Kardynał wikariusz jako koordynator duszpasterstwa diecezjalnego ma zawsze działać we współpracy z Radą Biskupią, a jeśli ma od niej odmienne zdanie, to najpierw musi to omówić z papieżem. Do zadań Rady należeć będzie także wyrażenie zgody na mianowanie kapelanów, rektorów kościołów i odpowiedzialnych za różne formy duszpasterstwa, wypracowywanie diecezjalnego programu duszpasterskiego i wytycznych do wcielania go w życie oraz czuwanie nad jego wykonaniem. Wcześniej jednak musi go zatwierdzić kardynał wikariusz i ratyfikować papież.
Będzie on zatwierdzał również regulamin Diecezjalnej Rady Spraw Gospodarczych, mającej pomagać swemu biskupowi (czyli papieżowi) w ekonomicznym administrowaniu diecezją, zachowując przy tym przejrzystość w zarządzaniu środkami pieniężnymi. Zadaniem tego organu ma być „przekładanie wskazań duszpasterskich na konkretne rozporządzenia ekonomiczne i finansowe”, a także przygotowywanie planów i sprawozdań z działalności gospodarczej diecezji i przedstawianie ich papieżowi do ostatecznego zatwierdzenia.
Przy Wikariacie powstanie też – jako wewnętrzny organ kontroli – Niezależna Komisja Nadzoru z własnym regulaminem, zatwierdzonym przez Ojca Świętego, który również powoła sześcioro jej członków „o potwierdzonych kompetencjach prawnych, cywilnych i kanonicznych, finansowych i administracyjnych, spoza ewentualnych konfliktów interesów, na okres trzech lat”. Raz w roku ma ona przedstawić papieżowi sprawozdanie ze swej działalności.
Najnowszy dokument papieski powołuje biskupa pomocniczego Baldassare Reinę na wiceregenta, który przejmie obowiązki sekretarza generalnego, którego konstytucja Franciszka już nie wymienia. Wiceregent pomaga kardynałowi wikariuszowi, koordynuje wewnętrzne zarządzanie Kurią Diecezjalną, kieruje urzędami, tworzącymi Służbę Sekretariatu Generalnego Wikariatu. Do jego zadań należy też moderowanie urzędów Wikariatu w wykonywaniu ich funkcji oraz czuwanie, aby jego pracownicy wiernie wypełniali powierzone im obowiązki.