Pieszo do Ostrówka

Miejsce rozpoczęcia pielgrzymki nie jest przypadkowe. Przypomnijmy, że 1 sierpnia 1925 r. do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przyjęta została Helena Kowalska, która w kwietniu 1926 r. otrzymała imię zakonne Faustyna. Dlatego końcowym etapem będzie Msza Święta 30 lipca pod przewodnictwem abp Henryka Hosera (SAC) przy domu św. Faustyny w Ostrówku.

W dwudniowej pielgrzymce na starcie zgłosiło się ponad 300 pielgrzymów (ta liczba rośnie na każdym etapie) oraz ponad 20 sióstr zakonnych, w tym kandydatki do nowicjatu. Pokonają ulicami Warszawy i uroczych podwarszawskich miejscowości łącznie 45,6 km.

Tegoroczna pielgrzymka już czwarty rok wpisuje się w 9-letnią nowennę w intencji powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Nie znaczy to jednak, że w pielgrzymce biorą wyłącznie udział rodziny kapłanów, czy osób konsekrowanych. Idą w niej osoby, którym bliska jest idea Bożego Miłosierdzia.

Przewodnikami pielgrzymki są ks. Rafał Miękus i ks. Marcin Łukasiewicz.

Najmłodszy uczestnik jest w wieku ok. 2 lat, a najstarszy ok. 80 lat. Wielu rodziców idzie do Ostrówka z dziećmi, dziękując za życie, które mogło się począć dzięki modlitwie w trakcie poprzednich pielgrzymek. Starsi na ogół idą wyprosić potrzebne łaski, ale w większości nie dla siebie: dla swoich dzieci, wnucząt.

Pielgrzymi przeszli ul. Żytnią, al. Solidarności, Starym Miastem, gdzie nawiedzili Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, by następnie powrócić na al. Solidarności i mostem Śląsko-Dąbrowskim dotrzeć do końca I etapu – Katedry Warszawsko-Praskiej.

Przed wejściem do Katedry Warszawsko-Praskiej oczekiwał na gości ks. Bogusław Kowalski, proboszcz katedry, który zgodnie z tradycją poświęcił wszystkich przekraczających progi świątyni. Po kilku słowach powitania wypowiedzianych przez ks. Kowalskiego zawierzono Pielgrzymkę św. Michałowi Archaniołowi.

Jak mówi ks. Łukasiewicz nawiązując do hasła pielgrzymki, jednym w podstawowych celów jest pokazanie piękna miłosierdzia, ale w wykonaniu człowieka. Przypomniał także ubiegłoroczne Obchody Roku Miłosierdzia i dodał, że chcemy przybliżyć osobę konkretnego żywego człowieka, który się spalał z miłości dla Chrystusa i prawdziwie czynił miłosierdzie. Dziś chcemy pokazać na czym polega miłosierdzie w praktyce, w życiu – dodał kaznodzieja.

Pani Elżbieta, idąca w intencjach swojej rodziny, ze względu na problemy zdrowotne może przejść tylko pierwszy etap, ale jutro pojedzie na Eucharystię do Ostrówka. Mówi, że bardzo lubi chodzić na tę pielgrzymkę i jak dodaje podczas katechezy o sakramencie pokuty uzyskała odpowiedź na nurtujące ją pytania.

Pani Maria idzie w intencjach: o miłość w Naszej Ojczyźnie, Wiarę, Nadzieję, o błogosławieństwo dla swojej parafii i jej proboszcza.

Trzy młode postulatorki Zgromadzenia Sióstr Felicjanek traktują pielgrzymkę jako jedno z ostatnich przygotowań do obłóczyn, czyli przyjęcia stroju zakonnego i rozpoczęcia nowicjatu, dzięki któremu będą mogły żyć pełniej życiem zakonnym.

Jak mówi, prekursorka pielgrzymki, pani Jadwiga Malanowska, „zaczęło się od Pana Jezusa, ja byłam tylko Jego delikatnym narzędziem”. Jednoznacznie podkreśla również pokutny charakter pielgrzymki: za grzechy aborcji, bluźnierstwa, za wszelkie znieważanie Matki Bożej i Pana Jezusa, grzechy pijaństwa w naszych rodzinach. – Oprócz tego głosimy Orędzie Bożego Miłosierdzia. Idziemy szlakiem siostry Faustyny i chcemy każdego zaprosić do naszej pielgrzymki na krótkie przejście z nami aby zobaczył jakie są owoce tej pielgrzymki – dodaje Malanowska.

Po posiłku przygotowanym przez gospodarzy i modlitwie pątnicy wyruszyli w dalszą drogę. Na trasie przed nimi same perełki architektury sakralnej związane z historią Polski i polskimi świętymi: w Ząbkach, Kobyłce, Wołominie, Klembowie, Ostrówku.