Katedra warszawsko-praska ma nowego proboszcza

Nowy proboszcz najważniejszej świątyni diecezji warszawsko-praskiej zastapił w tej funkcji ks. Bogusława Kowalskiego, który - po śmierci ks. Adama Szkópa - objął funkcję proboszcza parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła przy ul. Kobielskiej.

Parafia katedralna jest pierwszą w posłudze ks. Piotra Stępniewskiego, gdzie będzie proboszczem. Propozycja objęcia tej funkcji była dla niego - jak przyznaje - "totalnym zaskoczeniem".

Prosiłem kiedyś księdza biskupa, jeżeli uzna za stosowne, to chętnie pójdę pracować na parafii, ale nie spodziewałem się, że może to być parafia katedralna. Nie spodziewałem się też, że taka zmiana odbędzie się podczas roku akademickiego. Jako opiekun roku seminaryjnego ledwo rozpocząłem tę drogę formacyjną w bieżącym roku akademickim z grupą 11 alumnów naszego Seminarium. A więc zaskoczenie i myśl, obawa, czy podołam tym zadaniom.

- przyznaje.

Byłem wcześniej kilkanaście lat wikariuszem, również u księdza proboszcza Bogusława Kowalskiego w jego otwockiej parafii i bardzo mile ten czas wspominam, ale przez ostatnie ponad 15 lat pracy w Seminarium byłem trochę wyłączony z takiego zwykłego rytmu życia parafialnego. Stąd wiem, że będę musiał niejako na nowo się tego nauczyć, żeby dobrze spełniać swoje obowiązki.

- dodaje.

Jakie sobie ksiądz probosz Stępniewski wyznacza w swej posłudze priorytety?

Trudno mówić na początku o szczegółach, których najwyżej się domyślam, bo trudno być pewnym, że moje wyobrażenia pokryją się z rzeczywistością, w którą dopiero wchodzę. Kościół mówi i jako pierwsze zadanie proboszcza stawia troskę o zbawienie i dobro duchowe wiernych powierzonych właśnie w tejże wspólnocie parafialnej. To jest dla mnie pierwsze, priorytetowe zadanie, tak jak ja to rozumiem. Mówiąc prostym językiem – być blisko ludzi, tak żeby prowadzić ich do Pana Boga i Jego im wskazywać.

- odpowiada.

Pragnieniem księdza Piotra Stępniewskiego jest także tworzenie braterskiej wspólnoty z księżmi, których poznawał jeszcze jako kleryków przez lata pracy w Seminarium:

Pracuję od ponad 15 lat w formacji seminaryjnej. Stąd ostatnich kilkanaście roczników księży to są w jakimś sensie moi wychowankowie. Nawet jeżeli krótko ich znałem, towarzysząc bezpośrednio w formacji tylko na pierwszym roku, to są mi bliscy i o każdym z nich osobiście mam takie swoje przekonanie: dobrze, żeby ten człowiek był księdzem. Od kilku lat dojrzewało we mnie marzenie, żeby z tymi których poznałem jako jeszcze młodych chłopaków przed laty, przychodzących do Seminarium, żeby z nimi już jako kapłanami, stworzyć braterską więź jako wspólnotę duszpasterzy tejże konkretnej parafii. Żeby doświadczyć bliskości w zupełnie innym wymiarze – jako współbrata w kapłaństwie i współpracownika we wspólnym dziele duszpasterstwa parafii. Przyznam, że wiąże z tym nadzieje, oczekiwania, że rzeczywistość przebije te moje marzenia.

- mówi.

+++++

Ks. Piotr Stępniewski
Data i szafarz święceń: 21.05.1994, bp Kazimierz Romaniuk

Posługiwał w parafiach: Nieporęt, św. Antoniego z Padwy w Mińsku Mazowieckim, Narodzenia NMP w Miński Mazowieckim oraz św. Wincentego à Paulo w Otwocku. Kanonik kapituły konkatedralnej.
Wykładowca homiletyki. Wcześniej pełnił funkcje prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej, do 2013 roku wicerektora tego seminarium i następnie moderatora roku pierwszego w seminarium w Warszawie-Tarchominie. Pełny biogram