29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Dekalog III - Lubaczów

Ocena: 0
1746

Świętowaniu Dnia Pańskiego poświęcił Jana Paweł II swoją homilię w Lubaczowie w roku 1991. Wśród słuchaczy papieskiego nauczania było także wielu przybyszów z ZSRR, którym programowo odbierano prawo do obecności Boga w ich życiu.

fot. z arch. prywatnego ks. Andrzeja Stopyry

Kiedy planowano czwartą pielgrzymkę Ojca Świętego do ojczyzny, administrator apostolski archidiecezji lwowskiej z powojenną siedzibą w Lubaczowie bp Marian Jaworski (od 16.01.1991 r. metropolita lwowski) zgłosił propozycję włączenia miasteczka na trasę. Bp Marian Buczek, ówczesny sekretarz bp. Jaworskiego i wicekanclerz lubaczowskiej kurii, tłumaczy, że Episkopat Polski trzykrotnie odmawiał organizacji pielgrzymki do Lubaczowa.

– Argumentowano, że archidiecezja nie poradzi sobie personalnie z przygotowaniami, ponieważ w tamtym okresie pracowało w kurii tylko trzech księży. Jednak metropolita lwowski zapewnił, że ubogimi środkami wszystko będzie gotowe na czas – wspomina. Przy determinacji i poparciu inicjatywy przez Jana Pawła II oraz bp. Jaworskiego ostatecznie pielgrzymkę zorganizowano.

Ks. Andrzej Stopyra, wówczas pracownik sekretariatu kurii i koordynator kościelnych służb porządkowych, wyjaśnia, że pobyt papieża w Lubaczowie był dla niego doniosłym doświadczeniem na początku drogi kapłańskiej. – Dwa miesiące przed przybyciem Ojca Świętego wraz z innymi diakonami zostaliśmy 28 marca 1991 r. wyświęceni w Lubaczowie przez abp. Mariana Jaworskiego po to, aby móc aktywnie włączyć się w przygotowania do pielgrzymki – mówi.

Podkreśla, że wizyta była ogromnym wysiłkiem dla instytucji samorządowych, państwowych oraz zakładów pracy.

Nauczyciele z Lubaczowa zadeklarowali pomoc przy dekoracji kwiatami ołtarza na stadionie w Lubaczowie, gdzie odbyła się uroczysta Eucharystia

 


BIBLIJNY EXODUS

Bp Buczek zauważa, że wydarzeniem bez precedensu był przyjazd ponad 16 tys. rzymskich katolików oraz grekokatolików z Ukrainy, należącej wówczas do ZSRR. Dzięki współpracy z radzieckimi służbami granicznymi zostało otwarte przejście dla pątników na granicy polsko-radzieckiej w przygranicznym Budomierzu. Pochodzący ze Lwowa ks. Andrzej Baczyński SDB opowiada, że na spotkanie w Lubaczowie przyjechali wierni nie tylko z archidiecezji lwowskiej, ale z całej Ukrainy. – Kto mógł, ten jechał. To była rzeka ludzi! Nazwałbym to nie pielgrzymką, ale biblijnym exodusem. Masa ludzi i dodatkowe pociągi oraz wyjątkowe przekroczenie granicy – przywołuje obraz salezjanin.

Jan Paweł II przybył śmigłowcem do Lubaczowa 2 czerwca ok. godz. 20.20. Na lądowisku na lubaczowskich błoniach został powitany przez abp. Mariana Jaworskiego oraz władze rządowe i samorządowe. Papież udał się do sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na modlitwę przed kopią cudownego obrazu Pani Łaskawej, przed którym śluby lwowskie złożył król Jan Kazimierz.

Ks. Józef Dudek, ówczesny proboszcz prokatedry bł. Jakuba Strzemię, przywitał Jana Pawła II na schodach sanktuarium. Miał przygotowane krótkie powitanie, w którym nawiązywał do historii miejsca. – W momencie gdy papież na mnie spojrzał, nie wykrztusiłem ułożonego przemówienia. Powiedziałem tylko: Ojcze Święty, bardzo Cię wszyscy kochamy. – Przebywając obok papieża, wyczuwało się Ducha Bożego, który „kazał” patrzeć, milczeć i słuchać – wyjaśnia.

Następnie Jan Paweł II nawiedził i poświęcił przyległą do sanktuarium nową prokatedrę bł. Jakuba Strzemię. We wnętrzu świątyni papież przemówił do wiernych słowami: „z wielkim wzruszeniem staję w ten niedzielny czerwcowy wieczór w progach prokatedry w Lubaczowie! Wzruszenie to pochodzi również z motywów osobistych (…). Po raz pierwszy byłem tutaj w dniu 21 września 1958 r., uczestnicząc w srebrnym jubileuszu sakry śp. abp. Eugeniusza Baziaka – metropolity lwowskiego.

Ks. Józef zwraca uwagę, że na zakończenie pobytu w katedrze papież wspomniał pochodzącego z archidiecezji lwowskiej śp. kard. Władysława Rubina, spoczywającego w sarkofagu w podziemiach prokatedry.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter