Duchowy dom

Parafia podlega greckokatolickiej archidiecezji przemysko-warszawskiej. Jest administrowana przez wspólnotę ojców bazylianów. Proboszcz o. Piotr Kuszka OSBM podkreśla, że od rozpoczęcia wojny w Ukrainie znacznie wzrosła liczba wiernych. W niedzielę odprawianych jest pięć Boskich Liturgii po ukraińsku i jedna w języku białoruskim, a na wszystkich cerkiew jest pełna.

Szczególnie czas przygotowania do świąt wielkanocnych i okres paschalny były wypełnione intensywną służbą duszpasterską. – W pierwszych dniach wojny nasi parafianie organizowali mieszkania dla uchodźców. Ludzie wyjeżdżali na granicę, by kogoś przywieźć, zakwaterować – wspomina o. Kuszka. W parafii zbierane są pieniądze i różne

produkty dla przybyszów z Ukrainy. – Zbrojne Siły Ukrainy są zaopatrywane ze środków państwowych, ale terenowe oddziały samoobrony prosiły o wsparcie i udzielamy im go do dziś, starając się organizować środki ochrony osobistej, medykamenty – wyjaśnia bazylianin.

Parafia pomaga też migrantom wewnętrznym w Ukrainie, czyli osobom, które uciekły ze wschodu na zachód państwa. – Już kilka razy dostarczyliśmy dla nich transporty żywności i środków czystości – opowiada o. Piotr.

POMOC DUSZPASTERSKA

Parafia zapewnia opiekę duszpasterską uchodźcom. Ojciec proboszcz mówi o spowiedziach, które często są bardzo trudne, pełne emocji. Uczucia trzeba po pierwsze przyjąć, nie poddać się im i starać się złagodzić. – Mam w pamięci pewną sytuację. Na krześle siedziała zapłakana kobieta, obok niej stały dwie czy trzy osoby. Okazało się, że po dwóch tygodniach od zaistniałego faktu dowiedziała się o śmierci matki i babci w Irpieniu oraz zniszczeniu własnego domu. To był dramatyczny moment, który mocno utkwił mi w sercu. Starałem się jej uważnie wysłuchać, wesprzeć i uspokoić. Chyba się to udało. Ból pozostanie, całkowicie go nie uśmierzymy. Ważne jest, aby być blisko cierpiącej osoby – opisuje o. Kuszka.

W parafii wzrosła liczba najmłodszych wiernych. Pojawiły się pytania o pierwszą spowiedź świętą dla dzieci, które przygotowywały się do niej w rodzimych parafiach, zwłaszcza w zachodniej Ukrainie. W Kościele greckokatolickim Komunia święta udzielana jest razem z sakramentem chrztu. – Od tego momentu dzieci mogą przystępować do Komunii świętej, ale pewną cezurą w ich życiu sakramentalnym jest spowiedź. To moment wzięcia osobistej odpowiedzialności za dobro i zło. Uświadomienia sobie grzechu i wyznania go przed Panem Bogiem – wyjaśnia miejscowy proboszcz.

LAWINA WIERNYCH

Ks. Kuszka dodaje, że w parafii we wrześniu ubiegłego roku uformowała się grupa 10–12 osób, które przygotowywały się do pierwszej spowiedzi. Po wybuchu wojny powiększyła się do 24 osób. – Kolejna grupa, licząca osiemnaścioro dzieci, przystąpiła do tego sakramentu. Na jesieni powstanie pewnie trzecia – przewiduje kapłan. W tygodniu organizowane są spotkania grup duszpasterskich. Mężczyźni tworzą Bractwo św. Józefa, a kobiety spotykają się w grupie Matki w Modlitwie. Natomiast młodych zrzesza Bazyliańska Młodzież Chrystusowi.

Parafia prowadzi katechezę dla dzieci. Część nauk odbywa się w ciągu roku szkolnego w niedzielę przy klasztorze, ale dwie salki trzeszczą w szwach. – To nas powoli zaczyna przerastać, nie mamy takich pomieszczeń, żeby zmieścić jednocześnie tyle dzieci. Do września musimy uporać się z tym problemem – przyznaje duchowny.

Wzrosła również liczba chrztów, ponieważ wśród uchodźców są matki w stanie błogosławionym, a niektóre z pań przyjechały już z małymi dziećmi. – Przed wojną nie mieliśmy sytuacji, żeby przez weekend ochrzcić ośmioro dzieci. Pewnie nawet w dużych warszawskich parafiach nie jest to na porządku dziennym – mówi o. Kuszka.

Wiele par narzeczonych, którzy uczęszczali na kursy przedmałżeńskie u bazylianów, planowało wziąć ślub w Ukrainie. Mężczyźni nie mogą wyjechać, bo zostaną wcieleni do armii. Dlatego młodzi decydują się na śluby w warszawskiej parafii.

Ksiądz proboszcz wymienia migrację, zmianę środowiska i sytuację wojenną jako czynniki sprzyjające pogłębieniu życia duchowego. – Zdarzają się sytuacje, że ktoś mając 30 czy 40 lat, spowiada się pierwszy raz. Być może niektóre osoby odnajdują Boga dopiero w trudnym czasie – puentuje bazylianin.