24 kwietnia
środa
Horacego, Feliksa, Grzegorza
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Żył tak, jak nauczał

Ocena: 0
1232
Trzech biskupów, kilkudziesięciu księży i setki wiernych, wśród nich pracownicy naukowi warszawskich uczelni, żegnało 11 lipca śp. ks. prof. Mieczysława Lubańskiego.
Uroczystościom pogrzebowym w kościele Matki Bożej Różańcowej w Warszawie na Bródnie przewodniczył bp Rafał Markowski w koncelebrze z biskupami Markiem Solarczykiem i Michałem Janochą.

Nawiązując do czytań mszalnych, bp Markowski wskazał na śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa jako na źródło sensu ludzkiego cierpienia i śmierci. W tym kontekście mówił o ludzkim życiu i śmierci jako o powrocie do Ojca. Dla każdego z nas ten powrót może trwać dłużej lub krócej oraz być naznaczony mniejszym lub większym cierpieniem. Dziewięćdziesięcioletnie życie ks. prof. Lubańskiego, jak przypomniał kaznodzieja, ujawniło najpiękniejsze cechy jego osobowości. Jego młodość przypadała na czasy wojny i okupacji. Mimo to zdobył maturę i zaraz po wojnie rozpoczął studia na Wydziale Matematyki – Fizyki – Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Po ich ukończeniu i kilku latach pracy naukowej na UW rozpoczął w 1955 roku przygotowania do kapłaństwa w seminarium duchownym w Warszawie. Po święceniach pracował naukowo jako wykładowca na KUL, w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie oraz na ATK/UKSW. Doszedł do stopnia profesora zwyczajnego.

– Dziękujemy więc Bogu za 57 lat życia kapłańskiego ks. prof. Lubańskiego, za całe lata działalności dydaktycznej i za całe pokolenia przez niego wychowane – mówił bp Markowski. – Ileż pokoleń, ilu to kapłanów spotkało się nie tylko z jego niezwykłą osobowością, ale również dzięki niej zdobyło wiedzę. Cechowały go żelazna konsekwencja i logika, które pozwalały mu spokojnie patrzeć na życie, nie popadając w niepotrzebne emocje – mówił bp Markowski o 45-letniej pracy dydaktycznej śp. ks. Lubańskiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie.

Przed zakończeniem żałobnej Mszy Świętej zmarłego ks. prof. Lubańskiego pożegnali przedstawiciele UKSW oraz Warszawskiej Szkoły Zarządzania, której w latach 2003-2012 był rektorem. Wszyscy wspominali go jako człowieka niezwykle kompetentnego i rzeczowego, którego cechował szacunek dla człowieka i dla prawdy, dyscyplina w życiu i w myśleniu oraz szczególne poczucie humoru. Ksiądz Profesor żył na co dzień tak, jak nauczał.

Ciało ks. prof. Mieczysława Lubańskiego zostało złożone w grobie rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

ks. Henryk Zieliński
fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Idziemy nr 29 (512), 19 lipca 2015 r.


PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 24 kwietnia

Środa, IV Tydzień wielkanocny
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 12, 44-50
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)
+ Nowenna do MB Królowej Polski 24 kwietnia - 2 maja

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter