Zmarł abp Pylak - najstarszy polski biskup

Abp Bolesław Pylak urodził się 20 sierpnia 1921 r. w Łopienniku Górnym. Podczas II wojny światowej pracował w Urzędzie Gminy w swojej rodzinnej miejscowości, jednocześnie utrzymując kontakty z polskim podziemiem niepodległościowym. W 1941 r. wstąpił w szeregi Batalionów Chłopskich, otrzymując pseudonim „Kalina”. Po uzyskanej konspiracyjnie maturze w 1943 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Rok później rozpoczął studia teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

29 czerwca 1948 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Stefana Wyszyńskiego, późniejszego Prymasa Polski. W latach 1948–1949 pracował jako wikariusz w parafii św. Jana Chrzciciela w Nałęczowie i prefekt tamtejszych szkół. Następnie w latach 1950–1951 był duszpasterzem w parafiach Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kłodnicy i Wszystkich Świętych w Depułtyczach. W 1959 r. został kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej w Lublinie.

W latach 1949–1953 odbył studia specjalistyczne na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Ukończył je ze stopniem doktora teologii dogmatycznej na podstawie pracy „Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa. Projekt Konstytucji dogmatycznej na Soborze Watykańskim”.

W 1952 r. został zatrudniony w Katedrze Dogmatyki na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, równocześnie zostając wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. W latach 1958–1966 sprawował urząd wicerektora tego seminarium. W 1978 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1987 r. profesorem zwyczajnym teologii. Pracę na uniwersytecie zakończył w roku 1994.

14 marca 1966 r. Paweł VI mianował ks. prof. Pylaka biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej; sakry udzielił mu 29 maja tegoż roku w katedrze lubelskiej miejscowy biskup Piotr Kałwa, a współkonsekratorami byli biskupi: przemyski Ignacy Tokarczuk i pomocniczy lubelski Jan Mazur. Za hasło przewodnie swojego posługiwania wybrał słowa: „In Te Domine speravi” (Tobie, Panie, zaufałem), zaczerpnięte z hymnu „Te Deum”. W swej diecezji, bp Pylak pełnił szereg ważnych funkcji, był m.in. wikariuszem generalnym (1966-74 r.) i kapitulnym. 9 czerwca 1975 r. został mianowany biskupem diecezjalnym lubelskim, a ingres do katedry odbył 20 lipca tegoż roku. Z racji urzędu, został równocześnie Wielkim Kanclerzem KUL.

Gdy w wyniku reformy administracyjnej Kościoła w Polsce św. Jan Paweł II podniósł 25 maja 1992 r. diecezję lubelską do rangi archidiecezji i ustanowił metropolię lubelską, bp Pylak został jej pierwszym arcybiskupem-metropolitą. 29 czerwca 1992 r. w Bazylice św. Piotra w Rzymie przyjął z rąk Ojca Świętego paliusz metropolity.

14 czerwca 1997 r., mając prawie 76 lat, ustąpił ze swego urzędu, równocześnie przestał być członkiem Konferencji Episkopatu Polski. Wcześniej w jej łonie był m.in. członkiem Rady Głównej KEP oraz szeregu rad i komisji.

Zmarł 6 czerwca 2019 r. w swoim mieszkaniu w Domu Księdza Seniora w Lublinie w wieku 97 lat. Przeżył 74 lata kapłaństwa i 53 lata biskupstwa.