Łódź w ziemi Jezusa

Następnie wszyscy udali się do parku archeologicznego w północnym Izraelu, do miejsca biblijnego Dan. – Pobyt w Banias to moment szczególny – podkreśla dk. Tomasz Grzejdziak. – Tam Jezus zapytał uczniów: Kim jest dla mnie Jezus? W tym miejscu i ja zadałem sobie to pytanie, i odpowiadam na nie: Ty, Panie, jesteś moim Bogiem i Zbawicielem. Wejdź w moje życie, przemieniaj je według swojej woli.

We wspólnym pielgrzymowaniu wzięli udział także ksiądz rektor Sławomir Sosnowski, ojciec duchowny WSD ks. Marcin Pietrzyk i kanclerz łódzkiej kurii ks. dr Zbigniew Tracz oraz ks. Paweł Kłys. Stronę organizacyjną wyjazdu zapewnili ojcowie franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej, na czele z o. Tomaszem Dubielem, dyrektorem Chrześcijańskiego Centrum Informacji w Jerozolimie, który był także przewodnikiem łódzkiej grupy.

Dzięki uprzejmości ojców franciszkanów przyszli łódzcy kapłani mieli możliwość nawiedzić miejsca, które na co dzień nie są dostępne dla pielgrzymów – i modlić się w nich. Mogli uczcić miejsce zwiastowania w Grocie w Nazarecie, uczestniczyć we Mszy Świętej celebrowanej w Wieczerniku – świątyni wzniesionej najbliżej miejsca spożywania przez Jezusa ostatniej wieczerzy, czuwać na indywidualnej modlitwie w Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem oraz spędzić noc w Bazylice Grobu Bożego, na modlitwie na Kalwarii oraz w Grobie Bożym.

NAJWAŻNIEJSZY MOMENT

– Msza Święta w Grobie Pańskim była dla mnie najważniejszym momentem pielgrzymki – dzieli się dk. Adrian Anielak. – Dane mi było posługiwać w czasie tej liturgii jako diakon. Kiedy czytałem fragment Ewangelii św. Jana, który pisze, że tu oto, w tym grobie, został złożony Pan Jezus, przeżyłem to bardzo emocjonalnie.

– Najważniejsza chwila tego pielgrzymowania to Eucharystia w Grobie Bożym, gdzie ksiądz arcybiskup powiedział, byśmy tak, jak z wielką czcią całowaliśmy płytę, na której leżał Jezus, z taką samą czcią przyjmowali Go w naszej codzienności, w drugim człowieku – podkreśla kl. Mateusz Stolarczyk (święcenia diakonatu przyjmie we wrześniu).

Pielgrzymi odwiedzili także miejsca związane z historią Izraela: twierdzę żydowską Masada, fortecę Heroda Wielkiego – Herodion, ruiny starożytnej osady w Qumran oraz Instytut Pamięci Yad Vashem.

– Mocnym doświadczeniem była dla mnie Masada – przyznaje dk. Orfeusz Malesa – bo kiedy tam chodziłem, zrodziła się we mnie refleksja: czy chcemy świata pięknego, czy szlachetnego? Widok z tego pałacu był bardzo piękny ale… był okupiony krwią wielu ludzi.

Pomysł wyjazdu z diakonami do Ziemi Świętej, który zrodził się w sercu łódzkiego arcybiskupa, nie od razu spotkał się z aprobatą księdza rektora. – Przyjąłem ten pomysł bez entuzjazmu – nie ukrywa ks. Sosnowski. – Wydało mi się, że taki wyjazd jest zbyt wielkim wyróżnieniem. Sam pochodzę z innej epoki, kiedy wyjazd do Izraela był wielką wyprawą. Ale dałem się przekonać, i bardzo dobrze, bo to jest też dla diakonów pewnym etapem przygotowania do święceń kapłańskich. Trzeba nam z wielką prostotą stanąć w tych miejscach, gdzie był Jezus, i pochylić się nad nimi.

OJCIEC I SYNOWIE

Diakoni co do jednego są bardzo zgodni. – Tych kilka wspólnych dni w Ziemi Świętej były dla mnie doskonałą okazją do poznania jeszcze bardziej mojego biskupa, któremu ślubowałem cześć i posłuszeństwo, którego uważam za mojego ojca i który jest też moim przełożonym – tłumaczy dk. Piotr Kałuszka. – Wraz z moimi braćmi miałem okazję z nim normalnie porozmawiać, pobyć, a ksiądz arcybiskup poznał także lepiej nas, którzy jesteśmy jego synami – dodaje.

– Staram się spotykać z klerykami dwa-trzy razy w roku i mieć szansę krótkiej rozmowy z każdym osobiście – mówi abp Ryś. – Nie da się to jednak porównać z takim tygodniowym pobytem, gdzie każdego dnia, przez cały dzień jesteśmy razem – od modlitwy, przez jedzenie, po wypoczynek. To dla mnie bardzo piękne doświadczenie. Poza tym – jak dla każdego pielgrzyma: Słowo Boże do mnie przemawia, Pan Jezus do mnie mówi. Cieszę się, bo coś ważnego z tego wyjazdu i dla siebie zabiorę.