Słowo na Święta

Po dniach adwentowego oczekiwania, duchowego nasłuchiwania oto wybrzmiewa w naszych domach i świątyniach staropolska kolęda „Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony…, a Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”. Jej majestat sprawia, że zwracamy serca ku Jezusowi, który „wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje”.

Narodziny Bożego Dziecięcia niosą ze sobą głęboką radość i mocną nadzieję, że przez Jezusa Chrystusa dokona się odnowienie podobieństwa do Boga, złożone w człowieku w chwili stworzenia, mocą Ducha Świętego odnowione w każdym z nas w chwili chrztu i bierzmowania, umacniane i ożywiające duszę poprzez sakrament pojednania i każdą Eucharystię, każdą przyjętą Komunię Świętą. Święty Jan od Krzyża zachęca nas, abyśmy zwrócili oczy na Jezusa, gdyż to właśnie w Nim Ojciec złożył pełnię objawienia. Odnajdziemy w Nim o wiele więcej niż tylko to, czego pragniemy i o co prosimy.

Serce podpowiada, aby doznawszy ubogacenia, pokrzepienia ducha, umocnienia wiary i miłości, napełnienia Bożą łaską i radością dzielić się tymi darami z innymi. Tak właśnie pragnę uczynić, kierując słowa serdecznych życzeń i pozdrowień do całej Wspólnoty naszej Diecezji i Gości. Wyjątkowymi adresatami moich i Waszych życzeń niech będą najmłodsi, dzieci, dla których Dzieciątko Jezus jest szczególnym Patronem i Przyjacielem.

Najpierw jednak pragnę podziękować za wszelkie dobro, które każdy z Was czyni dla drugiego człowieka. To właśnie codzienna troska o każdy okruch dobra i miłości – by zostały podjęte, by ich nie zaniechano – sprawia, że wszyscy z nadzieją spoglądamy w przyszłość.

Kierując do Was, Czcigodni, te życzenia, proszę Nowonarodzonego, aby obdarzył nas wszystkich łaską zwrócenia serc do Boga i wsłuchiwania się w Jego Słowo. Niech to adwentowe wyciszenie nadal trwa i umacnia się. Przychodzący na świat Zbawiciel pragnie narodzenia się w naszych sercach, w naszych domach, w tych wszystkich wspólnotach, w których na co dzień przebywamy; pragnie, byśmy umocnieni Nim, umacniali innych. Tak bardzo potrzebny jest dzisiaj każdy z Was, aby przepełniony wiarą, mocny miłością, ufny pokładaną w Nim nadzieją, był odnowicielem Rodziny, Narodu i Kościoła.

W jedności serc prośmy Nowonarodzonego: „Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą. Dom nasz i majętność całą, i wszystkie wioski z miastami. – A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”.
Z darem modlitwy i pasterskim błogosławieństwem

+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski