Przychodzę, by służyć

Na uroczystość wprowadzenia nowego ordynariusza do katedry św. Floriana przybyło prawie 50 biskupów z nuncjuszem apostolskim w Polsce abp. Salvatorem Penacchiem, metropolitą warszawskim kard. Kazimierzem Nyczem, prymasem Polski abp. Wojciechem Polakiem i sekretarzem KEP bp. Arturem Mizińskim. Przybyło kilkuset kapłanów z obu warszawskich diecezji oraz diecezji ełckiej, także z rodzinnych stron bp. Kamińskiego. Przyjechał abp Marek Solczyński, nuncjusz apostolski w Tanzanii. Licznie przybyły osoby życia konsekrowanego. Obecni byli duchowni z sąsiadującej z katedrą praską cerkwi prawosławnej, byli też przedstawiciele władz z marszałkiem senatu Stanisławem Karczewskim i posłami oraz minister Adam Kwiatkowski reprezentujący prezydenta RP Andrzeja Dudę.

W drzwiach katedry nowego pasterza powitał bp Marek Solarczyk z proboszczem ks. prałatem Bogusławem Kowalskim. W prezbiterium do wszystkich przybyłych zwrócił się biskup senior abp Henryk Hoser SAC. – Przez niecałą dekadę niosłem nie bez obaw i rozterek ciężar odpowiedzialności za powierzony mi Kościół partykularny. Jeśli udało się wiele zadań wykonać, szereg celów osiągnąć, to dzięki modlitwie, współpracy, duchowi posłuszeństwa lojalnych osób, wspólnot, zespołów, w tym pracowników kurii – powiedział. – Ale stanowi to tylko część potrzeb i wyzwań obecnego czasu – dodał. Nowemu ordynariuszowi życzył posługi ufnej w Bożą moc i ludzkie wsparcie, asystencji Ducha Świętego oraz apostolskiej współpracy wiernych. – Proszę o unikanie moich błędów, za które tylko ja jestem odpowiedzialny – powiedział na zakończenie.

– Bp Romuald z Ełku przybył jakby do siebie. W Kościele warszawsko-praskim pracował przez lata po powstaniu diecezji, dzisiaj wypełnia nowe zadania, korzystając z dobra i mądrości złożonych w duchownych i wierzących świeckich – mówił abp Salvatore Penacchio przed odczytaniem bulli papieskiej ustanawiającej nowego biskupa diecezji warszawsko-praskiej. Abp Hoser przekazał swojemu następcy historyczny neogotycki pastorał arcybiskupów warszawskich z przełomu XIX i XX w. Posługiwali się nim wcześniej metropolita warszawski abp Wincenty Chościak-Popiel, prymas Polski kard. Aleksander Kakowski, a po II wojnie światowej biskupi pomocniczy archidiecezji warszawskiej, wśród których ostatnim był bp Zbigniew Kraszewski.

Obrzęd inauguracji zakończyło homagium. Wyrazy szacunku i uznania władzy nowego pasterza złożyli duchowni reprezentujący trzy stopnie święceń: bp Marek Solarczyk, ks. prał. Marek Doszko i diakon Marcin Bogat. Po nich przedstawiciele życia konsekrowanego: salezajnin ks. Edmund Modzelewski, loretanka s. Luiza, dziewica konsekrowana Izabela Pakulska, pobłogosławiona wdowa Wanda Rutka. Na końcu w imieniu wszystkich wiernych diecezji homagium złożyli Łukasz i Wanda Elsnerowie z dziećmi.

W homilii bp Kamiński, przypominając historyczną przeszłość diecezji, wskazywał na nowe wyzwania. – Życie tutejszego Kościoła wplecione jest w trudne dzieje ojczyzny. To także wyznacznik wielu działań duszpasterskich – podkreślił, przypominając zarazem, ze na terenie diecezji miały miejsce rzeź Pragi (1794), bitwa pod Olszynką Grochowską (1831) i Bitwa Warszawska (1920), upamiętnione świątyniami wotywnymi. Nawiązując do wizyty św. Jana Pawła II w Radzyminie, przypomniał, że papież nałożył na diecezję warszawsko-praską obowiązek szczególnej pamięci o roku 1920 i jego wydarzeniach. – Staramy się ten testament świętego papieża zachować i wypełnić – zapewnił bp Kamiński.