W sobotę 28 sierpnia, Ruch Światło-Życie świętował jubileusz 50-lecia istnienia w diecezji radomskiej. Uroczystości z tej okazji odbyły się w sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił bp Marek Solarczyk. Po Eucharystii nastąpiło uroczyste wprowadzenie symboli Światowych Dni Młodzieży - krzyża i ikony Matki Bożej Salus Populi Romani, przy których modlili się wraz ze swoimi biskupami członkowie Ruchu Światło-Życie.
Bóg otwiera przed nami źródło swojej łaski. Stajemy wobec Niego z tym całym bogactwem, które my dzisiaj po ludzku wyrażamy w 50-leciu Ruchu Światło-Życie naszej diecezji, która teraz jest diecezją radomską, ale 50 lat temu to były tereny diecezji sandomierskiej. Stajemy z bogactwem każdego z was, tych wszystkich, których niesiecie w swoich sercach, z którymi czy 50 lat temu, czy kilka tygodni temu przeżywaliście tajemnicę życia i wiary. Dziękujemy za to, zawierzamy i oddajemy to Bogu, prosząc, aby to, co jest Jego darem, nieustannie się rozwijało, wzrastało, przynosiło jak najobfitsze owoce.
– mówił na początku Eucharystii bp Solarczyk.
W homilii hierarcha podkreślił, że dzisiaj szczególnie dziękujemy Bogu za Jego błogosławieństwo.
Niech to będzie czas odnowienia naszej wierności i naszego zawierzenia Bogu. Niech Opiekunką i Przewodniczką tego czasu będzie Maryja, patronka tego miasta, czczona w tajemnicy miłosierdzia
– mówił biskup diecezji radomskiej.
W dalszej części homilii bp Solarczyk dziękował wszystkim, którzy formowali się w Ruchu Światło-Życie, tworząc jednocześnie 50-letnią historię tego ruchu w diecezji radomskiej.
Dzisiaj dziękujemy za bogactwo tej wspólnoty. Jesteśmy w tym wyjątkowym dziele, którym Bóg opiekuje się i prowadzi. Dziękujemy za 50 lat owoców i stajemy z perspektywą tego co przed nami i z nadzieją, bo Bóg będzie je wspierał.
– podkreślił duchowny.
Przed liturgią odbyła się godzina świadectw z udziałem osób, które formowały się w Ruchu Światło-Życie. Wśród nich był biskup Piotr Turzyński.
Początek lat 80-tych ubiegłego wieku to był okres wielkich moderatorów oazowych m.in. ks. Kazimierz Mąkosa, ks. Jan Wojtan, czy ks. Jan Bujnowski. Wspominam czas wakacyjnych oaz, które odbywały się w Bańskiej, gdzie zapraszaliśmy alumnów ze Wschodu, by następnie tworzyli wspólnoty w swoich diecezjach.
– mówił biskup Turzyński.
Były moderator diecezjalny ruchu ks. Kazimierz Mąkosa wspominał pierwszą oazę wakacyjną w Dąbrówce nad Pilicą. Był to 1971 rok.
Do rozwijania się ruchu oazowego przyczyniło się wiele osób, wśród nich biskup Piotr Gołębiowski, który każdego roku odwiedzał turnusy wakacyjne. Wspierał je duchowo i materialnie. Dziękuję wszystkim moderatorom i moderatorkom oraz animatorom, bez których nie byłoby tego dzieła.
– powiedział ks. Mąkosa.
Diecezjalną moderatorką oazy była s. Małgorzata Seliga, która tę funkcję pełniła w latach 90-tych ubiegłego wieku. „Ks. Franciszkowi Blachnickiemu bardzo zależało, by osoby, które przeszły formację oazową, swoim życiem świadczyły o Chrystusie. Skoro 12 apostołów potrafiło tylu ludzi przyprowadzić do Boga, to czy ruch oazowy, który ma tysiące uczestników, nie potrafi odmienić swoich środowisk? Takie pytania stawiał ks. Blachnicki i są one aktualne dzisiaj" – podkreśliła s. Seliga.
