W Łomiankach-Burakowie funkcjonuje jedyna w Polsce parafia pod wezwaniem bł. Marceliny Darowskiej. Na jej pogrzebie abp Józef Teodorowicz powiedział: „nie tylko wpatrywała się w Chrystusa. On w niej żył i przez nią działał”.
Proboszcz parafii bł. Marceliny Darowskiej w Łomiankach ks. Jerzy Wikieł opowiada, że każdego piątego dnia miesiąca odprawiane jest nabożeństwo z litanią do błogosławionej. Jej sylwetkę duchowny przypomina podczas Mszy świętych z nowenną. Założona została księga próśb i podziękowań za wstawiennictwem błogosławionej, które są odczytywane w kościele. – Parafianie wpisują różnorodne intencje, zapełniony został już jeden stukartkowy zeszyt formatu A4, dwa miesiące temu założyłem następny – mówi ksiądz proboszcz.
ORĘDOWNICZKA RODZIN
Parafianie wierzą, że bł. Marcelina ochrania przed potencjalnymi zagrożeniami, chorobami i kryzysami rodzinnymi. Jest szczególną orędowniczką rodzin i młodych małżeństw, które starają się o poczęcie dziecka. W bocznym ołtarzu znajduje się relikwiarz i obraz niepokalanki. – Zwracamy się do naszej wspomożycielki wprost, nazywając ją „Matką Marceliną” – przyznaje ks. Jerzy. Przy relikwiach umieszczony jest obraz patronki parafii autorstwa prof. Jerzego Nowosielskiego, byłego dziekana Wydziału Renowacji i Konserwacji Zabytków ASP w Warszawie. – Większość obecnych wizerunków przedstawia Matkę Marcelinę w sędziwym wieku, w okularach. Natomiast na obrazie w łomiankowskiej świątyni została odmłodzona – zauważa ks. Wikieł.
W parafii działają cztery koła różańcowe, w tym jedno pod wezwaniem bł. Matki Marceliny, rodzice modlą się w nim szczególnie za dzieci. Od kilku lat formuje się parafialna Grupa Rodzin. Podczas spotkań małżeństwa przygotowują tematy do rozważań opartych na błogosławieństwach ewangelicznych i nauczaniu św. Jana Pawła II.
AKTYWNI W SYNODZIE
Wierni są żywo zainteresowani spotkaniami grupy synodalnej, została przygotowana ankieta, która była dostępna w wersji papierowej i elektronicznej. – Rozdaliśmy kilkaset formularzy, a powróciło około 80. Pytania obejmowały najważniejsze kwestie życia parafialnego. Kwestionariusz pozostawiał miejsce na obiektywną ocenę działalności parafii. Jesteśmy w trakcie opracowywania wyników i zebrania końcowych wniosków. Wsłuchujemy się we wszystkie głosy, również krytyczne. Zastanawiamy się, jak scalić wspólnotę parafialną po pandemii – opisuje proboszcz. Spotkania synodalne pokazały, że parafianie chcą mieć większe poczucie sprawczości i odpowiedzialności za parafię. Wiernym zależy na stałym zaangażowaniu w posługę liturgiczną w czasie Mszy świętych i nabożeństw. Osoby starsze chciałyby, aby Eucharystie odbywały się w godzinach południowych. Dla seniorów istotnym problemem jest dotarcie do kościoła w sezonie jesienno-zimowym. Ksiądz proboszcz z parafianami szukają pomysłu, jak zaaktywizować młodzież. Zadanie jest utrudnione przez brak szkoły w Burakowie, której obecność naturalnie stwarzałaby możliwość formacji młodych osób.
PARAFIANIN, CZYLI KTO?
Do parafii należy ok. 1300 osób. Przeważają osoby starsze. Osiedle Buraków jest pełne paradoksów: z jednej strony będzie obchodziło w tym roku sześćsetlecie istnienia, a z drugiej strony parafia liczy tylko 27 lat. Buraków graniczy z Warszawą, a mimo to wyczuwa się lokalny klimat małej miejscowości. Rodziny parafian znają się od pokoleń. Po niedzielnych Eucharystiach wierni zostają, aby jeszcze chwilę ze sobą porozmawiać. Od blisko 80 lat przedszkole prowadzą tu siostry niepokalanki. Większość mieszkańców parafii uczęszczała do placówki sióstr. Nasiąkli nauczaniem Matki Marceliny i są zakorzenieni w duchowości niepokalanek. – Troje moich dzieci uczęszczało do przedszkola sióstr, za co jestem im bardzo wdzięczna – wyjaśnia Agnieszka Szczurek.
Siostry od początku działania przedszkola kładły silny akcent na wychowanie patriotyczne. Zapewne jest to jeden z powodów wysokiej świadomości narodowej u parafian. Obchody świąt narodowych są w Burakowie uroczyście celebrowane. W kościele parafialnym znajdują się tablice pamiątkowe poświęcone mieszkańcom, którzy zginęli w czasie wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej. Parafia wraz z Centrum Kultury w Łomiankach organizuje w czasie świąt narodowych wieczory słowno-muzyczne i wspólne śpiewanie pieśni patriotycznych. Tradycją, wstrzymaną przez pandemię, była też organizacja ulicznego poloneza w rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, 11 listopada. – Jesteśmy parafią zawieszoną między tradycją a nowoczesnością – puentuje pani Agnieszka.
Co? Gdzie? Kiedy?
