Z kardynałem Jorge Bergoglio SJ rozmawiają Sergio Rubín i Francesca Ambrogetti. Ich wywiad-rzeka nosi tytuł „Jezuita. Rozmowy z kardynałem Jorge Bergoglio SJ”
Jestem ogromnie wdzięczny mojemu ojcu za to, że wysłał mnie do pracy. Praca była jedną z rzeczy, które najlepiej mi w życiu zrobiły i szczególnie w laboratorium poznałem blaski i cienie każdego ludzkiego zajęcia (…). Miałem tam niezwykłą kierowniczkę, Esther Balestrino de Careaga, Paragwajkę, sympatyzującą z komunizmem, która wiele lat później, podczas ostatniej dyktatury, przeżyła porwanie córki i zięcia, a potem sama została porwana (…) i zamordowana. Obecnie jest pochowana w kościele Świętego Krzyża. Bardzo ją lubiłem. (…) Ukazała mi powagę pracy. Naprawdę dużo zawdzięczam tej wielkiej kobiecie.
POWOŁANIE
[Kiedy miał około 17 lat, dwudziestego pierwszego września (dzień obchodzony przez młodzież w Argentynie jako Dzień Ucznia), przygotowywał się do świętowania z kolegami. Jednak postanowił rozpocząć dzień od wizyty w swojej parafii. Kiedy tam przyszedł, spotkał kapłana, którego nie znał i u którego wyczuł potężną duchowość, więc postanowił się u niego wyspowiadać].Podczas tej spowiedzi przydarzyło mi się coś dziwnego, nie wiem, co to było, ale zmieniło moje życie, powiedziałbym, że wzięło mnie z zaskoczenia.
[Ponad pół wieku później interpretuje to w następujący sposób]:
Była to niespodzianka, zdumienie spotkaniem. Zdałem sobie sprawę, że na mnie czekają. To właśnie jest doświadczenie religijne: zdumienie spotkaniem z kimś, kto na ciebie czeka. Od owej chwili według mnie to Bóg uprzedza człowieka. Człowiek szuka Boga, ale Bóg szuka człowieka wcześniej. Człowiek chce znaleźć Boga, ale Bóg znajduje nas pierwszy.
Najpierw powiedziałem o tym mojemu ojcu i bardzo mu się to spodobało. Jednak reakcja mojej matki była inna. Nie da się ukryć, że staruszka się wściekła.
NOWA EWANGELIZACJA
Kościół, jako że przybywa z epoki, w której model kulturowy mu sprzyjał, przyzwyczaił się do tego, że jego instytucje były przygotowane i otwarte dla tego, kto przychodził, dla tego, kto nas poszukiwał. Działało to w społeczności zewangelizowanej. Jednak w obecnej sytuacji Kościół musi przeobrazić swoje struktury i metody duszpasterskie, ukierunkowując je w taki sposób, żeby nabrały charakteru misyjnego. Nie możemy zachowywać się biernie, oczekując na «klienta», czyli parafianina, tylko musimy posiadać struktury, aby udawać się tam, gdzie nas potrzebują, tam, gdzie są ludzie, tam, gdzie ludzie, pomimo takiej chęci, nie przyjdą do przestarzałych struktur i form, nieodpowiadających ich oczekiwaniom ani ich wrażliwości. Musimy się przyjrzeć, z wielką kreatywnością, jak wchodzimy we wszystkie środowiska społeczeństwa, sprawiając, że parafie i inne instytucje wyjdą do tych środowisk. Należy zrewidować wewnętrzne życie Kościoła, żeby wyjść ku ludowi wiernemu Bogu. Duszpasterskie nawrócenie wzywa nas, aby przejść od Kościoła «regulującego wiarę» do Kościoła «przekazującego i ułatwiającego wiarę».Co powiedziałby Ksiądz Kardynał rozwiedzionym żyjącym w nowym związku?
Niech integrują się ze wspólnotą parafialną, niech tam pracują, ponieważ mogą zająć się pewnymi sprawami w parafii. Niech starają się być częścią duchowej wspólnoty, tak jak radzą dokumenty papieskie i Magisterium Kościoła. Papież podkreślił, że Kościół towarzyszy im w tej sytuacji. To prawda, że niektórych boli fakt, że nie mogą przystępować do Komunii świętej. W takim przypadku trzeba im dobrze wyjaśnić całą kwestię. Istnieją przypadki, w których okazuje się to skomplikowane. Jest to wyjaśnienie teologiczne, bardzo dobrze przedstawiane przez niektórych kapłanów, dzięki czemu ludzie je rozumieją.
Co? Gdzie? Kiedy?
