Lefebryści potępiają święcenia biskupie udzielone przez bp. Williamsona

Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X zdecydowanie potępiło wyświęcenie wczoraj przez bp. Richarda Williamsona 73-letniego ks. Jeana-Michela Faure’a na biskupa bez zgody papieża.

20150320 10:31
st, pb (KAI) / Menzingen, mz

 
Wydarzenie to odbyło się w związanym niegdyś (do 2012 r.) z lefebrystami klasztorze benedyktyńskim Świętego Krzyża w mieście Nova Friburgo w stanie Rio de Janeiro w Brazylii.

W komunikacie opublikowanym przez Dom Generalny Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X w szwajcarskim Menzingen przypomniano, że zarówno bp Williamson jak i ks. Faure nie są już członkami tego stowarzyszenia. Spowodowane to było ich stanowczą krytyką wszelkich relacji z Rzymem, które w ich opinii miałby być zdradą dzieła założyciela Bractwa, abp. Marcela Lefebvre’a.

Autorzy komunikatu wskazują, że istnieje wyraźna różnica między tym, czego dokonał w 1988 r. abp Lefebvre udzielając sakry bez zgody papieża publicznie, „w stanie wyższej konieczności”, „dla dobra Kościoła” biskupom pomocniczym, a wczorajszym aktem bp. Williamsona w Brazylii. Dostrzegają w nim faktyczne odrzucenie władzy Stolicy Apostolskiej.

Dom Generalny Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X stwierdza, że „aktualny stan konieczności w Kościele usprawiedliwia jego apostolat dla świata, co nie oznacza, że jest ono zwolnione od uznawania władz kościelnych, za które jego księża modlą się podczas każdej Mszy św. Przeciwstawiając się błędom niezależnie od tego, skąd one pochodzą, pragnie ono zachować depozyt wiary i moralności, aby przekazać go przez liturgię tradycyjną i kaznodziejstwo, w duchu misyjnym swego założyciela”.

Komentując to oświadczenie ceniony włoski watykanista, Andrea Tornielli podkreśla, że Bractwo św. Piusa X chce się wyraźnie odciąć od aktów bp. Williamsona i zaznacza odrębne okoliczności, w jakich miały miejsce święcenia biskupie udzielone bez zgody Ojca Świętego w 1988 r. a wczorajszą uroczystością w Brazylii.

W 1988 r. abp Marcel Lefebvre bez zgody papieża konsekrował czterech duchownych (w tym obecnego przełożonego Bractwa, bp. Bernarda Fellaya i bp. Richardsona), czym ściągnęli oni na siebie ekskomunikę, odwołaną w 2009 r. przez Benedykta XVI. Tornielii zaznacza, że obecnie można oczekiwać na ogłoszenie przez Stolicę Apostolską ekskomuniki zarówno na bp. Williamsona jak i ks. Faure’a na mocy kanonów 1013 i 1382 Kodeksu Prawa Kanonicznego, choć faktycznie obydwaj zaciągnęli ją już na mocy samego faktu („latae sententiae”) udzielenia i przyjęcia sakry bez zgody papieża.

75-letni obecnie Richard Nelson Williamson pochodzi z Wielkiej Brytanii. Studiował literaturę angielską, której potem uczył w szkołach w Ghanie i Londynie. Był anglikaninem, jednak w 1971 r. przeszedł do Kościoła katolickiego, wstępując do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa, w którym pięć lat później przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1983-2003 był rektorem seminarium duchownego lefebrystów w USA, a przez kolejne sześć w Argentynie. W 2006 r. wyświęcił w Warszawie 2 księży i 6 diakonów dla tradycjonalistycznego greckokatolickiego Bractwa Kapłańskiego św. Jozafata, założonego przez ks. Wasyla Kowpaka. Współpracuje ono ściśle z Bractwem Świętego Piusa X i działa na terenie zachodniej Ukrainy.

Bp Williamson udzielił też kontrowersyjnego wywiadu, opublikowanego w styczniu 2009 r., w którym zaprzeczał istnieniu komór gazowych w obozach koncentracyjnych w czasie II wojny światowej i podważał liczbę zamordowanych w nich Żydów. Za negacjonizm został skazany w Niemczech na karę grzywny.