W służbie misjom pod znakiem św. Krzysztofa

NIESIEMY CHRYSTUSA

Od początku hasłem MIVA Polska jest: „Niesiemy Chrystusa”. O czym mówi to motto? Przede wszystkim kojarzy się od razu z postacią św. Krzysztofa, którego imię po grecku oznacza właśnie „niosącego Chrystusa”. W ikonografii przedstawia się go brodzącego przez wodę i niosącego na swoich barkach Dziecię Jezus. Motto MIVA wskazuje na istotę misji, na trud i wysiłek podejmowany na rzecz ewangelizacji świata. Misjonarz zawsze jest świadom, że Jezus Chrystus stanowi centrum całej jego działalności. Wyrusza on do ludzi, wychodzi im na spotkanie, nie trwa w bezczynności, nie czeka, aż ludzie przyjdą do niego. Nie zatrzymuje się na tym, co już jest, ale idzie z Ewangelią ciągle dalej. Stąd też jest człowiekiem w drodze. Pokonuje duże odległości, aby docierać do ludzi.

Motto MIVA jest też zaproszeniem i zachętą do włączenia się w pomoc duchową i materialną na rzecz misji. Papież Jan Paweł II w czasie Narodowej Pielgrzymki do Rzymu 6 lipca 2000 r., zachęcając Polaków do wspierania misji, powiedział: „Wielkie jest bogactwo duchowe i wielkie są możliwości Kościoła w Polsce. Trzeba z tego skarbca zaczerpnąć, aby skutecznie wspomagać bratnie Kościoły w Afryce, Ameryce, Azji, a także w samej Europie”.

NA LĄDZIE, WODZIE I W POWIETRZU

Potrzeby misjonarzy dotyczą miejsc o różnym położeniu geograficznym i w związku z tym różnych kategorii środków transportu. Zdecydowana większość potrzebuje środków lądowych, mniej wodnych, a bardzo niewiele powietrznych. W całej historii MIVA Polska został zrealizowany jeden projekt na transport powietrzny – motolotnia dla misjonarza w Ekwadorze. W 2019 r. dzięki funduszom zebranym przez diecezje i parafie oraz od indywidualnych ofiarodawców MIVA Polska przekazała pomoc w wysokości ponad 750 tys. euro na 297 różnych pojazdów: 58 samochodów (terenowych i osobowych) do misji na wszystkich kontynentach, trzy busy (do Kazachstanu), jeden ambulans (do Burundi), 31 motocykli, jeden quad, jedną łódź motorową (do Zambii) i trzy silniki do łodzi (do Papui – Nowej Gwinei). Pojazdy te służą nie tylko celom wprost ewangelizacyjnym, ale także medycznym, charytatywnym czy edukacyjnym. Istnieją oprócz tego kategorie dla szczególnych grup. Najpierw są to katechiści misyjni – lokalni świeccy współpracownicy misjonarzy. Dla nich MIVA Polska przekazała 155 rowerów (i motorowerów). Misjonarzom i misjonarkom mającym pod swoją opieką osoby niepełnosprawne zostały ofiarowane dwie autoriksze i 42 wózki inwalidzkie. W obecnej sytuacji pandemii środki transportu w rękach misjonarzy to ratunek dla wielu. Liczni misjonarze i misjonarki, nie bacząc na niebezpieczeństwo zarażenia, dostarczają potrzebującym paczki z żywnością czy niezbędne leki.

NAWET ZWIERZĘTA POCIĄGOWE

Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej w Senegalu mają trzy misje. Jedna z nich w wiosce Sandaria (110 km od Dakaru) powstała zaledwie kilka lat temu. Siostry założyły tam szkołę i przedszkole. Jednym z problemów, z jakimi borykają się siostry, jest brak transportu. Dzieci muszą daleko wędrować do szkoły. Dzięki pomocy MIVA w ciągu ostatniego roku zostały zakupione cztery konie i wozy, dzięki czemu najmłodsze dzieci nie muszą iść pieszo 10-12 km w jedną stronę. Konie w międzyczasie służą do realizacji projektów rolniczych.

MOTO-TACZKA W MISJI MAŁYCH BRACI OD JEZUSA

Na południu Algierii w krainie Tuaregów żyje wspólnota Małych Braci od Jezusa. W tej wspólnocie jest polski misjonarz brat Zbigniew. Ich misja to pustelnia w Assekraem, założona przez błogosławionego (a niedługo świętego) Karola de Foucauld. Placówka bez prądu i bieżącej wody znajduje się na płaskowyżu na wysokości 2700 m n.p.m. Jest to miejsce modlitwy i adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Bracia przyjmują gości na rekolekcje i dni skupienia, ale też pomagają Tuaregom koczującym z okolicy – swoim sąsiadom. Nie ma bezpośredniego dojazdu samochodowego do misji – pustelni. Trzeba wszystko wnosić na górę na plecach lub z pomocą taczki. Zwykła taczka, przy dość dużych różnicach wysokości, nie jest rozwiązaniem. „Zbawienna jest dla nas taczka z napędem (moto-taczka) zakupiona z pomocą MIVA – pisze br. Zbigniew. – Wozimy nią skrzynie z żywnością, butle z gazem, czasami z przełęczy bagaże rekolekcjonistów, cement i kamienie, gdy remontujemy budynki”.

MISJE Z PRZYŚPIESZENIEM KROKU

Misyjny entuzjazm, którego odnowienia pragnął papież Franciszek poprzez obchody Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego w ubiegłym roku, wraz z wykorzystaniem możliwych środków jest ciągle potrzebny, aby dzieło misyjne mogło się rozwijać i kwitnąć. Aktualne pozostaje ponaglenie św. Jana Pawła II, który w liście apostolskim Novo millenio inuente (58) napisał: „Przemierzając drogi świata na początku nowego stulecia, musimy przyspieszyć kroku”.

Dla MIVA Polska, która służy misjom, to przyśpieszenie kroku oznacza wyposażenie misjonarzy w środki transportu, aby sprawnie mogli docierać do ludzi i prowadzić dzieło głoszenia Ewangelii.

Aby zdobyć potrzebne fundusze na zakup pojazdów, MIVA Polska prowadzi w całej Polsce Akcję św. Krzysztof. Zwraca się w niej z prośbą, aby „podarować 1 grosz za 1 kilometr bezpiecznej jazdy na środki transportu dla misjonarzy”. W parafiach akcja jest połączona z poświęceniem pojazdów i modlitwą za kierowców. Każdy, kto korzysta ze środków transportu, może wziąć w niej udział.

„Dzięki Wam, Kochani, możemy kontynuować naszą pracę. Wszyscy wiemy, że sama dobra wola nie wystarczy do zaistnienia czegoś. Przez Waszą ofiarę włączacie się w naszą misyjną pracę, bo dajecie nam narzędzia, dzięki którym możemy docierać do potrzebujących z tym wszystkim co może zmienić ich życie na lepsze, albo chociaż nieco ulżyć w ich trudnej codzienności” – pisze jeden z misjonarzy w podziękowaniu za samochód od MIVA.