Więcej dobra

Został on teraz laureatem nagrody im. ks. Romana Indrzejczyka, która tam właśnie – wśród macierzystej wspólnoty – została mu 6 marca wręczona. Uroczystość była formalnie mała i skromna, ale tak naprawdę ważna i pełna bogactwa, którego oczywiście nie da się zmierzyć. I nie ma w tym dziennikarskiego patosu, choć słowa są wielkie.

Najpierw więc patron kaplicy, czyli św. Grzegorz Peradze (1899-1942), gruziński duchowny, duszpasterz gruzińskiej parafii św. Nina w Paryżu, od 1933 r. zastępca profesora patrologii w Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego. Współczesny student niewiele niestety na ten temat wie i żyje raczej w przekonaniu, że jego Alma Mater na pewno nie miała i nie ma nic wspólnego z religią. Po wybuchu wojny Peradze nie skorzystał z możliwości wyjazdu, wspierał ściganych Żydów i swojego internowanego metropolitę Dionizego (Waledyńskiego); aresztowany przez Niemców zginął w KL Auschwitz śmiercią męczeńską, ratując innego więźnia. Został kanonizowany przez Gruziński Kościół Prawosławny w 1995 r. Jego życie skrupulatnie odtworzył i opisał właśnie ks. Henryk Paprocki.

Ksiądz Paprocki prowadzi też, jak wielu duchownych, działalność edukacyjną i z tego powodu jest szefem Redakcji Ekumenicznej TVP. Zatroszczył się, by w ramach tej redakcji pokazywane były też programy z życia wspólnoty żydowskiej w Polsce, co realizuje z ekipą telewizji łódzkiej. Więcej jeszcze, od pewnego czasu – razem z rabinem Symchą Kellerem z Łodzi i Andrzejem Saramowiczem, nauczycielem islamu – we współpracy z łódzką redaktorką Małgorzatą Burzyńską-Keller przybliża widzom wiedzę o tych trzech religiach.

– Bóg Abrahama jest także moim Bogiem – powiedział ks. Paprocki. – Dochodzą do redakcji ekumenicznej miłe sygnały od telewidzów, którzy piszą czy mówią, ile się dowiedzieli z tych programów – powiedział, dziękując za nagrodę im. ks. Romana Indrzejczyka. Została ona ustanowiona przez Polską Radę Chrześcijan i Żydów dla duchownych chrześcijańskich, aby upamiętnić osobę i dzieło tego niezwykłego kapłana, który jako kapelan Prezydenta RP zginął w katastrofie smoleńskiej.

I głównie za działalność edukacyjną otrzymał ją ks. Henryk Paprocki, choć przecież w dialogu chrześcijańsko-żydowskim – za zgodą i z błogosławieństwem swego metropolity Bazylego, jak podkreślił – uczestniczył już ponad ćwierć wieku temu. A patrona nagrody bardzo dobrze znał.

– Był niezwykle otwarty na każdego człowieka i miał niezwykły dar: potrafił wspaniale prostować różne zawiłe ludzkie ścieżki, a kilkakrotnie uczestniczyłem w tym prostowaniu – powiedział ks. Henryk.

Ksiądz Roman Indrzejczyk powtarzał: „Pozwólcie mi wierzyć, że ludzie są dobrzy i że świat miłości, dobra i pokoju jest ciągle możliwy, jest do osiągnięcia”. I tego się trzymajmy.

Barbara Sułek-Kowalska Idziemy nr 11 (545), 13 marca 2016 r.