Watykan ponownie umieści Liban w wykazie miejsc pielgrzymkowych i turystyki religijnej na rok 2019, po 12 latach przerwy, spowodowanej głównie brakiem bezpieczeństwa w tym bliskowschodnim kraju. Informację tę przekazał władzom swego kraju chargé d'affaires ambasady Libanu przy Stolicy Apostolskiej Khalil Karam.
Stolica Święta ogłasza co roku listę ok. 20 krajów, głównie europejskich, będących celem pielgrzymek i turystyki religijnej z całego świata. Tysiące wiernych odwiedzają każdego roku takie miejsca jak Rzym, Ziemia Święta, sanktuaria maryjne w Fatimie, Lourdes i wiele innych.
Od 12 lat w wykazie tym nie ma Libanu ze względu na panującą tam napiętą sytuację polityczną i zagrożenie wojenne. Sprawę tę poruszył prezydent tego kraju Michel Aoun podczas wizyty oficjalnej w Watykanie w marcu 2017. Potem M. Karam rozmawiał na temat z osobistościami watykańskimi odpowiedzialnymi za ruch pielgrzymkowy, przedstawiając im materiały audiowizualne o tych miejscach, które mogliby odwiedzać pielgrzymi w jego kraju i ułatwienia, z jakich mogliby korzystać.
Władze libańskie od kilku lat wyrażały zamiar uczynienia ze swego kraju dużego ośrodka pielgrzymkowego z pełnym zapleczem.
Kościół katolicki w Libanie ma troje świętych kanonizowanych: najsłynniejszego z nich Szarbela Machlufa (1828-98), którego klasztor znajduje się w Annai na wzgórzach Dżbeil, Rafkę Szobok ar-Rajes (1832-1914) - jej klasztor mieści się u stóp góry Jrabta w regionie Batrun na północy kraju i Nimatullaha al-Hardiniego (1808-58), którego klasztor znajduje w Hardine, również na północy Libanu. Wszyscy oni byli maronitami, a więc członkami najliczniejszego wyznania chrześcijańskiego w tym kraju.
Szarbela beatyfikował i kanonizował bł. Paweł VI - odpowiednio 5 grudnia 1965 (na zakończenie Soboru Watykańskiego II) i 9 października 1977, dwoje pozostałych św. Jan Paweł II: 16 listopada 1985 i 10 czerwca 2001 (Rafka) oraz 7 września 1998 i 16 maja 2004 (Nimatullah).
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
