Rozpoczyna się kolejny rok działania Instytutu Katechetycznego dla Dorosłych „Chocholanum” przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Hucie Mińskiej.
fot. Zofia SzubaWspólnota działa od siedmiu lat, według myśli św. Jana Pawła II z encykliki Fides et ratio: „Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy”. Cieszy się dużym zainteresowaniem nie tylko wśród parafian. Inspiracją było stulecie objawień fatimskich – 13 maja 2017 r. podczas nabożeństwa majowego pod krzyżem w miejscowości Chochół (stąd nazwa Instytutu) zrodził się pomysł spotkań dla religijnego dokształcania osób dorosłych. Człowiek jako osoba powinien rozwijać się harmonijnie, nie zaniedbując potrzeb rozumu, duszy ani ciała. Nie można zatem, studiując na coraz wyższym poziomie nauki świeckie, zadowolić się pierwszokomunijnym zasobem wiedzy religijnej. To tak, jakby dorosłego człowieka próbować wbić w pierwszokomunijne ubranko. Prowadzi to do infantylizacji życia religijnego. Nie znaczy to, że wiedza religijna przekazywana dzieciom jest nieprawdziwa lub się dezaktualizuje; przeciwnie, są w niej zawarte wszystkie prawdy wiary, ale sposób ich podania dostosowany jest do poziomu pojmowania dziecka. Pozostając na poziomie dziecięcej wiedzy religijnej, nie da się osiągnąć dojrzałości chrześcijańskiej. Potrzeba do tego ustawicznego dokształcania się. Wychodząc z takiego założenia i odczuwając niewystarczający poziom wiedzy religijnej, postanowiono, przy akceptacji proboszcza ks. Wojciecha Pancewicza, zorganizować przy parafii Instytut „Chocholanum”.
Uczestnicy pragną pogłębiać wiedzę religijną z pożytkiem dla siebie i innych, by budować na ewangelicznej skale, a nie na piasku. Raz w miesiącu spotykają się w sali parafialnej, gdzie są słuchaczami wykładów ks. Mirosława Mikulskiego. To człowiek wielu talentów i pasji: bokser, kapelan polskich sportowców, współtwórca Katolickiego Stowarzyszenia Sportowego Rzeczypospolitej Polskiej z ogólnopolską siecią parafialnych klubów sportowych. Od ponad 60 lat organizuje obozy letnie dla dzieci, młodzieży i całych rodzin, a także międzynarodowe turnieje sportowe. W trosce o młode pokolenie wprowadził formułę wychowywania przez sport, w oparciu o zasady etyki katolickiej. Jest autorem książek „Być księdzem” i „Kochać sakramenty święte”. Warto bliżej poznać tego kapłana, odwiedzając blog „Pomiędzy ołtarzem i boiskiem”. Dzięki jego młodzieńczej wręcz aktywności i trosce o pełny rozwój chrześcijański wiernych możliwe było powstanie i funkcjonowanie przez siedem już lat Instytutu „Chocholanum”.
W ramach niedzielnych spotkań omawiane są w sposób usystematyzowany zagadnienia z zakresu historii zbawienia, przykazań, sakramentów świętych oraz społecznej nauki Kościoła. Wykłady połączone są z dyskusjami prowadzącymi do zrozumienia niełatwych czasem zagadnień teologicznych. Istotnym elementem jest omawianie bieżących wydarzeń z życia Kościoła. Wydaje się, że działania te doskonale wpisują się w realizację kościelnego programu synodu o synodalności. W roku katechetycznym 2023/24 świadectwa uczestnictwa otrzymało 41 osób. Słuchaczami Instytutu są osoby w różnym wieku i z różnych środowisk, co nie tylko służy integracji wspólnotowej, ale także umożliwia wymianę poglądów i doświadczeń z życia religijnego.
Każde dwugodzinne spotkanie składa się z dwóch części: pierwsza to wykład zgodnie z przyjętym programem, druga to omawianie bieżących spraw związanych z życiem Kościoła. Miłym, ale i ważnym wspólnotowo akcentem jest przerwa między dwiema częściami zajęć, poświęcona rozmowom przy słodkim poczęstunku.
Mamy nadzieję, że inicjatywa będzie inspiracją dla innych wspólnot parafialnych do podejmowania podobnych działań. Nabiera to szczególnego znaczenia dziś, gdy panuje atmosfera niechęci do Kościoła i zarzutów kierowanych pod adresem chrześcijan. Planowa sekularyzacja społeczeństwa prowadzona przez kierujących państwem, w tym odpowiedzialnych za edukację, prowadzi do chaosu w głowach i sercach osób wierzących. Antidotum na różne formy deprecjonowania religii może być myśl zawarta w słowach pieśni: „Ja wiem, w Kogo ja wierzę”.