Jubileusz Seniora

Na uroczystości przybyli biskupi z sąsiednich diecezji: drohiczyńskiej – bp Piotr Sawczuk i bp senior Antoni Dydycz, siedleckiej – bp Kazimierz Gurda, łowickiej – bp Andrzej Dziuba, archidiecezji warszawskiej – kard. Kazimierz Nycz, bp Rafał Markowski, bp Piotr Jarecki. Obecni byli kapłani diecezji warszawsko-praskiej, siostry loretanki, klerycy z praskiego seminarium z wychowawcami i rektorem ks. dr. Tomaszem Sztajerwaldem. Z kościoła prawosławnego gościli ks. Anatol Szydłowski i ks. Doroteusz Sawicki. Przybyła najbliższa rodzina jubilata: brat, bratanice oraz siostrzenica.

– W historii naszej diecezji tylko ks. prał. Wacław Karłowicz doczekał takiego jubileuszu. Przybywamy dzisiaj, by dziękować za 70 lat dobra, które było udziałem bp. Kazimierza – powiedział na rozpoczęcie Eucharystii bp Romuald Kamiński.

Bp Jacek Grzybowski odczytał życzenia nadesłane ze Stolicy Apostolskiej: „(…) Łączę się duchowo i dziękuję za jego owocną i gorliwą posługę pełnioną z pasterskim oddaniem dla dobra ludu Bożego” – napisał papież Franciszek. Ojciec Święty zapewnił o pamięci w modlitwie, by Bóg obdarzył jubilata obfitością łask, pociechą i mocą Chrystusowego kapłaństwa. Zawierzając go macierzyńskiej opiece Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa, udzielił apostolskiego błogosławieństwa, obejmującego jubilata, jego rodzinę, bliskich i uczestników uroczystości.

Przewodniczący koncelebrze kard. Kazimierz Nycz dziękował w imieniu metropolii warszawskiej za wszystko, co uczynił jubilat w swoim życiu. – Dziękuję również w imieniu Konferencji Episkopatu Polski, w której biskup jubilat pracuje przez prawie 40 lat, a obecnie służy modlitwą. Dziękujemy za wszystko, co uczynił dla Warszawy po obydwu jej stronach, za seminarium, za uczelnie katolickie – wyliczał kard. Nycz.

Homilię wygłosił bp Rafał Markowski. Przypomniał najważniejsze fakty z życia bp. Kazimierza Romaniuka, umiejscawiając je w wydarzeniach z życia Kościoła i Polski. – Zgodnie ze słowami swojego biskupiego zawołania „Ufam Tobie” zawierzył Bogu i pozwolił prowadzić się przez życie. Wszyscy mamy pełną świadomość jego dokonań, dorobku, wyrażamy mu dzisiaj za to wszystko wdzięczność. Także za wierność Bogu, w której trwa do dziś – podkreślił bp Markowski. Zacytował fragment wspomnień bp. Kazimierza Romaniuka: „Znowu jubileusz. Tym razem 60-lecia moich święceń kapłańskich. Staram się nie zapomnieć, żeby z tej okazji pamiętać o Bożych dobrodziejstwach, które stały się udziałem jubilata, żeby zrobić sobie porządny rachunek sumienia z całej przeszłości, przepraszając Boga za wszystkie słabości i grzechy, żeby przyrzec poprawę, niezależnie od tego ile jeszcze na to będę miał czasu”.

Na zakończenie Eucharystii w imieniu duchowieństwa diecezji warszawsko-praskiej podziękowanie składali ks. prał. Krzysztof Ukleja z ks. prał. Januszem Kopczyńskim. – Byłeś i jesteś dla nas wielkim autorytetem. Jesteś nie tylko biskupem, ale naszym bratem i ojcem. Dzisiaj prosimy Jezusa Miłosiernego w Twojej intencji, o potrzebne łaski, siłę, abyś dalej był z nami i służył swoją mądrością, odwagą – zwrócił się do jubilata ks. Ukleja.

Przedstawiciele Kościoła prawosławnego złożyli podziękowania za lata dobrej współpracy, także na polu ekumenizmu. Odczytali list od metropolity prawosławnego abp. Sawy, wręczyli jubilatowi prawosławny przekład Pisma Świętego.

Bp Kazimierz Romaniuk był ordynariuszem diecezji warszawsko-praskiej w latach 1992–2004. Tworzył zręby diecezji, po tym jak ustanowiona została bullą papieską.

– Biskup Kazimierz jest mi bardzo bliską osobą. Poznaliśmy się, kiedy wstąpiłem do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, gdzie był rektorem i naszym wychowawcą – mówi tygodnikowi „Idziemy” bp Romuald Kamiński. – Widziałem jego zatroskanie o seminarium i zaangażowanie w pracę, miałem dla niego ogromy szacunek i podziw. Pracowaliśmy potem razem wiele lat w kurii, mieszkaliśmy w jednym domu przy ul. Ratuszowej, wspólnie jadaliśmy posiłki. Teraz, z racji stanu zdrowia biskupa jubilata, tym bardziej więzi się umacniają – mówi bp Kamiński.

Ks. prał. Marcin Wójtowicz, proboszcz parafii Chrystusa Króla na Targówku, znający bp. Romaniuka od pół wieku, wspomina: – Był wymagającym rektorem, a jednocześnie zatroskanym wychowawcą, zwłaszcza dla nas kilkunastu kleryków, którzy jednocześnie studiowaliśmy w seminarium na Krakowskim Przedmieściu i na ATK, aby nie zostać wcielonym do wojska tak jak nasi starsi koledzy klerycy – opowiada.

– Kiedy w sierpniu 2011 r. palił się dach kościoła Chrystusa Króla, pod wieczór, kiedy strażacy dogaszali pożar, przyjechał do parafii biskup Kazimierz. W ciepłych słowach wspierał mnie duchowo i przekazał znaczną kwotę na odbudowę zniszczeń po pożarze. Takich gestów nigdy się nie zapomina – mówi ks. Wójtowicz, podkreślając, jak bp Romaniuk troszczył się o kapłanów i powierzone im parafie.