Do naśladowania męstwa świętych Piotra i Pawła oraz bycia wiernymi świadkami Boga zachęcił Franciszek licznych polskich pielgrzymów obecnych na audiencji ogólnej w Watykanie.
Witam polskich pielgrzymów, a zwłaszcza gości Arcybiskupów Metropolitów, którzy jutro otrzymają paliusz. Drodzy bracia i siostry, właśnie jutro liturgia przypomni nam męczeństwo dwóch filarów Kościoła, świętych Apostołów Piotra i Pawła. Wpatrując się w przykład ich bezgranicznego oddania dla Chrystusa i Ewangelii, prośmy Boga, aby i nam dawał zawsze siłę, byśmy byli Jego wiernymi świadkami. Niech nam pomaga żyć chrześcijańską nadzieją, zwłaszcza w ukrytym męczeństwie codziennego wypełniania naszych obowiązków dobrze i z miłością. Niech Bóg Wam błogosławi!
– powiedział Ojciec Święty.
Papieską katechezę streścił po polsku ks. prałat Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:
Dziś zastanawiamy się nad nadzieją chrześcijańską jako mocą męczenników. Gdy w Ewangelii Jezus posyła swoich uczniów na misję, wyraźnie ich przestrzega, że głoszenie Królestwa Bożego zawsze wiąże się z przeciwieństwami: „Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia” (Mt 10, 22).
Prześladowanie nie jest zaprzeczeniem Ewangelii, ale jest jej częścią: jeśli prześladowali naszego Mistrza, jak możemy oczekiwać, że nam zostanie oszczędzona walka? Ale chrześcijanin nie może tracić nadziei w przeciwnościach, myśląc, że został opuszczony. Jezus zapewnia swoich uczniów: „U was nawet włosy na głowie wszystkie są policzone” (Mt 10, 30). Żadne ludzkie cierpienia, nawet najmniejsze i ukryte, nie są niewidoczne dla oczu Boga. Bóg widzi, chroni i obdarzy swoim odkupieniem. Jest bowiem pośród nas jako Ten, kto jest silniejszy od zła.
Wierność wobec stylu Jezusa – stylu nadziei aż po śmierć – została nazwana przez pierwszych chrześcijan męczeństwem – nie heroizmem, wyrzeczeniem, poświęceniem się, ale męczeństwem czyli świadectwem. Męczennicy nie żyją dla siebie, nie zmagają się, by potwierdzić swoje idee, ale godzą się nawet na śmierć ze względu na wierność Ewangelii. Ich męstwo jest znakiem wielkiej nadziei – nadziei pewnej, że nic i nikt nie może nas oddzielić od miłości Boga, danej nam w Jezusie Chrystusie, Panu naszym.
Wśród pielgrzymów polskich byli dziś wierni z parafii: Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata w Tczewie; NMP-Królowej Polski z Kobielic, Podwyższenia Krzyża Świętego z Moszczenicy, Matki Boskiej Częstochowskiej z Mysłowic-Kosztowy, Podwyższenia Krzyża Św. w Rudzie Śląskiej (arch. katowicka); św. Doroty w Harklowej (diec. rzeszowska); Przemienienia Pańskiego oraz Matki Bożej Królowej Polski w Buczkowicach (diec. bielsko-żywiecka); św. Antoniego Opata w Męcinie (diec. tarnowska); Chrystusa Króla w Sanoku; Matki Bożej Bolesnej (Sanktuarium Święta Woda) z Wasilkowa (arch. białostocka); św. Mikołaja i Sanktuarium Kalwaryjskie w Wielu (diec. pelplińska); św. Floriana w Zielonej Wsi oraz Najśw. Serca Pana Jezusa z Bojanowa (arch. poznańska); NMP Wspomożycielki Wiernych z Szamocina (arch, gnieźnieńska); św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Radomia, św. Wawrzyńca z Sieciechowa, Matki Bożej Bolesnej z Bałtowa (diec. radomska); Wawrzyńca Męczennika. w Korytnicy (diec. drohiczyńska); N.M.P. Królowej w Łukowej, M.B. Różańcowej w Bukowej, św. Maksymiliana z Kielc (diec. kielecka); św. Siostry Faustyny z Naprawy i św. Marcina w Bystrej Podhalańskiej (arch. krakowska).
Obecni byli również członkowie Polskiego Związku Niewidomych – Ełk-Suwałki-Szczytno; grupa Księży Marianów z Lichenia świętujących 25-lecie ślubów wieczystych; Stowarzyszenie św. Roberta Bellarmina z Lublina; nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu; Narodowe Koło Osób Niewidomych z Ełku; grupa dzieci komunijnych z rodzicami ze Szkoły Podstawowej nr 25 w Krakowie; dyrekcja i pracownicy Szkoły Podstawowej nr 1 im. Jana III Sobieskiego w Szydłowcu.
Co? Gdzie? Kiedy?
