29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Męczennik z Litwy

Ocena: 0
1540

Kościół na Litwie ma nowego błogosławionego. To abp Teofilius Matulionis, który w czasach komunistycznych blisko dwadzieścia lat spędził w sowieckich łagrach.

fot. PAP/EPA/GEDIMINAS SAVICKIS

Uroczystości beatyfikacyjnej na Placu Katedralnym w Wilnie przewodniczył kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Wśród 50 tys. uczestników była pani prezydent Litwy Dalia Grybauskait?, a także kilku ministrów.

Mszę Świętą z kard. Amatem koncelebrowali kardynałowie Angelo Bagnasco z Włoch, Vincent Nichols z Wielkiej Brytanii, Joachim Meisner w Niemiec, Dominik Duka z Czech, Audrys Bačkis z Litwy, a także biskupi z Białorusi, Łotwy, Estobii, Ukrainy, Bośni i Hercegowiny i z Polski. Episkopat Polski reprezentował jego przewodniczący abp Stanisław Gądecki, a także abp Edward Ozorowski, bp Henryk Ciereszko, bp Jerzy Mazur, bp Romuald Kamiński i bp Marian Kruszyłowicz.

Przed rozpoczęciem liturgii wojsko przyniosło sarkofag nowego błogosławionego, który na stałe znajduje się w koszedarskiej katedrze. Bp Jonas Ivanauskas, następca nowego błogosławionego na stolicy w Koszedarach, poprosił o dokonanie aktu beatyfikacji. Życiorys abp. Teofila przedstawił ks. dr Mindaugas Sabonis, postulator procesu beatyfikacyjnego.

Kardynał Amato odczytał list apostolski papieża Franciszka zawierający formułę beatyfikacji. Określono w nim nowego błogosławionego jako „pasterza według Serca Chrystusowego, heroicznego świadka Ewangelii, odważnego obrońcę Kościoła i godności człowieka”. Jego wspomnienie liturgiczne będzie obchodzone 14 czerwca. Portret beatyfikacyjny przedstawia arcybiskupa jako kapłana, a jednocześnie więźnia. Na sutannę nałożony jest obozowy pasiak, zamiast pastorału jest zwyczajna laska, a różaniec jest z okruszyn chleba. W uroczystej procesji obok obrazu ustawiono sarkofag błogosławionego.

– Śmierć spowodowana przez cierpienie związane z więzieniem stała się męczeństwem abp. Teofila. Długie i ciężkie pobyty w więzieniach i obozach koncentracyjnych stopniowo wyczerpały siły tego odważnego świadka Ewangelii. Ale te ograniczenia i tortury nie osłabiły jego woli. Wrogość ze strony nazistów i komunistów nie miała żadnego racjonalnego uzasadnienia. Była jedynie owocem ich nienawiści do Ewangelii Jezusa i do Kościoła. Nasz błogosławiony nie uległ nienawiści. Nienawiść byłaby dla niego najgorszym sposobem walki ze złem. Jego odpowiedzią było przebaczenie – mówił w homilii kard. Amato. Nazwał męczennika „wielkim synem Litwy” i podkreślił, że pamięć o przebytych cierpieniach nie powinna zaćmić radości, ale przypominać wszystkim o obowiązku przebaczenia i szacunku i modlitwy nawet za nieprzyjaciół.

– Męczeństwo abp. Matulionisa rozciągnęło się na wiele lat, jakie przeżył pod rządami okrutnych dyktatur, które zamierzały unicestwić Kościół – powiedział kard. Amato – a łaska Chrystusa dała mu siłę do znoszenia upokorzeń i trudów związanych z uwięzieniem. Również prześladowcy zdawali sobie sprawę z jego heroizmu.

Kardynał Amato z naciskiem podkreślał, że abp Teofil nigdy nie żywił urazy do wrogów, a od Najświętszego Serca Jezusowego, którego był wielkim czcicielem, nauczył się okazywać miłosierną miłość i wybaczać. Zwrócił też uwagę, że i dzisiaj nie brakuje męczenników.

Podczas modlitwy wiernych polecano Bogu za wstawiennictwem nowego błogosławionego Kościół i papieża, jedność chrześcijan, pokój na świecie, prześladowanych chrześcijan, rodziny i całą Litwę. Modlitwa za rodziny – podobnie jak drugie czytanie mszalne – odczytane zostały w języku polskim.

Po Mszy Świętej jej uczestnikom dziękowali arcybiskup Wilna Gintaras Grušas oraz biskup Koszedarów Jonas Ivanauskas. Przemawiała także prezydent Litwy, która określiła uroczystość jako wielki dzień dla jej kraju, a nowego błogosławionego jako bohatera narodowego. Wśród śpiewu Salve Regina i oklasków wiernych wojsko przeniosło sarkofag błogosławionego do katedry wileńskiej. Stamtąd wróci do katedry w Koszedarach.

Teofil Matulionis żył w latach 1873-1962. W roku 1900 został księdzem. Po raz pierwszy aresztowano go w związku z procesem bp. Jana Cieplaka; spędził wtedy w więzieniu trzy lata. W roku 1929 przyjął potajemnie święcenia biskupie jako koadiutor z prawem następstwa administratora apostolskiego Leningradu bp. Antoniego Małeckiego. Kilka miesięcy później został ponownie aresztowany i zesłany na Wyspy Sołowieckie. W roku 1933 Litwa wymieniła go za jednego z więźniów sowieckich. Nie mógł wrócić do Leningradu, został biskupem pomocniczym w Kownie, a w 1943 r. ordynariuszem w Koszedarach. Kolejny raz – tym razem na siedem lat – uwięziono go w 1947 r. Po odbyciu kary nie mógł wrócić na Litwę, a gdy po dwóch latach go wpuszczono, nie pozwolono mu powrócić do stolicy diecezji. Zmarł 20 sierpnia 1962 r. w następstwie pobicia i wstrzyknięcia trucizny.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Dziennikarz tygodnika "Idziemy"

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter