We wstępie Seewald wspomina swoje pierwsze spotkanie z przyszłym papieżem:
Był deszczowy i zimny dzień w listopadzie 1992 r., kiedy złożyłem pierwszą «wizytę» u Josepha Ratzingera. Chodziło o portret dla magazynu «Süddeutsche Zeitung» i byłem zaskoczony otwartością, z jaką «Wielki Inkwizytor» wyszedł naprzeciw swojego gościa.
Przypomniał, że w ciągu następnych lat prawdopodobnie zadał kardynałowi, papieżowi, papieżowi seniorowi około dwóch tysięcy pytań, może więcej. W swoim ostatnim z nim wywiadzie papież senior z mocą zastrzega, że nie robi nic co „stanowiłaby nieuchronnie ingerencję w pracę obecnego papieża”. „Musiałem i chcę uniknąć wszystkiego, co zmierza w tym kierunku” – podkreśla Benedykt XVI.
Seewlad zwraca uwagę, że Benedykt XVI „nigdy nie stał się, cieniem, mniejszym, czy nawet kontr-papieżem”. „Przeciwnie, starannie i rozważnie przestrzegał, aby nigdy nie wchodzić w paradę swojemu następcy. Nawiasem mówiąc, nigdy nie złożył przysięgi milczenia. Jego ostatnie słowa jako panującego papieża w Castel Gandolfo to podkreślały: «Nie jestem już od godziny 20.00 papieżem, najwyższym zwierzchnikiem Kościoła katolickiego… Chciałbym jednak z całego serca, z całej duszy, moją miłością i modlitwą, moją refleksją i wszelkimi siłami wewnętrznymi służyć dobru wspólnemu, dobru Kościoła i ludzkości»” – przypomina słowa Benedykta XVI autor biografii.
Kreśląc w kilku zdaniach zarys dziejów życia Benedykta XVI Seewald pisze:
Cóż to za droga: chłopiec z bawarskiej wioski na skraju Alp zostaje głową najstarszej, największej i najbardziej tajemniczej instytucji na świecie, Kościoła katolickiego z 1,3 mld członków! Po 500 latach był pierwszym Niemcem, który zasiadł na tronie Piotrowym, teologiem, którego dzieła kościelne i naukowe były już wielkie i ważne. Joseph Ratzinger pisał historię. Jako «żółtodziób» na Soborze, jako odnowiciel teologii, jako prefekt, wraz z Karolem Wojtyłą utrzymujący kurs łodzi Kościoła podczas czasu burzy. I po raz kolejny jako pierwszy urzędujący papież ustąpił ze stanowiska z powodu wieku. Nigdy wcześniej nie było «papieża emeryta». Nigdy wcześniej żadna osoba nie zmieniła papiestwa w ten sposób z dnia na dzień, jak on.
Zdaniem Seewalda, aby zrozumieć Benedykta XVI trzeba mieć też świadomość, jak głęboko podzielony jest współczesny świat.
Uważany jest za jednego z najmądrzejszych myślicieli naszych czasów, ale jednocześnie pozostaje postacią drażliwą. Niewygodny, który swoich przeciwników stawia pod ścianą. Gdy tylko wspomina się Ratzingera, zauważył francuski filozof Bernard-Henri Lévy, panują «uprzedzenia, nieszczerość, a nawet czysta dezinformacja pomijająca wszelką dyskusję». Austriacka ekspert ds. mediów dr Friederike Glavanovics przeanalizowała w swoich naukowych badaniach, że w przypadku Josepha Ratzingera uderzająca jest tendencja niektórych dziennikarzy do umieszczania negatywnych informacji w jeszcze bardziej negatywnym kontekście. Został skonstruowany obraz «nie oddający rzeczywistości, ale tylko zmienność», fikcyjny obraz, który miał służyć konkretnemu celowi
- czytamy.
W swojej biografii Seewald stara się odpowiedzieć na kilka podstawowych pytań: „Kim tak naprawdę jest ten człowiek? Jakie jest jego przesłanie? Czy rzeczywiście istniała «trauma z 1968 r. », która zmieniła go z postępowego teologa w reakcyjnego hamulcowego? Czy był «pancernym kardynałem» i jak był przedstawiany? Czy ukrywał i milczał w sprawie skandalu nadużyć? Czy jego pontyfikat był porażką, jak twierdzą niezmordowanie jego przeciwnicy?”.
Seewald dziękuje przede wszystkim samemu Benedyktowi XVI, który z „anielską cierpliwością odpowiadał nawet na najdziwniejsze pytania na przestrzeni lat”.
Co ważne dzieje życia i dzieła papieża seniora oparte są również nie tylko na rozmowach z samym bohaterem książki, ale także na około stu wywiadach ze „świadkami”, osobami z najbliższego z otoczenia Ratzingera/ Benedykta XVI.
Co? Gdzie? Kiedy?
