Przedstawiciele polskiej sekcji Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie przebywają w Afryce. Na miejscu chcą poznać, z jakimi problemami zmaga się kontynent w sytuacji, gdy Ukraina, jeden z głównych dostawców zboża, jest pogrążona w wojnie. W pierwszej kolejności delegacja uda się do Ugandy, gdzie już jutro otwarte zostanie centrum edukacyjne dla uchodźców poniżej 18. roku życia.
Mieszkańcy krajów Afryki już teraz odczuwają skutki wojny na Ukrainie. Z zablokowanych przez Rosję portów zboże nie dociera do tych, którzy na nie czekają. „Ukraina była spichlerzem nie tylko Europy, ale i całego świata” – wyjaśnia ks. Paweł Antosiak z polskiej sekcji PKWP. Do Stowarzyszenia docierają już sygnały od misjonarzy, że żywność gwałtownie drożeje. Tak dzieje się m.in. w Tanzanii, o czym alarmowała pracująca z dziećmi w Bukanga s. Rut Ciesielska. W dramatycznym apelu podkreśliła, że „jeśli nie znajdą się serca gotowe, by pomóc, dużo osób w Afryce umrze” (więcej o tym).
Pomoc Kościołowi w Potrzebie i współpracująca z nią Fundacja Przyjaciel Misji dostrzegają ogromne zagrożenie dla kontynentu. W odpowiedzi do Afryki udała się delegacja z Polski.
Misją Stowarzyszenia i Fundacji jest zobaczyć, jakie są problemy na miejscu, by zaradzić temu, co później może przynieść jeszcze większe cierpienie tych ludzi, czyli ślepej migracji niosącej olbrzymie ofiary zwłaszcza wśród najsłabszych
– wyjaśnia ks. Paweł Antosiak. Skład delegacji uzupełniają Michał Banach, pracujący w warszawskim biurze PKWP, i Nikodem Bała z Krakowa.
PKWP planuje w Afryce kilkudniowy pobyt. Rozpocznie go od Ugandy, gdzie w ostatnich latach realizowany był projekt budowy centrum edukacyjnego dla dzieci i młodzieży z obozu dla uchodźców w Bidibidi. „25 czerwca nastąpi konsekracja kościoła Niepokalanego Serca Maryi, ale też otwarcie centrum dla dzieci i młodzieży” – wyjaśnia pracujący na miejscu ks. Andrzej Dzida SVD. Werbista tłumaczy, że na co dzień opiekuje się uchodźcami z Sudanu Południowego, z czego ponad 200 tys. to osoby poniżej 18. roku życia.
U siebie w kraju te dzieci nie miały możliwości nauki. Zajęcia były przerywane konfliktami, nie było pensji dla nauczycieli, a najmłodszych wysyłano do pracy w polu
– podkreśla misjonarz.
Wybudowane dzięki Darczyńcom z Polski pierwsze centrum to szansa, by dzieci i młodzież mogły odrabiać lekcje i rozwijać swoje pasje. Nie mają takiej możliwości na co dzień, m.in. przez liczne obowiązki domowe. Chatki, w których mieszkają, w porze deszczowej często przeciekają. Silny upał również utrudnia odrabianie zadań domowych. Gdy zapada zmrok, nie ma dostępu do prądu. Te problemy może rozwiązać centrum edukacyjne. „Będzie prąd, bo zostaną wykorzystane baterie solarne. Z rynien ma spływać woda do cystern, by można było z niej skorzystać, gdy zawodzi studnia” – zaznacza o. Andrzej Dzida.
Centrum edukacyjne w Bidibidi, na co zwraca uwagę ks. Paweł Antosiak, już teraz jest nazywane „domem nadziei”. Mieszkańcy obozu odbierają budynek jako szansę, zwłaszcza dla najmłodszych. „Szansę na to, że jeżeli kiedyś powrócą do swojego kraju z jakimś wykształceniem, będą mogli budować swój kraj w pokoju” – dodaje.
Po Ugandzie przedstawiciele polskiej sekcji PKWP planują wizytę w Republice Środkowoafrykańskiej. Na miejscu pracuje ks. bp Mirosław Gucwa, ordynariusz diecezji Bouar, w której działa szkoła dla młodych mam chcących zarobić na życie swoje i swoich dzieci. Pomoc Kościołowi w Potrzebie we współpracy z diecezją kaliską zbierało środki na wyprawki dla kobiet. Inicjatywa umożliwia m.in. zakup maszyn do szycia, które pozwolą młodym mamom realizować zawód krawcowej po ukończeniu edukacji.
Wizytę w Afryce Stowarzyszenie planuje relacjonować na swojej stronie internetowej i w mediach społecznościowych.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
