Bitwa o dziecko

Jest to oparta na wydarzeniach, jakich w Skandynawii jest bez liku, historia odebrania dziecka polskiemu małżeństwu przez szwedzkie służby socjalne.

Bohaterowie filmu, pracujący w Szwecji Basia i Marek, wychowują dziewięcioletnią córeczkę Ulę, która chodzi do miejscowej szkoły. Pewnego dnia rodzina spotyka się z agresją nadgorliwej pracownicy opieki socjalnej. Powodem jej działań jest obserwacja nauczycielki, że Ula bywała rozkojarzona na lekcjach, co miałoby być spowodowane złym traktowaniem jej przez rodziców. Do akcji wkracza więc owa pracownica, przypominająca funkcjonariuszkę służb sowieckich lub hitlerowskich. Nie dając rodzicom możliwości złożenia wyjaśnień i obrony, zabiera dziewczynkę i umieszcza ją w zamożnej rodzinie zastępczej, nie informując jej zresztą o rzeczywistej sytuacji rodzinnej Uli.

Autorzy filmu umiejętnie ukazują narastanie dramatu, w wyniku którego polskie małżeństwo pozbawione zostało jakiejkolwiek możliwości obrony. Szwedzkie prawo, niczym hitlerowskie, nie pozostawia tu żadnych szans. W końcu Basia i Marek, upokorzeni i pozbawieni pracy, decydują się na porwanie Uli i ucieczkę ze Szwecji. Ciekawe, że zgodnie z zasadą „uderz w stół, a nożyce się odezwą” z krytyką filmu wystąpili lewicowi dziennikarze. Recenzent gdańskiego dodatku „Gazety Wyborczej” w czasie festiwalu w Gdyni pryncypialnie skrytykował film, przyznając rację instytucjom szwedzkim w zakresie odbierania dzieci. W podobnym tonie wystąpiła feministka z „Krytyki Politycznej” podczas dyskusji telewizyjnej. Po co palące papierosy polskie małżeństwo ma wychowywać swoje dziecko? Najlepiej dziewczynkę oddać obcemu państwu, które się należycie nią zaopiekuje i wychowa według postępowych wzorów ideologicznych. Ostatnio media doniosły o odebraniu dwójki dzieci czeskiemu małżeństwu w Norwegii, w wyniku czego interweniował czeski rząd.

Polskie władze w takich przypadkach bywają dziwnie sparaliżowane. W dodatku taka praktyka rozszerza się także i w Polsce. Wśród sędziów sądów rodzinnych są rekordzistki, które odbierają dzieci nawet kilkudziesięciu rodzinom rocznie.

„Obce niebo”, Polska, 2015. Reżyseria – Dariusz Gajewski. Wykonawcy: Agnieszka Grochowska, Bartłomiej Topa, Barbara Kubiak, Ewa Froling i inni. Dystrybucja – Next Film

Mirosław Winiarczyk fot. Next Film Idziemy nr 43 (526), 25 października 2015 r.