George Weigel krytycznie o niemieckim Kościele

Znaczna część Kościoła katolickiego w Niemczech (i w innych krajach języka niemieckiego) jest de facto w stanie schizmy: wielu jego przywódców i intelektualistów nie wierzy w to, w co wierzy Kościół katolicki. Dlatego nie uczą tego, czego naucza Kościół katolicki

- ocenia George Weigel.

W felietonie pisanym dla The First Things Weigel, przywołując swoją czerwcową wizytę wstolicy Bawarii – Monachium, rozprawia się z forsowanym przez kard. Reinharda Marxa twierdzeniem, jakoby dyskutowane w ramach rozpoczętej "drogi synodalnej" kwestie, jak zniesienie obowiązkowego celibatu księży, zmiana etyki seksualnej czy nauczania na temat małżeństwa, są aprobowane przez „mnóstwo wierzących” w Niemczech.

Weigel zwraca uwagę na odpływ wiernych z niemieckich parafii oraz postawę płacenia Kirchensteuer - „podatu kościelnego” - jako wystarczającego do przynależności do Koscioła katolickeigo w Niemczech oraz stawia pytanie: kim jest to „mnóstwo wierzących”?

Czy uczestniczą oni we wspólnocie eucharystycznej Kościoła, czy po prostu płacą podatek kościelny i są rozdrażnieni, kiedy stawia się im pytanie, dlaczego obecność na Mszy św. nie jest uwzględniona w ich niedzielnym programie dnia? [...]

- pyta. Zwraca także uwagę, że wiernym w Niemczech nie tłumaczy się trudnych kwestii wiary, zwłaszcza tych, które uważają oni za "otwarte". Stąd Kościołowi w Niemaczech grozi faktyczna schizma.

 Ta schizma nie dotyka jedynie newralgicznych kwestii moralnych. Obejmuje sedno sprawy: czy Jezus Chrystus jest jedynym odkupicielem ludzkości, a zatem wszyscy, którzy dostępują zbawienia, są przez Niego zbawieni (w taki czy inny sposób)? Czy istnieją prawdy objawione przez Boga, które niezależnie od upływu czasu są stale wiążące? Czy Kościół katolicki mówi prawdę, gdy uroczyście deklaruje, że czyni to niezależnie od tego, co myśli otaczająca go kultura?

– pyta amerykański publicysta i teolog.

Zdaniem Weigla obumieranie katolicyzmu w świecie języka niemieckiego spowodowane jest nie tyle tym, że Ewangelia uznana została za niewiarygodną lub trudną, ale dlatego, że nie była głoszona z radością, przekonaniem i gorliwością. Nie zaproponowano przyjaźni z Panem Jezusem i włączenia do wspólnoty uczniów w misji, jaką jest Kościół.

+++++

„Droga synodalna” to proces, który zapoczątkowali niemieccy biskupi podczas wiosennej sesji plenarnej episkopatu Niemiec. Do głownych tematów prac przygotowawczych do Synodu należą: podział władzy w Kościele, możliwość kapłaństwa kobiet, sensowność celibatu i ewentualne zniesienie obowiązkowego celibatu księży oraz możliwość zmian w katolickiej etyce seksualnej i kościelnym nauczaniu na temat małżeństwa.