Chroniła przed zarazą, od trzech wieków mieszkańcy stolicy przychodzą do Niej ze wszelkimi potrzebami. Jubileusz 50-lecia koronacji wizerunku Matki Bożej Łaskawej zaplanowano na 7 października.
Sanktuarium usytuowane jest obok archikatedry warszawskiej. Idąc z placu Zamkowego na rynek Starego Miasta, nie sposób nie zauważyć pięknych drzwi autorstwa Igora Mitoraja, zachęcających do wejścia do kościoła ojców jezuitów, gdzie znajduje się obraz Matki Bożej Łaskawej. – Często widzę, jak przed wejściem do kościoła zatrzymują się turyści, by przyjrzeć się obrazowi. Robią zdjęcia z daleka, później wchodzą do środka i się modlą – mówi rektor i kustosz sanktuarium o. Wiesław Kulisz SJ. Matka Boża wita wchodzących otwartymi ramionami. Umieszczone wokół liczne wota zachęcają do modlitwy. – W naszym kościele zawsze jest cisza. Nawet w ciągu dnia, przy dużym hałasie dochodzącym z zewnątrz, przy rzeszach przemieszczających się na Stare Miasto turystów – dodaje kustosz.
Historia świątyni i obrazu Matki Bożej Łaskawej, odbierającego cześć od trzech stuleci, jest niezwykła. Wizerunek został sprowadzony w XVII w. Ojcowie pijarzy, przybyli do Polski, by zakładać szkoły i wychowywać młode pokolenia, przynieśli ze sobą z Włoch również obraz i kult Matki Bożej Łaskawej. Pierwszy rektor warszawskiego konwentu pijarów (obecnie katedra polowa Wojska Polskiego), o. Hiacynt Orselli SP, chciał pobudzić w Polsce cześć dla Dziewicy Łaskawej, by zyskać Jej opiekę nad Warszawą. Zamówił duży Jej wizerunek inspirowany pierwszym obrazem – freskiem Madonny Łaskawej z 1410 r.
Wobec szerzącej się w 1652 r. zarazy magistrat miasta Warszawy zarządził szczególne modlitwy przebłagalne przed wizerunkiem Maryi. Obraz niesiono wzdłuż wewnętrznych murów miasta. Po cudownym ustaniu epidemii podjęto uchwałę, w której ogłoszono Matkę Bożą Łaskawą Patronką Warszawy i Strażniczką Polski.
W czasach zaborów, po upadku powstania listopadowego kościół pijarów został przekształcony przez Rosjan na prawosławną katedrę. Zakonnicy przenieśli się wówczas wraz z obrazem MB do opuszczonego i zrujnowanego klasztoru pojezuickiego przy ul. Świętojańskiej, gdzie działali do upadku powstania styczniowego. Jezuici przejęli opiekę nad obrazem, kiedy wrócili do swojego klasztoru po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
Prymas Stefan Wyszyński koronował ten cieszący się wielowiekowym kultem obraz 7 października 1973 r., a NMP Łaskawa została ogłoszona główną patronką miasta. – Jedni mówili, że była to rekoronacja, inni, że koronacja, ale zamysł był taki, żeby najpierw podziękować Maryi za Jej obecność wśród nas, za to, co uczyniła i wciąż czyni dla Warszawy. Tak wyjaśniał prymas Polski. Wskazał też potrzebę Jej obecności w Warszawie – zaznacza o. Kulisz SJ.
Przygotowania do jubileuszu 50-lecia koronacji trwały od roku. W pierwsze soboty miesiąca organizowane były nabożeństwa z odczytaniem próśb i podziękowań skierowanych do Matki Bożej Łaskawej. W kazaniach podczas Eucharystii kustosz odczytywał i komentował fragmenty homilii kard. Stefana Wyszyńskiego wygłoszonej podczas koronacji. Po Mszach schola prowadziła modlitwę uwielbienia.
Do Matki Bożej Łaskawej przychodzą ludzie z całej Warszawy, starsi i młodzi, po pracy i po zajęciach na uczelniach. W kościele każdego dnia o godz. 20.00 sprawowana jest Eucharystia, która cieszy się dużym zainteresowaniem. Po niej zawsze odśpiewywany jest apel warszawski. – Na Jasnej Górze, gdzie znajduje się sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej, codziennie śpiewany jest apel jasnogórski. My, w naszym sanktuarium, które jest najważniejszym maryjnym miejscem w Warszawie, mamy apel warszawski – mówi organista Erwin Rabarijoely.
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej jest kościołem wyjątkowym nie tylko z powodu świetnej lokalizacji. Wyróżnia je całodzienna spowiedź oraz adoracja Najświętszego Sakramentu. Ponad dziesięć godzin dziennie ojcowie jezuici spędzają w konfesjonale: od 9.00 do 13.00 i od 15.00 do 20.45 każdego dnia.
Przy sanktuarium nie ma parafii, świątynia jest kościołem rektoralnym, podlegającym parafii archikatedralnej. Działa w niej natomiast wiele wspólnot, wśród nich grupa Dorosłe Dzieci Alkoholików, wspólnota dla mężczyzn „W Połowie Drogi”, apostolstwo modlitwy, grupa lektorów, duszpasterstwo dziewic konsekrowanych i wdów błogosławionych oraz kandydatek do tych stanów, duszpasterstwo dla szukających męża i żony. W ostatnie wtorki miesiąca o godz. 20.00 w kościele sprawowana jest Msza Święta w intencji poszukujących męża lub żony. Zawsze gromadzi tłumy. Dużym zainteresowaniem cieszą się kręgi biblijne. W każdą sobotę miesiąca o godz. 20.00 przybywają ci, którzy chcą podziękować za doznane łaski, i ci, którzy proszą o wstawiennictwo Matki Bożej Łaskawej.