Znak opatrzności

W homilii bp Kamiński powiedział, że poświęcenie świątyni na pierwszy rzut oka wygląda na zwieńczenie wielkiej sprawy, tymczasem to dopiero początek. – Chrystus uczy nas, co jest pragnieniem Ojca: „Świętymi bądźcie, bo i Ja jestem Święty”. Tego wymagajmy od tego kościoła i wszystkich, którzy się tutaj gromadzą. Mamy z niego wychodzić posileni, mądrzejsi; po to jest konfesjonał, słuchanie Słowa Bożego – nauczał ordynariusz warszawsko-praski.

Specjalnie dla czytelników tygodnika „Idziemy” bp Kamiński podzielił się refleksją, czym dla niego jest poświęcenie świątyni. – Loretto znam prawie od 40 lat, byłem świadkiem jego rozwoju, wiele razy uczestniczyłem tu w większych oraz mniejszych uroczystościach. To, co się dokonało dzięki budowie tej świątyni, jest znakiem szczególnej opatrzności Bożej. To miejsce ma znaczenie dla Kościoła warszawskiego i całego Mazowsza – stwierdził.

W 1928 r. założyciel Zgromadzenia Sióstr Loretanek, bł. ks. Ignacy Kłopotowski, zakupił majątki Zenówka i Osówka nieopodal Wyszkowa, nadając im nową nazwę: „Loretto”. Następnie sprowadził na ten teren, o powierzchni 120 hektarów, siostry z założonego przez siebie w 1920 r. Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej. Pierwowzorem dla „Polskiego Loretto” było włoskie sanktuarium Santa Casa (Świętego Domku) w Loreto, gdzie od XV w. trwa kult maryjny.

W okresie powojennym, ze względu na sporą liczbę pielgrzymów, siostry rozpoczęły budowę dużej kaplicy. W 1960 r. została w niej odprawiona pierwsza Msza święta. Prymas Polski Józef Glemp w Roku Maryjnym 1986/1987 nadał kaplicy rangę sanktuarium maryjnego, natomiast bp Kazimierz Romaniuk w 1999 r. wydał dekret ustanawiający sanktuarium ku czci Matki Bożej Loretańskiej.

Idea budowy nowego kościoła w Loretto była odpowiedzią na zwiększający się ruch pielgrzymkowy. Przełomem był 7 września 2008 r., kiedy to abp Henryk Hoser SAC ukoronował cudowną figurę Pani Loretańskiej. Podczas koronacji kard. Józef Glemp zwrócił się do zebranych sióstr i gości z apelem o podjęcie konkretnych starań prowadzących do zbudowania świątyni, która odpowiadałaby potrzebom pątników.

Po kilku latach pojawili się ofiarodawcy, którzy wyszli z propozycją wybudowania kościoła w Loretto, przeznaczając na ten cel własne środki finansowe. W Roku Wiary 2012/2013, gdy w diecezji warszawsko-praskiej trwała peregrynacja kopii cudownej figury Matki Bożej Loretańskiej, rozpoczęła się budowa świątyni ku Jej czci. Abp Hoser 7 września 2015 r. pobłogosławił i wmurował kamień węgielny pod nową świątynię, a w 2018 r. pierwszą Mszę świętą w kościele odprawił bp Kamiński.

– Zaprojektowana przez Tomasza Kulsa świątynia nawiązuje stylem do bazylik włoskich, szczególnie św. Franciszka, św. Klary w Asyżu i klasztoru benedyktynów na Monte Cassino – mówi s. Wioletta Ostrowska CSL. Ołtarz zdobi płaskorzeźba przedstawiająca ostatnią wieczerzę, wykonana przez Piotra Zambrzyckiego. Nad frontonem drzwi wejściowych znajduje się mozaika „Zwiastowanie Pańskie”, którą zrealizowała pracownia Janusza Sobczyka. W nawie bocznej umieszczone są relikwie założyciela loretanek. – Ks. Ignacy był wyjątkowym czcicielem Pani Loretańskiej. Sam został uzdrowiony za Jej wstawiennictwem, gdy groziła mu amputacja nogi – przypomina loretanka. W Loretto wiele osób doznaje łask uzdrowienia fizycznego i duchowego. S. Wioletta opowiada, że zna świadectwa bezdzietnych małżeństw, które wyjednały sobie dar potomstwa, oraz bezrobotnych znajdujących dobrą pracę. – Wielu małżonków, którym groziło rozstanie, po modlitwie w Loretto pojednało się przez wstawiennictwo bł. Ignacego Kłopotowskiego i Matki Bożej Loretańskiej – zapewnia.

W każdy pierwszy czwartek miesiąca w nowej świątyni celebrowane są Msze święte za wstawiennictwem bł. Ignacego Kłopotowskiego, jak przyjęło się mówić – patrona od kłopotów. Czciciele ks. Ignacego składają osobiste intencje drogą elektroniczną i w formie papierowej. Podczas Mszy świętych o. Jerzy Grzanka SSCC przybliża duchowość ks. Kłopotowskiego. Po Eucharystii jest czas na nabożeństwo ku czci błogosławionego i odbywa się procesja z relikwiami wokół kościoła, która kończy się indywidualnym błogosławieństwem sakramentaliami. Od tego roku odbywają się także wieczory fatimskie. Zaczynają się Mszą świętą, każdego 13. dnia miesiąca, od maja do października. Po Eucharystii odmawiany jest różaniec fatimski w plenerze. Wierni idą po leśnych ścieżkach różańcowych w procesji z figurą Matki Bożej.

Ponadto raz w miesiącu organizowane są Msze święte w intencji wszystkich członków Rodziny Loretańskiej. Wspólnotę tworzy ok. 4 tys. osób, zarówno duchownych, jak i świeckich, które chcą składać duchowe ofiary Matce Bożej, modląc się m.in. w intencji diecezji warszawsko-praskiej i diecezjalnych duszpasterzy. W zamian otrzymują przywilej korzystania z łask wypraszanych w modlitwie przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej.