Dziedzice tradycji

Miejscowość Niegów jest położona we wschodniej części Niziny Mazowieckiej, niedaleko rzeki Bug, przy trasie szybkiego ruchu Warszawa–Białystok. Parafia liczy około 2,5 tys. mieszkańców, z których znaczna część pracuje w okolicznych miastach: Warszawie, Wyszkowie i Radzyminie. Do parafii należą miejscowości: Niegów, Słopsk, Młynarze, Gaj, Ślubów, Zazdrość, Zabrodzie, Wysychy i część Lipin. Według historyków nazwa „Niegów” – pierwotnie „Niegowo” – pochodzi prawdopodobnie od staropolskiego imienia Niegosław. Fundatorami pierwszego kościoła drewnianego w 1462 r. byli dziedzice Niegowa: ks. Mikołaj Trycz i jego bratanek Adam z Pieczysk. Parafię erygował biskup płocki Ścibor z Gościeńczyc 3 lutego 1468 r., wydzielając ją z parafii Wyszków. Hierarcha powierzył ją pod opiekę patronów: Trójcy Świętej, Bożego Ciała, św. Jana i św. Anny.

Parafia odwiedzana jest przez licznych pielgrzymów, którzy chcą się pomodlić przy grobie kandydatki na ołtarze. W okolicach kościoła znajduje się dom generalny Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego, założony przez matkę Wincentę Jaroszewską. Każdego dziesiątego dnia miesiąca parafianie i siostry benedyktynki samarytanki uczestniczą w Eucharystii, modląc się w intencji rychłej beatyfikacji matki Wincenty.

Dr Paweł Getka, wieloletni organista i autor pracy doktorskiej „Życie liturgiczne w parafii Niegów w latach 1819–1992”, zachęca do zwrócenia uwagi na kunsztowny witraż nad sarkofagiem czcigodnej sługi Bożej w kaplicy zakonnej. Wykonany został ze szczególnym pietyzmem. Ma też głęboką wymowę religijno-patriotyczną. – Nawiązuje do uciemiężenia narodu polskiego podczas zaborów. W jego centralnej części widzimy żółto-pomarańczowy krzyż z ramionami przepasanymi kajdanami, symbolizującymi niewolę. W dolnej części widoczny jest kwitnący oset, będący metaforą zła. W miejscu przecięcia się ramion krzyża nieznany autor umieścił dwie korony, cierniową i królewską (andegaweńską), oraz wieniec laurowy – symbol zwycięstwa. Dzieło to ma także odniesienie do życia duchowego służebnicy Bożej Wincenty Jaroszewskiej, która szczególnie umiłowała krzyż – opisuje dr Paweł Getka.

Ciekawe witraże znajdują się także w kościele parafialnym. Na jednym z nich znajduje się data 1912 r. oraz herb ówczesnego papieża Piusa X, co potwierdza i precyzuje czas ich powstania. Witraże przedstawiają postać Matki Bożej Częstochowskiej, Matki Bożej Ostrobramskiej, symbole Eucharystii – kielich, winogrona, kłosy zboża, baranka z chorągwią symbolizującego Jezusa Zmartwychwstałego, godło Polski – orła w koronie – i Litwy – Pogoń. Zaskakujące jest to, że przetrwały one zarówno czas zaborów, wojen, jak i wojującego komunizmu po II wojnie światowej.

Dr Paweł Getka opowiada, że przy parafii św. Trójcy w Niegowie od wieków istniało Bractwo Różańca Świętego, które zostało utworzone w 1686 r. – Na podstawie zapisów z kroniki parafialnej ustaliłem, że bractwo działało do lat 30. XX w. – wyjaśnia. Silnie zakorzeniona pobożność maryjna przetrwała do dziś. We wnętrzu kościoła, w centralnej części ołtarza, widoczny jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej z 1907 r., który jest wierną kopią obrazu jasnogórskiego. Ciekawostką jest, że obraz ten raz do roku, 4 maja, zasłaniany jest przez obraz św. Floriana (jednego z patronów kościoła), na co dzień niewidoczny.

W parafii tradycją jest wspólna modlitwa różańcowa wiernych przed Mszami pogrzebowymi oraz niedzielną Eucharystią. – Od września tego roku trwa peregrynacja kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Można wziąć wizerunek na tydzień lub na kilka dni, aby Maryja towarzyszyła nam w codziennym życiu. Stale pojawiają się nowi chętni, obecnie zapisują się już na grudzień – mówi proboszcz ks. Emil Adler.

Z inicjatywy parafian od nowego roku szkolnego ruszyły spotkania grupy oazowej dla uczniów klas III–VI, prowadzone przez animatorki. W każdą niedzielę odbywa się Msza święta z udziałem dzieci. Podczas homilii ks. Emil wyjaśnia najmłodszym znaczenie znaków liturgicznych i Eucharystii. Proboszcz planuje z pomocą parafian stworzyć duszpasterstwo młodzieży i męską wspólnotę modlitewną. Z okazji zakończenia Synodu Młodych i ŚDM w wymiarze diecezjalnym 20 listopada miało miejsce spotkanie integracyjne dla młodzieży z parafii. – Mam nadzieję, że będzie to początek budowy grupy młodzieżowej – mówi ks. Adler.

Mimo że parafia jest niewielka, stwarza warunki rozwoju wiary dla wszystkich, którzy chcą dołączyć do wspólnoty formacyjno-modlitewnej. Ks. Emil jest zbudowany postawą wielu wiernych, którzy regularnie przystępują do sakramentu pokuty i pojednania w pierwsze piątki miesiąca.