Chociaż jest jedną z najmniejszych parafii w diecezji warszawsko-praskiej, to ma dwa kościoły. Historia parafii bł. Karoliny Kózkówny w Białobrzegach wiąże się z czasami, kiedy w okolicy stacjonowały jednostki wojskowe.
W liczącej obecnie tysiąc mieszkańców parafii wciąż żywa jest pamięć o jej pierwszym proboszczu ks. mjr. Krzysztofie Krzesińskim, zmarłym w 2017 r. Wszystko zaczęło się od budowy domu katechetycznego na działce zakupionej przez ówczesnego proboszcza z Nieporętu ks. Czesława Bednarczyka. Wzniesiono mury, pokryto dach blachą ocynkowaną, założono instalację elektryczną. Kiedy nauka religii powróciła do szkół, prace budowlane przerwano. Tymczasem w 1991 r. do pomocy w duszpasterstwie w parafii garnizonowej w Legionowie został skierowany ks. Krzysztof Krzesiński, kapłan archidiecezji warszawskiej. W stopniu majora rezerwy podjął posługę m.in. w jednostce wojskowej w Białobrzegach, gdzie stacjonowało ponad tysiąc żołnierzy. W marcu 1993 r. w miejscowym klubie garnizonowym, w obecności około 30 wiernych, po raz pierwszy odprawił Mszę Świętą. Liczba uczestników kolejnych Eucharystii zwiększała się – nie tylko z rodzin wojskowych, ale także spośród okolicznych mieszkańców. W 1993 r. na mocy porozumienia biskupa warszawsko-praskiego Kazimierza Romaniuka i ordynariusza polowego Sławoja Leszka Głódzia budynek przeznaczony wcześniej na dom katechetyczny został przekształcony na świątynię dla wojska, rodzin wojskowych oraz okolicznych cywilnych mieszkańców. Poświęcili ją wspólnie 18 listopada 1993 r., we wspomnienie liturgiczne bł. Karoliny Kózkówny, bp Stanisław Kędziora i bp Głódź. Sześć lat później bp Romaniuk erygował w Białobrzegach parafię, wydzieloną z części parafii Nieporęt.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu drukowanym
Idziemy nr 47 (941), 19 listopada 2023r.
całość artykułu zostanie opublikowana na stronie po 25 listopada 2023
Co? Gdzie? Kiedy?
