Miłosierne oblicze

Rok Święty rozpocznie się 8 grudnia 2015 roku, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia. W trzecią niedzielę Adwentu zostaną otwarte Drzwi Święte Katedry Rzymu, Bazyliki Laterańskiej, bazylik papieskich, katedr diecezji i sanktuariów na całym świecie. Mówi o tym ogłoszona właśnie bulla papieża Franciszka.
Rok Święty będzie otwarciem Drzwi Miłosierdzia, by każdy, kto z nich skorzysta, mógł doświadczyć miłości Boga, który przebacza i przywraca nadzieję. Papież zaprasza wszystkie Kościoły partykularne, by żyły tym momentem nadzwyczajnej łaski i odnowy duchowej. Rok zacznie się w półwiecze zakończenia Soboru Watykańskiego II, który określił misję Kościoła we współczesnym świecie, wydobył ją spod uwarunkowań historii. Sobór wskazał, że nadszedł czas, by głosić Ewangelię w nowy sposób, z odnowionym dynamizmem pogłębionej wiary, ze świadomością odpowiedzialności za to, że jest się żywym znakiem miłości Ojca w świecie.

Rok Jubileuszowy zakończy się w liturgiczne święto Jezusa Chrystusa Pana Wszechświata, 20 listopada 2016 roku. Zakończy się zawierzeniem życia Kościoła, całej ludzkości i kosmosu panowaniu Chrystusa, spotkaniu człowieka z dobrocią miłosiernego Boga obecnego wśród nas. Psalm 136 przypomina, że Jego łaska trwa na wieki.

Drogi przebaczenia

Papież koncentruje uwagę na postawie Jezusa wobec ludzi: owca zagubiona – syn marnotrawny – przebaczyć nie 7, ale 77 razy – przebaczyłem ci, czy i ty nie powinieneś okazać miłosierdzia człowiekowi, który zawinił wobec ciebie; błogosławieni miłosierni, oni miłosierdzia dostąpią; niech nie zachodzi słońce nad waszym zagniewaniem. Wskazania Jezusa wyznaczają ramy chrześcijańskiego stylu życia. Nie tylko mówią o postawie Ojca, lecz także stają się kryterium rozpoznania prawdziwych wyznawców. Wiarygodność Kościoła też wiąże się z drogą miłosiernej miłości. Współczesna kultura coraz bardziej oddala się od doświadczenia przebaczenia, jakby starała się zapomnieć o samym słowie.

Bulla przypomina encyklikę Dives in misericordia i nacisk, z jakim Jan Paweł II alarmował, że mentalność współczesna bardziej niż dawniej odrzuca miłosierdzie. Trudna, krytyczna faza historii Kościoła i świata jest wyzwaniem, by tym bardziej głosić miłosierdzie Boga objawione w Chrystusie. Kościół żyje swoim autentycznym życiem, kiedy wyznaje i głosi miłosierdzie, kiedy przybliża ludzi do Zbawicielowych zdrojów miłosierdzia, których jest depozytariuszem i szafarzem.

Od tego zależy skuteczność nowej ewangelizacji, by ludzie znaleźli oazy miłosierdzia wszędzie tam, gdzie są chrześcijanie, gdzie jest Kościół

Papież Franciszek podkreśla znaczenie języka i gestów przekazu Kościoła tyczących miłosierdzia Chrystusa, który nie wykluczał nikogo. Od tego zależy skuteczność nowej ewangelizacji, by ludzie znaleźli oazy miłosierdzia wszędzie tam, gdzie są chrześcijanie, gdzie jest Kościół poprzez parafie, wspólnoty, ruchy i stowarzyszenia. Stanowi to wyzwanie dla Kościoła, by podjąć kroki przywracające kulturę spotkania i przebaczenia jako siły zdolne odnowić życie społeczne i widzenie przyszłości z nadzieją.

Szczególnym znakiem Roku Świętego jest pielgrzymowanie. Jesteśmy przechodniami w drodze do celu. Przejście przez Drzwi Święte jest bodźcem do nawrócenia, do zawierzenia się Bożemu miłosierdziu, do bycia miłosiernymi wobec innych, jak Ojciec wobec nas. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, odpuszczajcie, a będzie i wam odpuszczone. Ludzie osądzają po pozorach, po szczegółach. Ojciec patrzy w głąb serca. Umieć dostrzec to, co jest dobre w innym człowieku, być wspaniałomyślnym dzień po dniu, doświadczając miłosierdzia Boga. Współczesność często dziś stawia ludzi w sytuacjach beznadziejnych. Prowizorka i cierpienie, odrzucenie i obojętność, znieczulenie ducha, cynizm rozbijają i niszczą, wzrasta liczba ludzi wyrzucanych na margines życia. Kościół jest wezwany do leczenia tych ran, do przywracania poczucia godności, przełamywania hipokryzji i egoizmu.

Spowiedź świata

Papież zachęca, by Rok Święty Miłosierdzia był czasem okazywania dobra tak w wymiarze materialnym, jak duchowym. Dzielenia się posiadanymi dobrami, ale i pomocą w wydobyciu się ze zwątpienia, poczucia samotności, rodzącego lęk lub agresję; przełamywania ignorancji, w jakiej żyją miliony ludzi, budzenia wrażliwości na potrzeby dzieci pozbawionych opieki i dóbr podstawowych. Rok Święty jest czasem zawierzenia poprzez modlitwę spraw naszych braci i sióstr. W każdym z nich jest obecny sam Pan, Jezus Chrystus, i jak mówił św. Jan od Krzyża, „pod wieczór naszego życia będziemy sądzeni z miłości”.

Rok Święty niesie w sobie bogactwo misji Jezusa, którego słowa i gesty dają pocieszenie ubogim, uwięzionym w nowych formach zniewolenia współczesnego społeczeństwa, obwieszczają wyzwolenie, przywracają poczucie godności tym, których jej pozbawiono. Wszystko to jest wyzwaniem dla nas jako Kościoła, by dać czytelne świadectwo o przepowiadaniu Jezusa.