Sami swoi

W niedzielę 17 lipca w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na warszawskich Bielanach uroczysta Msza Święta otworzyła to wyjątkowe spotkanie. Homilię wygłosił kard. Kazimierz Nycz. Zwrócił się w niej przede wszystkim do tych młodych ludzi, którzy ze względu na swe polskie korzenie przyjechali do Warszawy z kilku kontynentów wcześniej, przed Światowymi Dniami Młodzieży. Głównym celem czterech dni kongresowych spotkań było zawiązanie „polonijnej” wspólnoty oraz wymiana kontaktów i doświadczeń młodych Polaków, aktywnych w swoich parafiach i niedzielnych polskich szkołach.

Bardzo mieszana parafia

– Już wcześniej planowałyśmy, żeby przyjechać na Światowe Dni Młodzieży – mówią nastolatki z Aten. – Na co dzień udzielamy się w naszej „polskiej” parafii, w której organizujemy różne wydarzenia. Dlatego siostra zaproponowała nam, żebyśmy reprezentowały grecką „młodą Polonię” na Światowym Kongresie Młodzieży Polonijnej.

Przyjechali z całego świata, nawet z tak odległych państw jak Stany Zjednoczone, Kanada czy Paragwaj. Jednak prawie połowa polonijnej młodzieży pochodzi ze Wschodu, przede wszystkim z Białorusi i Ukrainy, ale także z Azji Środkowej. Około pięćdziesięcioosobowe grupy przybyły z Niemiec, Anglii i Francji, a nieco mniejsze z Danii, Belgii, Węgier i Bułgarii. Wśród uczestników są zarówno Polacy z rodzin, które w ostatnich latach wyjechały za granicę, jak i osoby o polskich korzeniach, tak jak Maksym z Grodna i Swietłana z Werenowa na Białorusi. Obydwoje mają w Polsce rodziny i już kilkakrotnie odwiedzali bliskich ze Szczecina i Białegostoku. Tym razem nie uda im się spotkać, jednak podkreślają, że najważniejsze jest dla nich duchowe przygotowanie do Światowych Dni Młodzieży. – Przyjechaliśmy ze względu na spotkanie z papieżem Franciszkiem – przyznają zgodnie.

– Dla mnie ważne jest to, żeby się spotkać z Polakami, którzy działają w innych krajach przy parafiach – mówi Jolanta, która już od kilku lat mieszka i pracuje w Londynie. – W angielskiej parafii należę do Odnowy w Duchu Świętym. Natomiast w polskiej pomagam prowadzić sklepik z książkami. Jestem coraz bardziej przekonana, że Polacy mieszkający w Anglii szukają kontaktu z Polską właśnie poprzez książki – dodaje.

Wśród uczestników z Wielkiej Brytanii są również Jakub, Szymon i Szymek, którzy na co dzień studiują i pracują w Blackburn w północnej Anglii. Pierwszy z nich, student college’u, pokazuje bransoletkę z napisem „Ekstremalna Droga Krzyżowa”. Razem opowiadają o organizacji tego wydarzenia w swoim angielskim środowisku i jednocześnie podkreślają, że pomimo różnych reakcji otoczenia w tym roku Droga ta odbyła się już po raz szósty.

– Organizujemy pielgrzymki i prowadzimy zajęcia w grupach skrzatów, zuchów i harcerzy – mówi Jakub, wyliczając kolejne inicjatywy przy parafii. – Dodatkowo przygotowujemy różne wydarzenia patriotyczne, takie jak Dzień Żołnierzy Wyklętych. W tym roku robiliśmy też dużą imprezę Dnia Cichociemnych. Głównie staramy się kierować działania do Polonii, aktywizować tę część Polaków, która jest na obczyźnie. W ten sposób przyciągamy ludzi do Kościoła.

Większość uczestników Kongresu działa w Polskiej Misji Katolickiej przy parafiach w miejscach zamieszkania. W takim duszpasterstwie w Danii bierze udział Monika, uczennica szkoły średniej w Kopenhadze. W Polskiej Misji Katolickiej jest lektorem, a na Kongres przyjechała wraz z dwoma ministrantami z parafii. – Jest to parafia polsko-duńsko-angielska. Mamy Msze w trzech językach. W nabożeństwach uczestniczą Polacy, Duńczycy, osoby z Afryki, ale także Wietnamczycy czy Filipińczycy. Jesteśmy więc bardzo mieszaną wspólnotą – mówi Monika.