29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Jezus nad Jordanem

Ocena: 0
1883

Po stronie izraelskiej odbywa się doroczna peregrynacja katolicka nad Jordan pod przewodnictwem Kustosza Ziemi

fot. xhz

W związku z działalnością Jana Chrzciciela, o której opowiadają Ewangelie, nasuwają się dwa ważne pytania. Po pierwsze, dlaczego Jan udzielał chrztu nad Jordanem i jakie skutki miał chrzest udzielany przez niego? Po drugie, gdzie dokładnie miała miejsce działalność Jana i czy możemy tam dotrzeć dzisiaj podczas pielgrzymowania do Ziemi Świętej?

W ostatnich stuleciach ery przedchrześcijańskiej włączenie do Izraela jako ludu Bożego wybrania urzeczywistniało się przez narodziny z matki Żydówki, co dotyczyło osób obojga płci, oraz przez obrzezanie, co dotyczyło niemowląt płci męskiej. Obrzezania dokonywano w ósmym dniu po narodzinach chłopca. Świadomość tożsamości kształtowała się w trakcie procesu wychowywania, zakończonego w trzynastym roku życia obrzędem bar-micwa, dosłownie „syn przykazań”, oznaczającym wejście w dorosłość i podjęcie pełnej odpowiedzialności za swoje postępowanie. Wychowanie i kształcenie odbywało się w rodzinach i przy synagogach, które w czasach Jezusa były coraz bardziej rozpowszechnione zarówno w Palestynie, jak i w diasporze. Stopień znajomości i przestrzegania rozporządzeń religijnych i moralnych był bardzo zróżnicowany. Jedni przejawiali wielką gorliwość, inni – a tych zapewne było niemało – poprzestawali na tym, co konieczne, albo wykazywali ignorancję bądź obojętność w tych sprawach.

Przejawem daleko posuniętej gorliwości było silne pragnienie czystości rytualnej. Można ją było utracić w różnych okolicznościach i z rozmaitych przyczyn, które wylicza starotestamentowa Księga Kapłańska, natomiast zasadniczy sposób jej odzyskiwania stanowiło obmycie się w czystej wodzie. Przywracaniu czystości ciała towarzyszyło przekonanie, że woda skutecznie zmywa wszelkie nieczystości zaciągnięte wskutek kontaktu z tym, co nieczyste. Do obmyć rytualnych ogromną wagę przykładali członkowie wspólnoty z Qumran nad Morzem Martwym, o czym świadczy rozbudowany system wodny i dobrze zachowane łaźnie. Stopniowo kształtowała się świadomość, że nie wystarczy poprzestać na trosce o czystość rytualną wymaganą przy wstępowaniu do świątyni jerozolimskiej oraz w innych sytuacjach. W każdym czasie i w każdym położeniu należy zadbać o wnętrze człowieka, co wymaga zerwania ze złym postępowaniem i oczyszczenia się z grzesznego życia. Zanurzenie w wodzie symbolicznie temu sprzyjało. Pierwotne znaczenie greckiego słowa baptidzein, przekładanego na polski jako „chrzcić”, to ‘zanurzać’, ‘zamaczać’, ‘nasączać’. To, co jest zanurzane, np. tkanina, nabiera cech tego, w czym jest zanurzane. Obrzęd zanurzenia w czystej wodzie, połączony ze skruchą, sprawia, że człowiek wychodzi z niej czysty na ciele i odrodzony na duchu.

 


NAWRACAJCIE SIĘ

Jan Chrzciciel podjął znaną praktykę oczyszczania się, ale nadał jej głębszy duchowy sens. Wołając: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie” (Mt 3,2), nie poprzestał na słowach. Potwierdził je symbolicznymi czynami, bo „nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny” (3,4). Nad rzeką Jordan wyszedł naprzeciw potrzebom tych wyznawców Boga, którzy nie zadowalali się czystością rytualną, lecz szukali prawdziwego nawrócenia, czyli przemiany życia ku dobremu. Postawa Jana nie pozostała bez echa: „Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem” (3,5). Ewangelia wg św. Łukasza dobitnie podkreśla dobrą wolę napływających tłumów, które pytały: „»Cóż więc mamy czynić? « On im odpowiadał: »Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni« (Łk 3,10-11). Powszechne nauczanie uszczegółowiały „nauki stanowe”: „Przyszli zaś także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: »Nauczycielu, co mamy czynić? « On im powiedział: »Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono«. Pytali go też i żołnierze: »A my co mamy czynić? « On im odpowiedział: »Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie« (3,12-14).

Działalność Jana Chrzciciela przygotowywała lud Bożego wybrania do rozpoznania i przyjęcia Mesjasza. „Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy” (Mt 3,6). Wiara i pobożność nie ograniczają się do sfery kultu, wymagającej czystości rytualnej osiąganej nawet bez właściwego nastawienia wewnętrznego, lecz wyrażają się w szczerym rachunku sumienia, zerwaniu z grzechem, skruchą i rozpoczęciem nowego życia. Wyznawanie grzechów, dla którego szczególny czas stanowi Yom Kippur, Dzień Przebłagania, stało się nie jednorazową praktyką w ciągu roku, lecz ponawianą sposobnością do przywracania harmonii z Bogiem. Przybywając nad Jordan, Jezus potwierdził wartość działalności Jana Chrzciciela, a zarazem włączył się w duchową kondycję grzesznych ludzi. W ten sposób podjął spełnianie zapowiedzi proroka Izajasza z czwartej pieśni o Słudze Pańskim (Iz 52,13 – 53,12), które proroczo ukazywały cierpienia, mękę i śmierć Mesjasza za grzechy i winy wszystkich ludzi. Nad wodami Jordanu zaznacza się kształt Krzyża.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Profesor zwyczajny, laureat Nagrody Ratzingera, wykładowca Pisma Świętego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter