28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Sto lat Konferencji Episkopatu

Ocena: 5
2499

Kościół w Polsce zawsze stał po stronie narodu, którego głosem wielokrotnie przemawiał. Równolegle z odzyskaną niepodległością zorganizował strukturę Konferencji Episkopatu Polski.

fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Najstarsza konferencja episkopatu na świecie powstała w Belgii. W Malines, prymasowskiej stolicy tego kraju, pierwsza konferencja biskupów odbyła się 16 listopada 1830 r. Za biskupami z Belgii poszli biskupi niemieccy (1848), a następnie innych krajów. W Polsce, gdy powstał urząd prymasa Polski (1417) wokół niego gromadzili się biskupi, często na konsultację, chociaż w sensie formalnym nie była to konferencja episkopatu. Prawo kościelne nie przewidywało wówczas takiego gremium.

 

Collegium episcoporum

W drugiej połowie XVIII w. biskupi trzech obrządków ówczesnej Rzeczypospolitej – łacińskiego, unickiego i ormiańskiego – zaczęli spotykać się w celu wymiany doświadczeń w ramach tradycji zwanej Collegium episcoporum. W okresie niewoli narodowej biskupi byli bardzo skrupulatnie kontrolowani i nie było możliwości spotkań z tymi, którzy zarządzali biskupstwami w innym zaborze.

Sytuacja zaczęła zmieniać się w czasie I wojny światowej, gdy biskupi ze wszystkich zaborów opowiedzieli się po stronie niepodległościowej, integracji społeczeństwa i odbudowy przyszłych struktur państwa polskiego – i zaczęli tworzyć organizacje niosące pomoc ofiarom wojny. Kardynałowie Edmund Dalbor i Aleksander Kakowski tworzyli w podległych sobie diecezjach związki Caritas, a abp Adam Stefan Sapieha utworzył Książęco-Biskupi Komitet dla Dotkniętych Klęską Wojny. W sierpniu 1915 r. biskupi polscy z trzech zaborów wystosowali apel do biskupów z całego świata o pomoc materialną i moralną dla Polski. Stolica Apostolska odpowiedziała, przekazując Polsce 25 tys. lirów.

Pierwsze nieformalne spotkanie biskupów ze wszystkich zaborów odbyło się w połowie marca 1917 r. z okazji stulecia metropolii warszawskiej. Zaprosił ich prymas Królestwa Polskiego abp Kakowski. Rok później, gdy Polska stała się – po 123 latach – znowu niepodległa, w niedzielę 17 listopada 1918 r. biskupi zarządzili, aby w każdej świątyni odśpiewano dziękczynne Te Deum

W wolnej Polsce pierwsze – już oficjalne – posiedzenie Konferencji Episkopatu Polski odbyło się w Warszawie w dniach 10-12 grudnia 1918 r. Przewodniczył mu abp Achille Ratti, ówczesny nuncjusz papieski, który w 1922 r. zostanie papieżem Piusem XI. Od tamtej pory prowadzona jest numeracja spotkań zaznaczona na – odczytywanych także w kościołach – komunikatach.

Do 1939 r. biskupi polscy zbierali się 38. razy na posiedzeniach plenarnych. Pierwszym przewodniczącym Konferencji był kard. Dalbor (1919-1926). Po nim funkcję tę objął kard. August Hlond. Podczas okupacji hitlerowskiej konferencje nie odbywały się, a jedynie abp Adam Sapieha kilka razy omawiał z biskupami sąsiednich diecezji najpilniejsze sprawy kościelne i społeczne.

Po II wojnie światowej episkopat – pod przewodnictwem abp. Sapiehy – zebrał się po raz pierwszy na Jasnej Górze 26 i 27 czerwca 1945 r. Kiedy do Polski powrócił kard. Hlond, zaczął przewodniczyć obradom plenarnym. To kard. Hlond – na mocy specjalnych uprawnień nadanych mu przez papieża – mógł ustanowić tymczasową administrację kościelną na ziemiach północnych i zachodnich.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Dziennikarz tygodnika "Idziemy"

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter