Pod Aniołami

Na obecność franciszkanów w tym miejscu wskazują wezwanie i wystrój kościoła. Nad prezbiterium – zgodnie z franciszkańską tradycją – wisi kopia Krzyża z San Damiano w interpretacji Jerzego Skąpskiego. Z tej ikony sam Chrystus przemówił do św. Franciszka, wzywając Biedaczynę do naprawy Kościoła. Franciszek początkowo potraktował nakaz dosłownie i tak powstała Porcjunkula, maleńka kapliczka w Asyżu odbudowana rękami św. Franciszka, którą Biedaczyna poświęcił Królowej Aniołów. W XVI w. wokół Porcjunkuli wzniesiono Bazylikę Matki Bożej Anielskiej. Dała ona wezwanie krakowskiej prowincji franciszkanów – do której należy klasztor na Mokotowie – a pośrednio też świątyni parafialnej.

Franciszkanie na Mokotowie pojawili się zaraz po wojnie i zakupili kamienicę przy al. Niepodległości 52. – Przez cały okres międzywojenny bracia starali się wrócić do kościoła św. Antoniego na ul. Senatorskiej, który był pierwotną siedzibą zakonu w stolicy, a który utraciliśmy w czasach zaborów – opowiada o. Dezyderiusz Pol. – Te starania nie przyniosły efektów. Po wojnie zakon utracił placówkę we Lwowie, przy której działało niższe seminarium duchowne. Szkołę postanowiono odtworzyć w Warszawie i tak w 1948 r. powstało Antonianum – internat dla uczniów okolicznych gimnazjów zamierzających wstąpić do zakonu. Z początkiem lat 50. franciszkanie wydzierżawili dom Stowarzyszeniu „PAX”, które otworzyło w nim Liceum św. Augustyna.

Kamienica była też zalążkiem parafii – jeden z pokoi służył za kaplicę, najpierw prywatną, do celów zakonnych; z czasem oddaną ją do użytku świeckim. Od lat 60. czyniono starania o budowę kościoła. Władze komunistyczne długo nie dawały zgody, ponieważ osiedle na Wierzbnie było przeznaczone dla pracowników peerelowskich służb bezpieczeństwa. Dopiero w latach 80. franciszkanie, w zamian za kamienicę przy al. Niepodległości, otrzymali działkę przy ul. Modzelewskiego.

W roku 2000 prymas Józef Glemp konsekrował nowy kościół. – Wciąż jest jeszcze wiele jest do zrobienia – mówi proboszcz – ostatnio zakończyliśmy prace na placu przed kościołem. Nowe oświetlenie sprawia, że wygląda on imponująco także wieczorem. Myślę teraz o pomalowaniu wnętrza, ale to olbrzymia inwestycja, na którą nas na razie nie stać. Parafia nie jest bogata, a nasz kościół jest bardzo duży, co generuje dodatkowe koszty. Zimą msze odprawiamy w dolnym kościele, bo musimy oszczędzać na ogrzewaniu – wyznaje proboszcz.

Parafia liczy ok. 15 tys. mieszkańców; do kościoła przychodzi ok. jedna czwarta. Mieszkania na osiedlu są małe, większość wynajmują lokatorzy, którzy nie wiążą się na dłużej z parafią. Dużo jest dzieci, w okolicy działa aż sześć szkół. – Brakuje nam katechetów – mówi o. Prokopiuk i dodaje: – Od jakiegoś czasu, co jest bardzo budujące, rodzice sami przychodzą i proszą o katechezę w przedszkolach. Najmłodszych przyciągają także siostry franciszkanki Maryi Niepokalanej, które zajmują część budynków klasztornych. Prowadzą one wspólnotę Dzieci Maryi.

Przy parafii działa poradnia „Bednarska” Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich. – Często się zdarza, że pacjenci przychodzą do spowiedzi za radą terapeutów. Także my, kiedy widzimy taką potrzebę, to z konfesjonału odsyłamy do poradni – opowiada o. Prokopiuk. Klasztor sąsiaduje z Polskim Radiem, co skutkuje tym, że ojców często można posłuchać w programach redakcji katolickiej.

Życie parafii animują wspólnoty działające przy kościele. Parafialna Caritas w każdy wtorek rozdaje ubogim chleb. Formację rodzinną prowadzą Domowy Kościół i Ekipy Notre Dame. Wspólnota Żywego Różańca i Grupa Modlitewna o. Pio wspomagają parafię przez modlitwę. Bardzo aktywny jest również Franciszkański Zakon Świeckich, który włączą się m.in. w oprawę liturgiczną nabożeństw, np. w przygotowanie drogi krzyżowej, która w kościele odprawiana jest co piątek, przez cały rok.

– W wigilię wspomnienia świętego Franciszka, 3 października, tradycyjnie odprawiamy Transitus, czyli nabożeństwo z procesją światła upamiętniające śmierć naszego założyciela. Bierze w nim udział cała nasza Rodzina Franciszkańska. To bardzo piękna uroczystość, którą trzeba koniecznie zobaczyć – zachęca o. Prokopiuk. – A 5 października w naszym kościele wystąpi zespół „Mazowsze”. Już teraz wszystkich serdecznie zapraszam.