Od 22 lat w Domowym Kościele są Monika i Jarosław Kołodziejczykowie. „W oazie doświadczyliśmy wspólnoty. Tam również się poznaliśmy i pokochaliśmy. Od rodzin w Domowym Kościele uczyliśmy się zawierzenia Bogu. Jesteśmy w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka, dlatego mogliśmy suchą stopą przejść przez nasze życie" – mówili małżonkowie.
Ks. Krzysztof Dukielski, moderator Ruchu Światło-Życie podziękował Bogu za 50 lat obecności oazy w Kościele radomskim.
To tysiące osób, które przeszły formację w tym ruchu. Oaza jest dynamicznym obrazem Kościoła. To ruch żywego Kościoła.
– powiedział ks. Dukielski.
Na zakończenie Mszy św. grupa animatorów przyjęła z rąk bp. Marka krzyże animatorskie.
Jest to dla nas bardzo wspaniałe doświadczenie, że te krzyże, symbol tej największej miłości, jaką Bóg okazał człowiekowi, otrzymaliśmy z rąk biskupa diecezji naszego Kościoła Matki, która nas zrodziła, która nas wychowywała, która nas uformowała i zahartowała i której my chcemy dalej służyć. Dziękujemy też bp. Piotrowi Turzyńskiemu. Jest to dla nas również wielkie doświadczenie, że w tak ważnym dla nas dniu towarzyszy nam ten wielki świadek historii naszego Ruchu w diecezji.
– mówili animatorzy i podziękowali moderatorom ks. Krzysztofowi Dukielskiemu i s. Małgorzacie Kobylarz za troskę o ich formację i duchowość. „Oaza to styl życia" - mówią młodzi, którzy dzisiaj przyjechali do Skarżyska-Kamiennej.
Pierwsza oaza w diecezji radomskiej odbyła się w Dąbrówce koło Sulejowa w dniach od 6 do 20 lipca 1971 r. Turnus zakończył się wówczas błogosławieństwem, którego udzielił bp Piotr Gołębiowski, dzisiaj sługa Boży. Turnus prowadzili: ks. Kazimierz Mazur i ks. Andrzej Wróblewski. Były to rekolekcje dla ministrantów połączone z kursem lektorskim.
Podczas dzisiejszej uroczystości wprowadzono symbole Światowych Dni Młodzieży. Biskupi i kapłani wraz z wiernymi modlili się przy krzyżu i ikonie Matki Bożej Salus Populi Romani. Młodzi dziękowali za 50 lat obecności ruchu oazowego w diecezji radomskiej.
***
Zgodnie z decyzją papieża Franciszka Światowe Dni Młodzieży 2023 odbędą się w Lizbonie pod hasłem „Maryja wstała i poszła z pośpiechem”.
Historia krzyża, który towarzyszy Światowym Dniom Młodzieży sięga 1983 r. i związany jest z Jubileuszem Odkupienia. Krzyż do bazyliki św. Piotra przyniosła młodzież i jako Krzyż Roku Świętego pozostał on tam przez 394 dni. W Niedzielę Wielkanocną, 22 kwietnia 1984 r., podczas ceremonii zamknięcia Roku Świętego, Jan Paweł II przekazał ten krzyż młodzieży i powiedział: „Umiłowani młodzi, u kresu Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa. Ponieście go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie” (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 4/1984, s. 1).
Drugim symbolem ŚDM jest ikona Matki Bożej Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego), która należy do najbardziej czczonych wizerunków Maryi we Włoszech. Kopia tej ikony pierwszy raz pojawiła się podczas ŚDM w Rzymie w roku 2000, kiedy umieszczono ją przy papieskim ołtarzu na Tor Vergata. Od Niedzieli Palmowej 2003 r. – na życzenie Jana Pawła II – została dołączona do Krzyża ŚDM, aby razem z nim wędrować poprzez kraje całego świata. Papież powiedział wówczas do młodych: „Oto Matka twoja! Będzie ona znakiem macierzyńskiej obecności Maryi wśród młodych, wezwanych, tak jak apostoł Jan, do przyjęcia Jej w swoim życiu”.
Przeczytaj także: