkami Kręgu św. Piotra przy dwóch okazjach, wcale nie związanych z pomocą ubogim. Pierwszą jest zbiórka w kościołach Rzymu i bazylikach papieskich słynnego Obolo di San Pietro, czyli „denara św. Piotra”, zwanego dawniej świętopietrzem. W dniach uroczystości świętych Piotra i Pawła, w kościołach Rzymu lub na Watykanie, może podejść do nas nienagannie ubrany uśmiechnięty pan w garniturze, z drewnianą skrzyneczką i obrazkami św. Piotra informującymi w kilku językach o zbiórce. Inną okazją są uroczystości papieskie. Tym razem już w bardziej formalnym i galowym, a jednocześnie przykuwającym uwagę, stroju – tj. ubrani we fraki z miniaturkami orderów – panowie są odpowiedzialni za witanie i wskazanie miejsc szczególnym gościom i pielgrzymom z najbliższych sektorów wokół ołtarza papieskiego. Do tego zadania wybierane są osoby znające wiele języków, by ułatwić komunikację. Cechuje je swoista „watykańska” powściągliwość, powaga i dyskrecja, a przy tym ciepło i życzliwość. Nie należy ich mylić z gentiluomini di Sua Santità, członkami „papieskiej rodziny”, znanymi z podejmowania głów państwowych przybywających do Watykanu na audiencję prywatną u papieża.

Choć ta reprezentacyjna funkcja najbardziej rzuca się pielgrzymowi w oczy, to jednak nie ona stanowi istotę zadań stowarzyszenia. Jest nią troska o ubogich, która zdobyła w Rzymie potoczną nazwę la minestra del Papa, czyli „miski strawy od Papieża”. Nazwa przypomina pierwsze dzieło związane z prowadzeniem stołówki, która istnieje do dziś. Wtedy naczynia do rozdawania posiłków członkowie stowarzyszenia otrzymali od żuawów papieskich, ówczesnych żołnierzy Państwa Kościelnego.

Działalności Circolo San Pietro przyświeca motto: preghiera, azione, sacrificio, czyli „modlitwa, działanie i poświęcenie”. I ta kolejność wskazuje na priorytety, które członkowie stowarzyszenia stawiają sobie w formacji. Ich symbolem jest najstarszy chrystogram Chi Ro, związany z początkami chrześcijaństwa w Rzymie, wokół wypisane jest motto. To jest też ich dyskretnym wyróżnikiem spośród innych grup działających przy Stolicy Apostolskiej i zaangażowanych w wydarzenia papieskie. Siedziba stowarzyszenia mieści w pałacu św. Kaliksta na Zatybrzu. A to miejsce bliskie Polakom, bo tu znajduje się Bazylika Najświętszej Maryi Panny, będąca kościołem tytularnym trzech polskich kardynałów: Stanislawa Hozjusza (tu jest też pochowany), Stefana Wyszyńskiego i Józefa Glempa.

Jak wskazał w przemówieniu papież Franciszek, stowarzyszenie nie zapomina o wadze modlitwy. – Jeśli w bracie, którego spotykacie, jest obecny Jezus, wtedy działalność wolontariacka może stać się doświadczeniem Boga i modlitwy. Nie zapominajcie o sile i wadze modlitwy dla was i dla wszystkich, którzy są zaangażowani w pracę charytatywną; wymaga ona prowadzenia poprzez stosowne przerwy modlitewne i wsłuchiwanie się w Słowo Boże. Tajemnicą efektywności każdego Waszego planu jest wierność Chrystusowi i osobista relacja z Nim na modlitwie – mówił podczas specjalnej audiencji papież.

Stąd w każdy pierwszy piątek sprawowana jest Msza Święta w siedzibie stowarzyszenia. Oprócz tego odbywają się katechezy dla członków, rekolekcje wielkopostne i wiele innych inicjatyw, o co troszczy się Komisja ds. Kultu. Kościołem „parafialnym” od 1936 r. jest antyczny Kościół Santa Maria della Pietà nel Colosseo (Matki Bożej Pobożnej w Koloseum), nazywany czule „Kapliczką”. Tu dla członków Circolo San Pietro sprawowane są msze w soboty o godz. 16, a w niedziele o godz. 10.30. Drogę Krzyżową członkowie Kręgu św. Piotra odprawiają w Wielki Piątek w samym środku amfiteatru Flawiusza. W 1983 r. z okazji Roku Jubileuszowego Odkupienia kościółek nawiedził Jan Paweł II. Dodatkowo członkowie codziennie odmawiają prywatnie o godz. 19 modlitwę Oremus Pro Pontifice w intencji papieża. Do dziś wyróżnia ich niezachwiana wierność Kościołowi i papieżowi.

Członkami Kręgu mogą zostać osoby pełnoletnie, które chcą na stałe zaangażować się w dzieła prowadzone przez stowarzyszenie. Początkowo byli to zamożni i arystokracja, przy czym od początku nie było to zarezerwowane tylko dla Rzymian. Można mieć wrażenie, że do Kręgu należą tylko mężczyźni, rzeczywiście w bazylice przy zbiórce denara czy podczas uroczystości kobiety nie występują, ale od samego początku angażowały się jako współpracowniczki. Dziś obejmują również stanowiska kierownicze. Odnawia się grupa młodzieży, która daje ożywcze soki. Wraz z osiągnięciem pełnoletności, czyli ukończeniem jak w Polsce 18 roku życia, młodzi stają się pełnymi członkami.

Circolo San Pietro obecnie liczy łącznie 472 członków czynnych, honorowych i uczestników oraz 245 wolontariuszy. Przewodniczy mu książę Leopoldo Torlonia, a asystentem kościelnym jest prałat Franco Camaldo, jeden z ceremoniarzy papieskich. Wśród członków honorowych znajdziemy m.in. kard. Stanisława Dziwisza. Sekcja członków honorowych została utworzona w 1888 r., by „potwierdzić i umocnić stałe poświęcenie i nabożną wierność, które łączą Krąg z osobą Ojca Świętego i Stolicą Apostoła Piotra”. Od tego czasu świeccy członkowie tej sekcji zgodnie z wyznacznikiem Prefektury Domu Papieskiego pełnią służbę przyjmowania wiernych, pielgrzymów, osobistości i różnych władz, którzy biorą udział w papieskich ceremoniach liturgicznych w bazylikach papieskich przez cały rok liturgiczny, co obejmuje ok. 50 uroczystości z papieżem. Św. Jan Paweł II nazwał kiedyś tę posługę „służbą liturgiczną”.

Na Krąg św. Piotra składa się wiele komisji, wśród nich: pomocy międzynarodowej, noclegowni, dobroczynności papieskiej, dom rodziny Jana Pawła II, dom rodziny Pawła VI, jadłodajnie ekonomiczne, czy garderoby. Aktywny udział w zbiórce „denara św. Piotra” jest jednym z filarów działalności Kręgu.

Na początku lat 20. minionego wieku na prośbę papieża Piusa XI została ustanowiona Komisja na rzecz Rosjan (Commissione Pro Russi) mająca na celu konkretną pomoc osobom, które uciekały przed prześladowaniami rewolucji bolszewickiej. Dziś pomoc wychodzi też poza ramy rzymskie, stąd w 1975 r. została powołana wspomniana Komisja ds. Pomocy Międzynarodowej mająca za cel finansowanie studiów seminarzystom obcokrajowcom, zarówno na terenie Włoch, jak i na całym świecie. Ta pierwotna misja była wielokrotnie rozszerzana, np. o pomoc dla dzieci z Czarnobyla, które przebywały w szpitalu Bambino Gesù w Palidoro i otrzymały ubrania i zabawki. Nie tak dawno pomoc otrzymał biskup Mosulu w Iraku poprzez wsparcie odbudowy siedziby diecezji zniszczonej przez wojnę.

Jadłodajnie ze słynną „miską strawy od Papieża” funkcjonują dzięki poświęceniu wolontariuszy i wsparciu finansowemu ofiarodawców. Każdy może wspomóc ich dzieło, wchodząc na stronę internetową stowarzyszenia. Koszt jednego obiadu wynosi 4 euro. Ponadto organizowane są koncerty, podczas których to ubodzy zajmują pierwsze rzędy, a sponsorzy ostatnie.

Circolo San Pietro współpracuje z włoskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych, a od prezydenta Włoch otrzymało w tym roku Złoty Medal za Zasługi Społeczne. Poczta włoska wydała również okolicznościowy jubileuszowy znaczek.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter