Historia tego miejsca jest bardzo ciekawa. Parafię Świętej Trójcy utworzono z części parafii w Błędowie w początkach XVII wieku. Posługę duszpasterską pełnili tutaj karmelici trzewiczkowi, a także przejściowo siostry brygidki, które po przeniesieniu się do Warszawy osiadły na terenach, które nazwały Nowolipiem i Nowolipkami. Część karmelitów w 1640 roku opuściła Lipie, przenosząc się również do Warszawy i dając początek klasztorowi i kościołowi na Lesznie (dziś jest to tzw. „kościół przesuwany”). Reszta konwentu pozostała w Lipiu i zarządzała kościołem parafialnym do czasu carskiej kasaty w 1864 r.
Nawet po odejściu karmelitów w Lipiu w szczególny sposób czczono Matkę Bożą Szkaplerzną. Niestety, I wojna światowa nie oszczędziła Lipia i kościoła. Wycofujące się wojska carskie spaliły świątynię, zrujnowały przylegający do niej klasztor, zostawiając zgliszcza i gruzy. Spalił się także obraz Matki Bożej. Kościół z trudem odbudowano, a wizerunek zastąpiono innym, nieprzypominającym oryginału. Umieszczono go w miejscu spalonego ołtarza głównego.
Po latach odnaleziono w warszawskim Instytucie Sztuki fotografie wykonane w Lipiu w 1915 r., a będące dokumentacją zniszczeń wojennych. Wśród fotografii była jedna, przedstawiająca spaloną, metalową sukienkę z cudownego obrazu Matki Bożej.
Ówczesny proboszcz, ks. Kazimierz Lipiak, miał zamiar odtworzyć wizerunek, jednak przeszkodziła mu śmiertelna choroba. A potem, za namową ks. Kądzieli, myśl o odtworzeniu powziął ks. Ewaryst Tomasiewicz.
Było to trudne zadanie. Niestety, nie zachowała się żadna fotografia obrazu ani w Instytucie Sztuki, ani w archiwum parafialnym, ani u żadnego z parafian.
Nie pomogła też fotografia bardzo zdeformowanej spalonej sukienki z obrazu. Dlatego należało pójść zupełnie innym tropem. Karmelici, gdy przenosili się w 1640 r. z Lipia do Warszawy, postarali się o to, by w swoim warszawskim kościele powtórzyć powszechnie znany w ich zakonie obraz z Białynicz na Białorusi i czcić Maryję w tym wizerunku jako „Panią na Lesznie”. Dlatego przy odtwarzaniu obrazu do Lipia posłużono się tym samym wzorem ikonograficznym i nazwano Matkę Bożą „Panią na Lipiu”.
Madonna z obrazu patrzy badawczym wzrokiem i delikatnym uśmiechem skłania do modlitwy. Koronują Ją aniołowie, troskliwie obejmuje swojego Syna, który podnosi rękę do błogosławieństwa. Dzieciątko ubrane jest w czerwoną szatę, co symbolizuję późniejsze męczeństwo Mesjasza. Wpatruje się w Maryję, co ma wskazywać, że do Boga idziemy właśnie poprzez Matkę Bożą. – Ideą tego wizerunku jest pokazanie, że Maryja jest najlepszą pośredniczką u Boga, że swoją macierzyńską opieką chce objąć każdego człowieka.
Obraz nie jest przeznaczony do głównego ołtarza, umieszczono go w feretronie, czyli obrazie do noszenia w procesji. Matka Boża jest w ten sposób bliżej ludzi, którzy chcieliby Ją mieć „na wyciągnięcie ręki”, oczu i serca. Dzieło wykonała Małgorzata Nowalińska z ASP w Krakowie. Poświęcenia obrazu dokonał ks. prałat Wiesław Kądziela 15 czerwca 2014 r.
– Choć nasz kościół jest pod wezwaniem Świętej Trójcy, to odpusty obchodzimy również w święta maryjne – 16 lipca i 15 sierpnia. Mam nadzieję, że pojawienie się wizerunku „Pani na Lipiu” przyczyni się do jeszcze głębszego zaufania ludzi Bogu i Matce Bożej – zakłada ks. proboszcz.
 | Ewelina Steczkowska |
Co? Gdzie? Kiedy?
